استیون پول، گاردین — واقعاً هیچ دورهای مثل امروز بوده است؟ سرعت زندگی بیمحابا بیشتر میشود: تغییرات هرچه سریعتر و سریعتر رخ میدهند، سرشلوغی ما بیش از هر زمان دیگری است و صفا و سادگی انسانی در این ازدحام از دست رفته است. درواقع، پیشتر هم چنین دورهای بوده است: اواخر قرن نوزده میلادی که بسیاری از نویسندگان آن زمان دربارهٔ شتاب بیسابقهٔ عصر مدرن شکایت میکردند.
چند دهه پیش از آن، تلگراف تغییری در سرعت ارتباطات به وجود آورد که هر آنچه ما در عمر خود دیدهایم در مقابل آن ناچیز است. در عصر ما، که قرار است عصری شتابگرا باشد، گوشیهای هوشمند و شرکتهای انحصارگرای عمدهٔ اینترنتی بیش از یک دهه است که حضور دارند و بیشترِ آن به اصطلاح «ابتکار»هایی که در بوق و کرنا میکنند، درواقع تلاشهایی برای ارائهٔ نسخههای جدیدی از کسبوکارهایی مثل تاکسیرانی و هتلداری است که بهعنوان انقلابهای فناوری به ما قالب میکنند. با این حال، کتابها و مقالهها مدام به ما میگویند جهان هر لحظه پرشتابتر میشود. حقیقت کدام است؟
اگر اطلاعات دقیق و معتبری داشتیم از آنچه مردم وقتشان را واقعاً صرف آن میکنند، و اگر میدانستیم مردم دقیقاً چه احساسی به وقتگذرانی خودشان دارند، خیلی به کارمان میآمد. این همان چیزی است که مرکز پژوهشهای صرف وقت۱ در یونیورسیتی کالج لندن ارائه کرده است. در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، از هشتهزار نفر که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند خواسته شد تا دفترچهٔ خاطراتی مخصوص صرف وقت بنویسند، در بازههای ده دقیقهای و در تمام طول روز. پژوهشگران شانزدههزار عدد از چنین دفترچهها را جمع کردند
یافتهٔ بسیار جالبِ این پژوهش نه «روایت مردم کوچه و بازار» از نابرابری میان دورههای تاریخی متفاوت بلکه ماهیت جنسیتی نابرابری زمان است. زنان بیش از مردان گفتهاند که «همیشه سرشان شلوغ است» که جای تعجب ندارد زیرا هنوز هم بیش از مردان کارهای بیمزد انجام میدهند (کارهای خانه و نگهداری از کودکان). پس تواضع ریاکارانهٔ مدیران ارشد مرد مبنی بر اینکه سر آنها از همتایانشان در دورههای گذشته شلوغتر است، گرایشی است برای تحت الشعاع قراردادنِ نابرابریِ اضطرابآوری که مدتهاست نیمهٔ مؤنث جمعیت را درگیر خود کرده است.
این کتاب شامل قسمتهای دیگری نیز هست که بسیاری از آنها تفاوتی شایانتوجه را میان نتایج پرسشنامههای معمولی و نتایج برآمده از دفترچههای خاطرات صرف وقت را روشن میسازند. برای نمونه، اگر از آدمها بپرسید به صورت مرتب چقدر ورزش میکنند احتمالاً دو برابر بیش از آن چیزی خواهند گفت که در دفترچه خاطرات صرف وقت ثبت شده است و این دلالتهایی برای سیاستگذاری عمومی دارد. توصیهٔ رسمی به سیدقیقه ورزش هوازی برای پنج روز در هفته بر اساس خروجی مشاهده شدهٔ آن در افرادی است که ادعا میکنند این مقدار را انجام میدهند، که البته میتوان تقریباً به قطع گفت که انجام نمیدهند. تغییر این توصیه به سه بار در هفته که واقعگرایانهتر
اطلاعات کتابشناختی:
Gershuny, Jonathn, and Oriel Sullivan. What We Really Do All Day: Insights from the Centre for Time Use Research. Pelican, 2019
پینوشتها:
• این مطلب را استیون پول نوشته است و در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۹ با عنوان «What We Really Do All Day review – surprising truths about modern life» در وبسایت گاردین منتشر شده است. وبسایت ترجمان آن را در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۹۸ با عنوان «واقعاً صبح تا شب چکار میکنیم؟» و ترجمۀ بابک طهماسبی منتشر کرده است.
•• استیون پول (Steven Poole) نویسنده و روزنامهنگاری انگلیسی است. آخرین کتاب او بازاندیشی: تاریخ شگفتانگیز ایدههای جدید (Rethink: the Surprising History of Ideas) نام دارد.
[۱] Center for Time Use