آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از کارا لین که پیش از این با عنوانِ «بازیهای رایانهای اتلاف وقت نیست، کافی است از بچهها بپرسید» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
یک شب، پسرهایم را صدا کردم که بیایند تا شام بخوریم، ولی هیچ پاسخی نیامد.
اعتراف: با عصبانیت رفتم توی اتاقشان و دکمۀ خاموش کنسول بازی را زدم.
انگار دنیا به آخر رسید. صفحه که سیاه شد پسرها از خشم و غیظ میخواستند من را بخورند. آنها را سر شام آوردم. واکنشم به رفتارشان معمولاً این است: «دارید عمرتان را با این بازیها تلف میکنید».
اما آن شب تصمیم گرفتم به جای غرزدن کمی از کارشان سر در بیاورم. پرسیدم: «چرا این بازی اینقدر برای شما مهم است؟»
خوشحالم که چنین سوالی کردم. پسرانم تعجب کردند و پرسیدند: «مامان، واقعاً دلت میخواهد بدانی؟»
گفتم: «بله!»
فایل صوتی نوشتار «بازیهای رایانهای اتلاف وقت نیست، کافی است از بچهها بپرسید» را گوش کنید.