چرا بچه‌دار شدن به انتخابی چنین دشوار تبدیل شد؟

خیلی‌ها معتقدند بچه‌دار شدن یک‌جور بی‌اخلاقی است. از نظر آن‌ها اینکه کس دیگری را بدون آنکه بخواهد به دنیایی پر از سختی و رنج بیاوری، خودخواهانه است. اما فرض دیگری هم زیر این حرف نهفته است: اگر به‌اندازۀ کافی پولدار باشی، اشکال ندارد که بچه‌دار شوی، اما اگر فقیری، فکرش را هم نکن. بچه‌دارشدن این روزها ...

مجازات کمرشکن چاقی

سرنوشت بعضی‌ها با چاق‌بودن گره خورده. اصلاً انگار روی پیشانی‌شان نوشته شده «محکوم به اضافه‌وزن». هرچند کم‌تر از لاغرها غذا می‌خورند و بیشتر از آن‌ها ورزش می‌کنند، آخر ماه که می‌روند روی ترازو، باز هم بازنده‌اند. اما افراد همیشه به‌این‌اندازه از چاقی وحشت نداشتند. یکی‌دو قرن پیش، چاقی نشانۀ اشرافیت و ...

چگونه بر سر دوراهی‌های اخلاقی گیج و گمراه نشویم؟

اگر روی لبۀ پرتگاه مجبور باشید فقط جان یک نفر را نجات دهید، چه کسی را انتخاب می‌کنید؟ پیرزن سالخورده را یا مرد جوان را؟ دانشجوی نخبه را یا آن کارگر ساده را؟ این پرسش‌های اخلاقی برخی را سرگرم می‌کند و برای یکسری هم می‌شود سوهان روح. بگذریم از اینکه در نظر اغلب افراد این سؤال‌ها بحث‌هایی بی‌سروته‌اند....

برده‌داری و آپارتاید تمام شدند، تحقیر و تبعیض نه

نژادپرستی با کشتی‌های آتلانتیک شروع شد، همان کشتی‌هایی که نزدیک به سیزده میلیون سیاه‌پوست را پیش از قرن بیستم از آفریقا دزدیدند و به دنیای جدید بردند. اما پس از لغو برده‌داری، آپارتاید از راه رسید. انگار سیاهان همیشه باید تحقیر می‌شدند: در رستورانِ سفیدها نباید غذا می‌خوردند، مدرسه‌‌هایشان یکی نبود،...

آرام‌گرفتن در آغوش بی‌حوصلگی

همه‌چیز حوصله‌سربر است و هیچ‌چیز آن‌قدر زور ندارد که شگفت‌زده‌ات کند. شوپنهاور می‌گفت حتی اگر در تلاطم باشی، همین بالاوپایین زندگی خودش برای یک دنیا ملالت بس است. رنج می‌کشی تا به لذت برسی، و آنگاه پس از مدتی کوتاه لذتت بدل به رنج می‌شود: عین رفت‌وآمد پایان‌ناپذیر یک آونگ. در جهان امروز، که هر چیزی ...

می‌گویند سن یک عدد است. در هشتادسالگی چطور؟

تا صد سال پیش، آدم‌ها چندان دربارۀ پیری نمی‌نوشتند، شاید به این خاطر که میانگین امیدبه‌زندگی افراد به‌سختی به پنجاه سال می‌رسید. اما اکنون تعداد آدم‌های بالای شصت‌وپنج سالِ جهان بیشتر از کودکان زیر پنج سال است، و ارتشی از خوانندگان منتظرند بدانند سالخوردگی چه چیزهایی در بساطش دارد. وقتی آدم‌ها پا به ...

کودکان کارِ دیجیتال

«آن پسربچه قربانی جاه‌طلبی پدرش شده». چندوقتی است در شبکه‌های اجتماعی از این دست انتقادها به گوش می‌رسد. عده‌ای طرف بچه را می‌گیرند و می‌گویند «بیچاره حق داشت دوران کودکی‌اش را آزادانه بگذراند». یکسری هم می‌گویند که «با این سن کم درآمد خوبی دارد و لیونل مسی برایش پیام می‌فرستد. چه موفقیتی بالاتر از ...

«به‌اندازه کارکردن» یک شوخی بزرگ است

کارمندها همیشه باید دردسترس باشند. آخر هفته‌ها، تعطیلات و مرخصی‌ها فرق چندانی با صبح شنبه ندارند. همیشه یک کاری برای پیگیری هست. تازه نه‌تنها باید این پیگیری‌ها را دوست داشته باشید، بلکه باید عاشقش باشید. وگرنه جناب رئیس شما را به هزار عیب متهم خواهد کرد: تنبلی، بی‌تعهدی، اهمال‌کاری و از این دست ایرادها....

گوشیِ هوشمند صاحبش را می‌بلعد

وقتی اعصابتان خرد می‌شود، حوصله‌تان سرمی‌رود، یا دلتان شور می‌زند، چه کار می‌کنید؟ شاید یکی از تسکین‌دهنده‌ها که بتواند زخم روحتان را التیام بدهد بالاوپایین‌کردن صفحه‌نمایش گوشی باشد. اسکرول‌کردن نوعی احساس رستگاری به ما می‌دهد. انگار چیزی در انتهای پیام‌ها قایم شده که ما را مجبور می‌کند ذوق‌زده منتظرش ...

مادربودن دقیقاً به چه معناست؟

آیا به سختی‌هایش می‌ارزد؟ چقدر باید مراقب رفتار و تغذیه‌ام باشم؟ شغلم را از دست نمی‌دهم؟ نکند کار بدی از من یاد بگیرد؟ اگر شکست‌ها و ضعف‌های من را به ارث ببرد چه؟ مادری به معنای لمس‌کردن همۀ این پرسش‌ها با پوست و گوشت و خون است. آن‌هایی که مادرشدن را انتخاب می‌کنند مسیر عجیبی را به روی خود باز می‌کنند:...

چرا پس از گذشتن دو ماه هیچ‌چیز از کتاب‌ها یادمان نمی‌ماند؟

نمی‌دانیم چرا، ولی گویا کتاب‌باز بودن در دوره‌زمانۀ ما تبدیل شده است به فضیلتی بی‌نهایت ارزشمند. گاهی آن‌قدر کتاب می‌خریم و تلنبار می‌کنیم که گیج می‌شویم مطالعه را از کدامشان شروع کنیم. به حجم کتابخانه که نگاه می‌اندازیم خجالت‌زده تلاش می‌کنیم بهانه‌ای برای نخواندن آن‌ها دست‌وپا کنیم. اما کتاب‌هایی ...

پنج جستار برگزیدۀ ترجمان در سال گذشته

لذت خواندنِ یکسری از جستارها گاهی تا چند سال زیر زبان آدم می‌مانَد. نوشتۀ لزلی جمیسون یکی از آن‌هاست. او از تجربۀ بارداری‌اش می‌گوید، تجربه‌ای که شخصیتش را هفته‌به‌هفته برای همیشه تغییر می‌داد. لو اورتنزیو هم پزشکی بود که به‌هوای نجات شهرش تا قعرِ اعتیاد پیش رفت؛ او گرفتار همان مخدرهایی شده بود که برای ...

پرونده: مرگ را در آغوش کشیدم تا شاید زنده بمانم

گاهی یک سرماخوردگی ساده کافی است تا آدم را از پا بیندازد. کسانی را هم دیده‌ایم که بیماری‌های صعب‌العلاج را شکست داده‌اند. محیط پیرامون در این شکست و پیروزی‌ها خیلی مؤثر است. مهم است اطرافیان چه حسی داشته باشند: بی‌خیال باشند، غصه بخورند، امید بدهند، و هزار جور احساس دیگری که می‌شود از عمق نگاهشان خواند....

بهارنامۀ ۱۳۹۹

این روزها احتمالاً تنهاتر از هر زمان دیگری باشیم. سال‌های پیش، بهار را شلوغ‌تر آغاز می‌کردیم. اما شاید همچنان راهی برای فرار از تنهایی باشد. نویسنده‌ای معاصر می‌گوید «ما می‌خوانیم تا بفهمیم تنها نیستیم». خواندن ما را به هزارتوی ذهن نویسنده می‌برد و از آنجا بار دیگر جهان را نشانمان می‌دهد. بین سطرهای ...

تنهایی، سندروم خشم پیاده‌رو، و راهکار ترک عادت‌های بد

آدم‌هایی که همیشه به قوی‌بودن خودشان می‌بالند واقعاً حسرت‌برانگیزند، و اغلب ما معمولی‌ها تنها کاری که می‌توانیم دربرابرشان انجام دهیم این است که بنشینیم و بهشان غبطه بخوریم. شاید تصمیم بگیریم شبیه آن‌ها شویم، اما ذهن ما این آرزوها را نمی‌فهمد. درواقع، ذهن ما آن‌قدر که باید به حرف ما گوش نمی‌دهد: از ...

ترک تحصیل، دکتری‌خواندن، عمق و وسعت

ما و فرزندانمان، چه بخواهیم و چه نخواهیم، یکی از دغدغه‌های اصلی زندگی‌مان شده است درس‌خواندن. برخی‌مان خیلی زود دفتر و کتاب را می‌بوسیم و می‌گذاریم کنار، و یک عده‌مان هم تا برای پایان‌نامۀ دکتری نمرۀ بیست نگیریم راضی نمی‌شویم. اندک‌شماری هم از دکتری‌خوانده‌ها هستند که به رشتۀ تحصیلی خودشان قناعت نمی‌کنند ...

از شرکت‌های خصوصی جنگ تا دموکراسی خدایان

آنچه در این گزیده‌مطالب می‌خوانید: هر جا ردپای جنگ باشد، سروکلۀ «جی.فور.اس» پیدا می‌شود: سومین شرکت خصوصی بزرگ دنیا که سه‌برابر ارتش بریتانیا نیروی نظامی دارد. ویلیام لانگویشه جان خود را به خطر انداخته و گزارشی خیره‌کننده از درون این شرکت نوشته است. به نظر کانر وودمن، فعالیت‌های دخالت‌جویانۀ اروپایی‌ها ...

زندگی در خانوادۀ فقیر، مارکس و کینز، و نسخۀ پیشرفتۀ نابرابری

نظام کنونی اقتصاد جهان، به‌جای رونق پایدار برای عموم مردم، کارگران را فقیرتر کرده، نابرابری‌ها را افزایش داده، بانک‌ها را غرق بحران کرده، ثروتمندانی غول‌آسا ساخته و نهایتاً ما را در پرتگاه تغییرات اقلیمی و فاجعه‌ای قریب‌الوقوع قرار داده است. جز عده‌ای اندک، همه ناراضی‌اند. فرصت‌های پیشرفت، عادلانه، ...

ابن‌سینا، دنیای سوفی، و نیچه‌ای که می‌گفت: «من دینامیتم»

آیا «دنیای سوفی» فلسفه را به ابتذال می‌کشد؟ اگنس کالارد می‌گوید فیلسوفانِ کلاسیک به‌شدت دشمن ساده‌سازی فلسفه‌اند و به‌هیچ‌وجه نمی‌خواهند فلسفه تبدیل شود به نوعی تفریح یا درمان. پیتر آدامسون روایتی خواندنی از نظام فکری ابن‌سینا نوشته؛ او می‌گوید ابن‌سینا می‌پرسید: چرا چیزها وجود دارند، درحالی‌که می‌توانستند ...

پرونده: دولت ترور

سه روز پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، واژۀ جدیدی به ادبیات سیاسی دولت‌مردان ایالات متحده اضافه شد: «جنگ علیه ترور». استراتژی جدیدی که آمریکا را به باتلاق جنگی بی‌پایان در خاورمیانه انداخت. میلیون‌ها زن و کودک قربانی شدند، کشورها و شهرها به خاک و خون کشیده شدند، اما ترور به پایان نرسید. بعد از دو دهه، ...