بدیهی‌ترین و مهم‌ترین واقعیت‌ها آن‌هایی‌اند که دیدن و حرف‌زدن دربارۀ آن‌ها از همه دشوارتر است
پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۰:۵۴
دیوید فاستر والاس، استاد دانشگاه پومونا در کلارمونت، کالیفرنیا و از مشهورترین رمان‌نویسان آمریکایی بود. او برنده و نامزد دریافت چندین جایزه از جمله پولیتزر (۲۰۱۲) شد. فاستر والاس در تنها سخنرانی عمومی عمر خود از گرفتاری‌های زندگی روزمره سخن گفت و خودبینی و کوته‌فکری ما را گوشزد کرد. آنچه در پی می‌آید نسخۀ صوتی ترجمۀ سخنرانی فاستر والاس است.
تخمین زمان مطالعه : ۱ دقيقه
 |
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از دیوید فاستر والاس که پیش از این با عنوانِ «این آب است؛ تکرار کن»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
دیوید فاستر والاس، که بسیاری او را بزرگ‌ترین نویسندۀ دو دهۀ اخیر در آمریکا می‌دانند، در تمام طولِ عمر خود، فقط یک سخنرانی عمومی ایراد کرد. این سخنرانی به مناسبتِ فارغ‌التحصیلی دانشجویانِ کالج کنیون در اوهایو برگزار شد و بعدها آن را «یکی از تأثیرگذارترین سخنرانی‌های فارغ‌التحصیلیِ طول تاریخ» نامیدند. فاستر والاس در این سخنرانی از گرفتاری‌های زندگی روزمره می‌گوید و به ما گوشزد می‌کند چطور ممکن است خودبین و کوته‌فکر شویم و همه‌چیز را با عینکِ خودمان ببینیم. فاستر والاس سه سال بعد از دنیا رفت و بعد از آن بود که برای اولین بار متنِ این سخنرانی به چاپ رسید.
فایل صوتی نوشتار «این آب است؛ تکرار کن» را گوش کنید.
