
شبیهسازی نظریهای است که در فلسفۀ انگلو-امریکایی برای توصیف نحوۀ درگیرشدن هیجانات ما با روایتهای هنری از آن استفاده میشود. فیلسوفان این حوزه تلاش میکنند نظریهای بسطیافته در زمینۀ فلسفۀ ذهن را به کار گیرند تا درگیری هیجانی و اخلاقی ما با قصهها را توصیف کنند. نوئل کرول نظریۀ «شبیهسازی« را بررسی ...
اگرچه خنده حس سبکی و رهایی را در آدمی بر میانگیزد و وحشت احساس فشار و سنگینی را اما تجربه نشان داده یک اثر هنری میتواند هم زمان هر دو حس را در مخاطب برانگیزد. نوئل کرول تجربیات موفق در این زمینه را بررسی میکند.
اگرچه در سالهای اخیر تاکید فراوانی بر تفسیرهای هرمنوتیک از آثار هنری شده است اما به اینکه چگونه هنر و رسانه هیجانهای مخاطبان را بر میانگیزد توجهی نشده است. نوئل کرول تلاش میکند با کمک تحقیقات اخیر در روان شناسی و فلسفه این موضوع را بررسی کند.
آیا می توانیم برای فهم یا نقدِ آثار هنری، به قصد و نیت مؤلف آن رجوع کنیم؟ بسیاری از منتقدان معاصر معتقدند چنین کاری بیهوده است. اما قصدگرایی را نباید برنامهای متضاد با نقد معاصر دانست. نوئل کرول در این قسمت، نشان میدهد قصدگرایی چطور میتواند با نقد معاصر سازگار شود.
معمولاً در مواجهه با اثرِ هنری، چه نقاشی یا مجسمه یا دیگر آثار، میخواهیم مقصود یا هدفِ هنرمند از خلق آن را دریابیم. اما جالب اینجاست که طیِ پنجاه سال گذشته، استدلالهای گوناگونی اقامه کردهاند تا رابطۀ بینِ قصدِ نویسنده و اثر هنری را انکار کنند. نوئل کرول این استدلالها را بررسی میکند.
کتابهای پیشنهادی نوئل کرول برای فلسفۀ هنر
نوئل کرول، فیلسوف هنر، در این مصاحبه از پنج کتابی که در کارش الهامبخش بودهاند، سخن گفته است. کرول منتقدی فعال و شاعری تازهکار بود که به قول خودش «ناخواسته» وارد فلسفۀ هنر شد. او معتقد است فلسفۀ هنر اساساً برای پاسخگویی به مسئلهای مدرن پدید آمده: فهم هنر در مقامِ نظامی یکپارچه.