لاغر بمان و عاشق شو
اگر نامه‌ای برای خود ده‌سال بعدتان بنویسید، چه چیزهایی خواهید گفت؟
پنجشنبه ۲۷ شهريور ۱۳۹۹ ۰۸:۰۴
اگر اهل خاطره‌نوشتن باشید، حتماً می‌دانید که عمومی‌ترین احساسی که هنگام خواندن نوشته‌های گذشته به آدم دست می‌دهد این است: «خدایا! چقدر احمق بودم!» اما اگر دربارۀ خود آینده‌مان نوشته باشیم، داستان جالب‌تر هم می‌شود. خود گذشته‌مان را می‌بینیم که برای آیندۀ خیالی‌اش رؤیا می‌بافد و بعد یادمان می‌آید که زندگی چقدر فراز و نشیب داشته است. چطور به چیزهایی که می‌خواسته‌ایم نرسیده‌ایم و چیزهایی که امروز داریم را نمی‌خواستیم. یک رمان‌نویس از رسم آیینی زندگی‌اش برای نوشتن نامه‌های مهروموم‌شده به خودش حرف می‌زند.
تخمین زمان مطالعه : ۱ دقيقه
 عکاس: اریک جوهانسون. |
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از کریستین اورگان که پیش از این با عنوانِ ««منِ عزیز»: نامه‌های یک رمان‌نویس به خودِ آینده‌اش» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
اگر آتش‌سوزی شود، من و همسرم به خوبی می‌دانیم چه کنیم: بچه‌ها را بغل می‌کنیم و قبل از فرار از آپارتمان، پوشۀ قرمز رنگی را که در کمد پذیرایی است برمی‌داریم. این پوشه بیشتر چیزهایی را که می‌توان انتظار داشت در خود دارد: پاسپورت، اسناد تولد، کارت‌های امنیت اجتماعی و گواهی شهروندی ایالات متحدۀ همسرم. همچنین چهار نامه‌ای که در طول زندگی‌ام برای خود نوشته‌ام؛ شاید کمی عجیب و غریب باشد اما این نامه‌ها به اندازۀ همان مدارک ارزشمند هستند. سه نامه قبل از این باز شده و خوانده شده‌اند اما یکی هنوز مهر و موم است.
فایل صوتی نوشتار ««منِ عزیز»: نامه‌های یک رمان‌نویس به خودِ آینده‌اش» را گوش کنید.
