دیگر نمی‌توانم این جنون را تحمل کنم

همیشه عنصری از نمایش در خودکشی وجود دارد. روانشناسان می‌گویند بسیاری از کسانی که دست به خودکشی می‌زنند، بیش از آنکه بخواهند خود را از بین ببرند، قصد جلبِ‌توجه دارند. آن‌ها با نمایشی شوک‌آور به دیگران هشدار می‌دهند و دردهای خودشان را فریاد می‌کنند. این مسئله، در زمانۀ شبکه‌های اجتماعی، که نمایش‌دادن ...

در ستایش عشقِ شورمندانه به آثار ادبی

آن‌ها که در کتاب‌‌خواندن شور و لذتی می‌یابند معمولاً اولین‌ باری را به یاد می‌آورند که یک کتاب مثل صاعقه به جانشان خورده است. اولین کتاب‌هایی که عاشقشان می‌شویم معمولاً حس شگفت‌آوری از آشنایی و صمیمیت برایمان ایجاد می‌کنند. احساس می‌کنیم شخصیتِ آن‌ کتاب خودِ ماست، اما جسورتر و زبان‌آورتر، و آنچه بر ...

پارادکس هیوم: چگونه پرچم‌دار روشنگری طرفدار عقاید افراطی شد؟

یقیناً دیوید هیوم جایگاه رفیعی در میان فیلسوفان دارد، اما وقتی سراغ سیاست می‌‌رود، بارها و بارها به دام خطا می‌‌افتد. این غول دورۀ روشنگریْ دمکراسی را به دیدۀ تردید می‌‌نگریست و علی‌‌رغم شهرتش به «کافر اعظم»، از کلیسای رسمی جانب‌‌داری می‌‌کرد. هیوم همچنین نسبت به برابری حقوق زنان خاطرجمع نبود، در نژادپرستی ...

قتل‌گاه‌های نابرابری

انسان‌ها با هم فرق دارند. بعضی دارای توانایی‌های جسمی یا ذهنی فوق‌العاده‌اند و بعضی گرفتار بیماری‌های طولانی و ناتوانی. برخی زیبایند یا صدای خوبی دارند و دیگران از چنین موهبت‌هایی برخوردار نیستند. مدافعان نابرابری می‌گویند به‌خاطرِ همین تفاوت‌هاست که جوامع نابرابر و سلسله‌مراتبی هستند و برابری چیزی ...

آمستردام نظریۀ اقتصادی جدیدی را به کار گرفته که می‌خواهد جای سرمایه‌داری را بگیرد

هنوز هم در بسیاری از دانشکده‌های اقتصاد اندیشه‌های دهه‌ها و چه‌بسا قرن‌های پیش تدریس می‌شود، اندیشه‌هایی که فاصلۀ زیادی با واقعیت‌های زندگی انسان قرن بیست‌ویکمی دارد. کمتر از ده سال پیش، کیت ریورت، که روزگاری خودش در دانشگاه آکسفورد سر همین کلاس‌های اقتصاد می‌نشست، با نظریۀ اقتصاد دوناتی‌اش به جنگ این ...

شوپنهاور پس از ملاقات دیوانگان چه چیزی دربارۀ نبوغ آموخت؟

گوتلیب فیشته، وارث خودخواندۀ کانت، می‌گفت «نبوغ» امری الهی است، درحالی‌که «جنون» ماهیتی حیوانی دارد. شوپنهاور تردید داشت که موضوع به همین سادگی باشد، بلکه اساساً ممکن است ماجرا کاملاً برعکس باشد، اینکه نبوغ و جنون نه دو سوی مقابل، بلکه دو امر به‌هم‌پیوسته باشند.شوپنهاور برای ارضای کنجکاوی خود دست به ...

آیا واقعاً «رنگ رخسار خبر می‌دهد از سرّ درون»؟

دزدیدن نگاه، ور رفتن با چیزی و تته‌پته‌کردن؛ این‌ها را نشانه‌های مطمئنی برای تشخیص دروغ می‌دانند. اما مطالعات متعدد نشان داده‌اند که شانس تشخیص دروغ از روی این علائم خیلی بیشتر از پرتاب سکه نیست. گاهی حتی تکیۀ بیش‌ازاندازه روی این کلیشه‌های دروغ‌گویی می‌تواند نتایج فاجعه‌باری در اجرای عدالت از سوی پلیس ...

کلمه‌های عجیب و غریبی که در خانه می‌گوییم از کجا می‌آیند؟

اگر به‌صورت اتفاقی شنوندۀ صحبت‌هایی باشید که بین اعضای یک خانواده در جریان است، متوجه می‌شوید که از کلمه‌ها و تعبیراتی استفاده می‌کنند که هیچ تصوری از معنایشان ندارید. این کلمه‌ها، که به ‌آن‌ها «خانه‌گویش» می‌گویند، محصولِ زندگی طولانی‌مدتِ آدم‌ها کنار هم است. خیلی از آن‌ها درواقع واژه‌های بی‌معنایی ...

شری ترکل؛ پس از یک سال اتصال مداوم به اینترنت

ما بردگان کارآمدی هستیم؛ از روش‌های قدیمیْ دشواری‌هایشان را به یاد می‌آوریم و فراموش می‌کنیم چه ‌چیز از دست رفته است. راه‌حل‌هایی مثل پیام‌دادن به‌جای تلفن‌زدن، که قبلا صرفاً «بهتر از هیچی» بودند، حالا به گزینۀ اولمان بدل شده‌اند. آن‌قدر تکنولوژی پیشرفت داشته که حالا همۀ ما در صفحۀ نمایشگرمان جا خوش ...

ناتورِ پل

وقتی صحبت از پلان‌های جغرافیایی خودکشی در شهر باشد، پل‌ها معمولاً در بالای فهرست جا دارند. در کلان‌شهرهای چین، کشوری که بیست درصد از کل خودکشی‌های جهان در آن اتفاق می‌افتد، این هیولاهای ساخته‌شده از فولاد و بتن خیلی از مستعدانِ خودکشی را به خود فرا می‌خوانند. روی یکی از این پل‌ها سال‌هاست که مردی تنها ...

نام این احساس خمودگی است

در روان‌شناسی، شکوفایی را قلۀ خوشبختی‌ می‌دانند، جایی که بیشترین معنا را از زندگی‌مان دریافت می‌کنیم. از آن سو، افسردگی درۀ تیره‌بختی است، جایی که احساس ناامیدی و بی‌ارزشی می‌کنیم. خمودگی اما فرزند وسطی و فراموش‌شدۀ سلامت روان است که همه‌گیری کرونا باعث شده بیش از پیش به چشم بیاید. ویژگی بارز خمودگی ...

چطور سرمایه‌داری از دادگاه‌های نورنبرگ جان سالم به در بُرد؟

وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد، ارتش‌های بریتانیا و فرانسه که مدت‌ها بود در جهان سروری می‌کردند ناگهان با پیشرفت عظیم صنایع نظامی آلمان روبه‌رو شدند. هواپیماها، تانک‌ها و سلاح‌های آلمانی به‌‌شکل مرگباری کارآمد بودند. این تجهیزات حاصل کار شبانه‌روزی کارخانه‌های بزرگی بود که حالا همگی در خدمت نازی‌ها قرار ...

من نویسنده‌ای بودم که در پاندمی هیچ فایده‌ای نداشتم، پس واکسن‌زدن یاد گرفتم

این روزها رایج شده است که حکم به پستی و شرارت ذات انسان‌ها بدهند و بگویند که انواع فجایعی که با آن‌ها دست به گریبان هستیم، انتقام طبیعت یا مجازات خداوند است. اما در واقعیت، وقتی دور و بر خودمان را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم بسیاری از آدم‌ها هنوز می‌خواهند خوب باشند. می‌خواهند به دیگران کمک کنند و غم و رنج ...

چه می‌شد اگر دورکاری به معنای کارکردن از خانه نبود؟

«دفتر کار خانگی» نام دیگری است برای اتاق خواب، جای جدیدی که مخلوق دوران دورکاری است. کرونا ثابت کرد برای کارکردن نیاز نیست تا آن سر شهر بروید و روزی سه ساعت در ترافیک گیر کنید. البته دورکاری برای همه ایدۀ چندان کارآمدی نشد. در خانه، از بچۀ کوچکمان گرفته تا سبد رخت‌چرک‌ها استعداد این را دارند که حواسمان ...

در اینترنت سایه به سایه دنبالت می‌کنم

برای خیلی از ما، این فرایند آشنایی است: اسمی را در گوگل جست‌وجو می‌کنیم. نام‌های مشابه و نتایج پرت را کنار می‌گذاریم. بالاخره با آزمون و خطا چیزی دستمان را می‌گیرد. مثلاً می‌فهمیم طرف در اینستاگرام صفحه‌ای دارد. بازش می‌کنیم. اول پست‌هایش را می‌بینیم و می‌خوانیم، بعد می‌بینیم چه کسانی را دنبال می‌کند،...

جمعیت رودی خروشان است یا باتلاقی مرگ‌بار؟

تجربۀ حضور در جمعیت معمولاً عمیق و فراموش‌نشدنی است. حضور در استادیومی چندده‌هزارنفره، راه‌رفتن در کنار جمعیتی انبوه در تظاهرات، یا شادی‌کردن دوشادوش آدم‌های دیگر در جشنی بزرگ. همه‌گیری کرونا تجربۀ این حضور در جمع را برایمان ناممکن کرده است، اما آن خاطره‌ها زنده‌اند. اُلیویا لینگ، نویسندۀ تحسین‌شدۀ ...

همه‌گیری همۀ ما را تا سرحد مرگ خسته کرده است

قرنطینه که شروع شد، خیلی‌ها نفس راحتی کشیدند. برای مدتی از دستِ رفت‌و‌آمدهای فلاکت‌بارِ اول صبح، و نشستن پشت میزهای کسالت‌بار اداره خبری نبود. کار در خانه راحت به نظر می‌رسید و خبری از همکارها و رئیس‌های ناخوشایند هم نبود. اما حالا، بعد از یک سال و نیم، آنچه برایمان باقی مانده است خستگی‌ای است بی‌پایان،...

پذیرش کامل: جایی که غم‌ها دیگر آزاردهنده نیستند

ما آدم‌ها همیشه در معرض اتفاقات آزاردهنده هستیم. واکنش بسیاری از ما به غم و پریشانی حاصل از این اتفاقات، خزیدن به گوشۀ تنهایی و تلاش برای دوری‌جستن از آن‌هاست. اما واقعیت این است که کلاف احساسات دردناکی که از آن‌ها اجتناب می‌کنیم در تاریکی و تنهایی پیچیده‌تر می‌شود. شاید راه حل را باید در نقطۀ مقابل ...

همۀ خود‌شیفته‌ها خود‌برتربین نیستند؛ ‌خودشیفتۀ «آسیب‌پذیر» می‌تواند به همان اندازه خطرناک باشد

خود‌شیفته‌ها، این محتاجانِ محبت و توجه‌طلب‌های پر‌جذبه، مغرورانه قدم بر‌می‌دارند، سایرین را شیفتۀ خود کرده و از دیگران استفاده می‌کنند. اما، ورای این نوع از خودشیفتگی که تشخیص‌پذیرتر و نمایشی‌تر است، زیرگونۀ کمتر‌شناخته‌شده و اساساً خطرناک‌تری در کمین است. اگر خود‌شیفتۀ آشکار گُرگی در لباس گرگ است، ...

بیاید از این به بعد، به دکترها نگوییم «دکتر»

بعضی از انسان‌ها علاقۀ عجیبی به عناوین و القابشان دارند. نمونۀ بارزش پزشک‌هایی هستند که وقتی می‌خواهند خودشان را معرفی کنند، می‌گویند دکتر فلانی هستم و اگر با اسم خودشان خطاب شوند و لقبِ دکتر را نشنوند، عصبانی می‌شوند. مهندس و استاد و پروفسور هم از این قاعده مستثنی نیستند. علاقۀ ما به لقب‌ها از کجا ...