
برخی از پژوهشگران برای خودکشی تبیینهایی زیستشناختی میآورند. از نظر آنها، خودکشی نوعی انطباقپذیری تکاملی است و بیشترین شیوع را در میان افرادی دارد که امیدی ندارند بتوانند مولد و مفید باشند و احساس میکنند سربار خانوادهشان شدهاند. این افراد دست به خودکشی میزنند تا مسئولیت مراقبت و نگهداری از ایشان ...
نسخۀ صوتی: برای بچهها بهجای تبلت بیلچه بخرید
«یادگیری شخصی» شیوهای از آموزش است که این روزها بین طرفداران تکنولوژی محبوبیت زیادی دارد. آنها میگویند برای بچهها رایانهای شخصی تهیه کنید و رهایشان کنید در اینترنت تا هر چه خودشان میخواهند و هر طور که خودشان دوست دارند بیاموزند. اما پشت این شیوۀ آموزش خطای فلسفی بزرگی نهفته است: اینکه همهچیز ...
میان شیاطین و فرشتهها: چطور آیرونی به گناهی نابخشودنی تبدیل شد؟
سیاستمداران امروزی در سخنرانیهایشان معمولاً از عناصر دو سبک ادبی استفاده میکنند: سبک گوتیک که در آن، دنیا پر از شیاطین و دسیسهها و خیانتهاست، و روایت احساساتی که در آن همهچیز فدای عشق و محبت و دوستی میشود. روایت اول را برای رقبایشان و روایت دوم را برای خودشان به کار میبرند. اما این دو روایت،...
ابطالگری پوپری، با همۀ سادگی دلپذیرش، بهسرعت از سوی فیلسوفان در هم کوبیده شد، و آنها نشان دادند که راهی قابل قبول برای درک علم نیست. آنان اشاره کردند که در هرگونه ساختار آزمایشیِ واقعی ناممکن است که عنصر فرضی واحدی را برای ردکردن جدا بکنیم. ولی طی دههها، پوپرگرایی بههرحال در میان خودِ دانشمندان ...
همۀ ما کسانی را میشناسیم که یا خیلی زیاد در گذشته زندگی میکنند، یا خیلی زیاد نگران آینده هستند. بیشتر افراد در پایان زندگیشان، بیشازهمه، افسوسِ کارهایی را میخورند که نکردهاند، چون دربارهٔ پیامد آن کارها نگرانیهای بیجایی داشتهاند. بقیۀ افرادی هم که نسبت به آینده بیتفاوتاند یا به گذشته اهمیتی ...
ويتگنشتاين درنهايت يک شاعر بود
ویتگنشتاین برای نثرگزینگویانهاش، برای عباراتی که گویی مستقیماً از سرزمین غیب آمدهاند، ستوده و نکوهیده شده است. او در کتاب «فرهنگ و ارزش» که پس از مرگش منتشر شده، میگوید «فلسفه واقعاً باید فقط در قالب تصنیف شاعرانه نوشته شود». اد سایمون در این مطلب ادعا میکند که تراکتاتوس، بیشتر از آنکه بزرگترین ...
همۀ ما کسانی را میشناسیم که یا خیلی زیاد در گذشته زندگی میکنند، یا خیلی زیاد نگران آینده هستند. بیشتر افراد در پایان زندگیشان، بیشازهمه، افسوسِ کارهایی را میخورند که نکردهاند، چون دربارهٔ پیامد آن کارها نگرانیهای بیجایی داشتهاند. بقیۀ افرادی هم که نسبت به آینده بیتفاوتاند یا به گذشته اهمیتی ...
تعریف شما از خودتان چیست؟ کدام خصوصیت ظاهری، روحی یا اجتماعیتان معرف «خود» شماست؟ آیا برداشت غالب دیگران از شما این خود را میسازد، یا برداشت خودتان؟ آیا شما اساساً قابل تقلیل به یک بدن، یک ذهن، یا یک نقش اجتماعی هستید؟ کتلین والِس، در نظریۀ جدیدش، به این پیچیدگی میپردازد و ادعا میکند که «خود»ی که ...
چشم باز کن! در خیابان، هزاران ابرانسانِ معمولی خواهی دید
با همۀ پیشرفت و تنوعی که در جهان به وجود آمده، یک چیز بهطرز عجیبی یکسان، تکراری و ملالانگیز شده است: شخصیت انسانها. افراد جوامع امروزی در میان جمعیت گماند. آنها غالباً یا در پی نفع شخصیاند و یا در برکۀ امیال خود دستوپا میزنند. به قول نیچه، آدمهای این زمانه «خوشیهای کوچک روزانهای دارند و خوشیهای ...
نسخۀ صوتی: آیا به دیگران ربطی ندارد که ما چه باوری داریم؟
به دیگران ربطی ندارد که ما چه غذایی دوست داریم. اگر کسی از پیتزا بدش میآید، مشکلی نیست؛ میتواند از ساندویچ خودش لذت ببرد و ما را با غذای دلخواهمان تنها بگذارد. به همین ترتیب، گویا باورهایمان هم، مثل غذاها، جزو حریم شخصی ما محسوب میشوند و دیگران نباید جرئت دخالت در آنها را به خود بدهند. اما این ایده ...
آیا کسی که در زندگیاش مرتکب خطایی میشود دیگر هیچوقت میتواند به آدمی معمولی در جامعه تبدیل شود؟ در بیشتر موارد، چنین بازگشتی ناممکن است. آن خطا برچسبی روی شخصیت فرد میچسباند که هیچچیز نمیتواند آن را پاک کند. اما به نظر میرسد جامعه بعضیها را راحتتر از بقیه میبخشد و فرصت دوبارهای به آنها میدهد....
ریشهکنشدن ویروس آبله شاید «بزرگترین داستان موفقیت در تاریخ پزشکی باشد»، اما این موفقیت ساده و بیهزینه به دست نیامده است. سال ۱۷۹۶ بود که ادوارد جنر روش مؤثری برای واکسیناسیون آبله ابداع کرد، اما این ویروس تا سال ۱۹۷۷ همچنان قربانی میگرفت و در این مدت بیش از نیم میلیارد نفر را به کام مرگ کشاند. ...
توییتر را روزی اجتماعی رؤیایی میدانستند که پر است از افرادی که به چیزهای مورد علاقۀ شما علاقه دارند. اما امروز این اجتماع بسیار کمتر از قبل رؤیایی به نظر میرسد. از سروکول حساب توییتر شما انواع و اقسام توییتهایی بالا میرود که آکنده از خشم و نفرت است. بهاینترتیب، درحالیکه شبکههای اجتماعی برای ...
نسخۀ صوتی: چرا وقتی به بچههایمان فکر میکنیم، ترس سراسر وجودمان را میگیرد؟
تا ده بیست سال پیش، کاملاً عادی بود که بچهای ۶-۵ ساله، تنها در صف نانوایی ایستاده باشد، یا بدون نظارت پدر و مادر، ساعتها در کوچه و خیابانهای محله بازی کند. امروز حتی نمیتوانیم تصور کنیم که بچۀ کوچکی را بفرستیم خرید یا آزاد بگذاریم تا در محله بچرخد. دلیلهای موجهی هم داریم: بچهدزدها، زورگیرها، رانندههای ...
چطور سازمانهای حقوق بشری به متحدان نئولیبرالیسم تبدیل شدند؟
برجستهترین سازمانهای حقوق بشری، مانند عفو بینالملل، تقریباً همزمان با پیروزیِ تاریخی نئولیبرالیسم در اواسط دهۀ ۱۹۸۰ تأسیس شدند. اما با پیگیریِ سرگذشت گفتمان حقوق بشر و ایدئولوژی نئولیبرال نشانههای آشکاری میبینیم از اینکه رابطۀ این دو از صرفِ همزمانی بسیار فراتر است. نئولیبرالها مداوماً تأکید کردهاند ...
وقتی مرتباً میپرسیم «فایدۀ علم چیست؟» باید منتظر بحران حقیقت باشیم
«مردم دیگر اعتقادی به پزشکی ندارند». «کسی حرف متخصصان را باور نمیکند». «دروغ و تئوریهای توطئه سرتاپای رسانه و سیاست را گرفته است». «به عصر پساحقیقت خوش آمدید». مدافعان پرشور علم این روزها چنین جملههایی را فراوان به زبان میآورند. اما استیون شیپین، مورخ علم دانشگاه هاروارد، چندان اعتقادی به آنها ...
نسخۀ صوتی: بیشتر کارهایی که در زندگی میکنیم مطابق میل اطرافیانمان است
امیال ما چطور ساخته میشود؟ چطور به این نتیجه میرسیم که گوشی فقط سامسونگ، تیم فقط بارسلونا، و نویسنده فقط چخوف؟ بله، احتمالاً برای هر کدام از این انتخابها دلایلی داریم، ولی نکتۀ دردناک این است که تقریباً تمام دلایلی که برای چنین ترجیحاتی ردیف میکنیم چیزی جز توجیهات مندرآوردی نیست. اگر با شکاکیت ...
در جوانی سودای دستیافتن به چیزهای منحصربهفرد را داریم. میخواهیم کسی بشویم متفاوت از بقیه. آدمی خیرهکننده که به جاهایی پا گذاشته که پیش از این کسی به آن نرسیده. اما اندک اندک تغییر میکنیم. یاد میگیریم که به چیزهایی که دور و برمان است بیشتر توجه کنیم. از اتفاقات کوچک و معمولی لذت بیشتری ببریم ...
نظام آموزشی به ما میآموزد که چیزهای بسیاری را نیاموزیم
ما معمولاً نگاهی رمانتیک به نهاد آموزشوپرورش داریم. نمرههای بالایی که در امتحان گرفتهایم و رتبۀ پایینی که در کنکور آوردهایم، از نظرمان افتخاراتی بزرگ است، حتی اگر در مسیر زندگیمان هیچ سودی به حالمان نرسانده باشد. در مقابل، «ترکتحصیل» را دروازۀ همۀ بدبختیها میدانیم و کسی که ترک تحصیلکرده، در ...
چرا وقتی به بچههایمان فکر میکنیم، ترس سراسر وجودمان را میگیرد؟
تا ده بیست سال پیش، کاملاً عادی بود که بچهای ۶-۵ ساله، تنها در صف نانوایی ایستاده باشد، یا بدون نظارت پدر و مادر، ساعتها در کوچه و خیابانهای محله بازی کند. امروز حتی نمیتوانیم تصور کنیم که بچۀ کوچکی را بفرستیم خرید یا آزاد بگذاریم تا در محله بچرخد. دلیلهای موجهی هم داریم: بچهدزدها، زورگیرها، رانندههای ...