آيا جامعه در حال فروپاشی است؟

مطابق دیدگاه ریگان و ‏تاچر چیزی به‌عنوان جامعه وجود ندارد. تنها خانواده‏‌ها هستند که از یکدیگر مراقبت می‏‌کنند، و افراد که وارد بازارها می‏‌شوند. جیل لپور، استاد تاریخ هاروارد، می‌گوید: به‏‌رغم همۀ تلاش‌‏های تاچر و ریگان، هنوز چیزی به نام جامعه وجود دارد، همان‏‌طور که پیش‌‏تر نیز وجود داشته است. مسئله ...

آيا کرونا پايانی بر عصر نئوليبرال بود؟

اگر بشود وضعیتمان در سال ۲۰۲۰ را در یک کلمه خلاصه کرد، آن کلمه «ناباوری» است. کرونا برنامۀ روزانۀ تقریباً همۀ انسان‏‌های روی زمین را به‏‌هم زد، زندگی عمومی را متوقف کرد، مدارس را به تعطیلی کشاند، اعضای خانواده‏‌ها را از هم دور کرد، سفرها را به تعویق انداخت و اقتصاد جهان را به زانو درآورد. آدام توز، ...

الماس‌‏ها را به موهایت بزن

آنتوان چخوف در جایی می‏‌گوید تحقیرشدن بدترین بلایی است که زندگی می‏‌تواند بر سر انسان بیاورد. هیچ‏‌چیز، هیچ‏‌چیز، هیچ‏‌چیزِ دیگر در دنیا به اندازۀ تحقیرشدنِ آشکار نمی‌‏تواند روح انسان را ویران کند. هر درد و رنج دیگری را می‏‌شود تحمل کرد یا از سر گذراند، ولی تحقیرشدن را نمی‏‌شود. خاطرۀ تحقیرشدن همیشه ...

فوايد خواندن اديسه در دنيایی که آثار کلاسيک را بی‌فايده می‌داند

دنیل مندلسون، استاد برجستۀ ادبیاتِ یونان و روم باستان، زندگی‏نامه‌‏نویس و منتقد ادبی است. ادیسه حماسۀ هومر است و مندلسون یکی از عمیق‏‌ترین آثار روزگار ما را دربارۀ این حماسه نوشته است، به نام دربارۀ ادیسه . این اثر آمیزه‌‏ای است از زندگی‏نامۀ شخصی، تحلیل ادبی و تاریخ فرهنگی. او در این مصاحبه دربارۀ ...

وقتی آدما مي‏ميرن کجا می‌رن؟

بچه‌ها در خردسالی تصوری از جدایی ندارند و مفهوم مرگ را درک نمی‌کنند. پس از آن هم برداشتشان از مرگ فاصلۀ زیادی با واقعیت دارد. اساساً توضیح واقعیت «فقدان» برای کودکان کار بسیار دشواری است. ولی آیا اصلاً چنین توضیحی ضرورت دارد؟ شاید بد نباشد این بار ما پای تفسیر آن‌ها از مرگ بنشینیم. شاید برای کنارآمدن ...

نسخۀ صوتی: جمعیت رودی خروشان است یا باتلاقی مرگ‌بار؟

تجربۀ حضور در جمعیت معمولاً عمیق و فراموش‌نشدنی است. حضور در استادیومی چندده‌هزارنفره، راه‌رفتن در کنار جمعیتی انبوه در تظاهرات، یا شادی‌کردن دوشادوش آدم‌های دیگر در جشنی بزرگ. همه‌گیری کرونا تجربۀ این حضور در جمع را برایمان ناممکن کرده است، اما آن خاطره‌ها زنده‌اند. اُلیویا لینگ، نویسندۀ تحسین‌شدۀ ...

نسخۀ صوتی: اعتياد پنهان: آيا وقت آن رسيده که کافئين را ترک کنيم؟

حدود ۹۰ درصد انسان‌ها مرتب کافئین استفاده می‏‌کنند اما کمتر کسی اصلاً کافئین را مخدر به حساب می‌‏آورد، چه رسد به اینکه مصرف روزانۀ آن را اعتیاد بداند. کافئین موجب افزایش تحرک، کارآمدی و سرعت می‏‌شود. ولی به اندازه‏ای وابسته‏‌اش شده‌‏ایم که هشیاری‏مان در گرو آن است.

آيا جست‌وجو در کتاب‌های باستانی چيزی بيش از تفنن است؟

عاشقان کتاب و مطالعه، از گذشته‌های دور، از چشم مردم معمولی آدم‌های عجیب و غریبی جلوه می‌کردند. چطور ممکن بود کسی درخشش روز و لذت‌ تعامل با آدم‌های زنده را کنار بگذارد و عمر خود را صرفِ جست‌وجو در کاغذهایی کند که نویسندگانش قرن‌هاست مرده‌اند؟ از قضا جویندگان حکمت هم بر تفاوت خودشان با بقیه آگاه بودند ...

بهتر است بگذارید شیطان بر جلسه‏‌هایتان ریاست کند

گرچه «جلسۀ اداری» پدیدۀ نسبتاً جدیدی است، انسان‏ها از دیرباز برای اخذ تصمیمات خود گردِ هم آمده‏اند و شعرا و نویسندگان اَعمال آن‌ها را در آثارشان نقل کرده‏اند. ایلیاد، یکی از پایه‏های ادب غرب، با جلسه آغاز می‏شود. هومر چنان به‌دقت رفتار آدم‏ها در جلسات را نشان می‏دهد که بزرگان مدیریتِ امروز به گَرد پای ...

اعتياد پنهان: آيا وقت آن رسيده که کافئين را ترک کنيم؟

حدود ۹۰ درصد انسان‌ها مرتب کافئین استفاده می‏‌کنند اما کمتر کسی اصلاً کافئین را مخدر به حساب می‌‏آورد، چه رسد به اینکه مصرف روزانۀ آن را اعتیاد بداند. کافئین موجب افزایش تحرک، کارآمدی و سرعت می‏‌شود. ولی به اندازه‏ای وابسته‏‌اش شده‌‏ایم که هشیاری‏مان در گرو آن است.

غلط‌های املایی می‌توانند سرگذشت فرهنگی ما را توضیح دهند

درست نوشتن کلمات اغلب نمادی از باسوادی به شمار می‌رود و برعکس، کسانی که غلط‌های املایی زیادی دارند، بهانۀ خوبی به دست دیگران می‌دهند تا آن‌ها را حواس‌پرت و بی‌سواد بنامند و مسخره کنند. در شبکه‌های اجتماعی هم معمولاً آدم‌هایی پیدا می‌شوند که می‌چرخند و از دیگران غلط املایی می‌گیرند تا ثابت کنند که وضع ...

نسخۀ صوتی: اکثر روزهای زندگی‌‏ام را در فکر خانه‌‏هایی شب کرده‌‏ام که توان خریدشان را ندارم

خانه فقط جایی برای آسایش جسم ما نیست، بلکه شاید بیش‌ازآن دغدغه‌ای فکری است، چیزی که تمام عمر به آن فکر می‌کنیم، برای زیبایی و تمیزی‌اش تلاش می‌کنیم و آن را نمادی از شخصیت خودمان می‌شماریم. وقتی زندگی در خانۀ جدیدی را شروع می‌کنیم، یا لحظه‌ای که برای آخرین‌بار از خانه‌ای پا بیرون می‌گذاریم، تخیلات و ...

اکثر روزهای زندگی‌‏ام را در فکر خانه‌‏هایی شب کرده‌‏ام که توان خریدشان را ندارم

خانه فقط جایی برای آسایش جسم ما نیست، بلکه شاید بیش‌ازآن دغدغه‌ای فکری است، چیزی که تمام عمر به آن فکر می‌کنیم، برای زیبایی و تمیزی‌اش تلاش می‌کنیم و آن را نمادی از شخصیت خودمان می‌شماریم. وقتی زندگی در خانۀ جدیدی را شروع می‌کنیم، یا لحظه‌ای که برای آخرین‌بار از خانه‌ای پا بیرون می‌گذاریم، تخیلات و ...

جمعیت رودی خروشان است یا باتلاقی مرگ‌بار؟

تجربۀ حضور در جمعیت معمولاً عمیق و فراموش‌نشدنی است. حضور در استادیومی چندده‌هزارنفره، راه‌رفتن در کنار جمعیتی انبوه در تظاهرات، یا شادی‌کردن دوشادوش آدم‌های دیگر در جشنی بزرگ. همه‌گیری کرونا تجربۀ این حضور در جمع را برایمان ناممکن کرده است، اما آن خاطره‌ها زنده‌اند. اُلیویا لینگ، نویسندۀ تحسین‌شدۀ ...

یکنواختی شغل‌‌های مزخرف چگونه می‌‌تواند زیبا باشد؟

دیوید گریبر می‌گفت شغل مزخرف شغلی است که بود و نبودش فرقی نکند، از آن شغل‌ها که روزانه چند ساعت کار می‌کنی و دست‌آخر به‌طرز شگفت‌انگیز و حماقت‌باری می‌بینی هیچ کاری نکرده‌ای. زندگی آدم‌ها رفته‌رفته در این شغل‌ها فرسوده و بی‌معنا می‌شود. اما کیکوکو تسومورا، نویسندۀ ژاپنی، داستانی نوشته است که در آن این ...

گفت‌وگو با جیمز پترسون، نویسنده‌ای که کتاب‌هایش بیشتر از تالکین می‌فروشد

جیمز پترسون نویسندۀ عجیبی است. سالانه چندین رمان، ناداستان و کتاب کودک منتشر می‌کند. به گفتۀ خودش گاهی همزمان در حال نوشتن سی کتاب است. دربارۀ همه‌چیز می‌نویسد. از جان لنون گرفته تا خاندان کندی. منتقدانش می‌گویند نوشته‌هایش بی‌ارزش و سطحی است، اما خوانندگان بی‌شمارش چنین نظری ندارند. پیترسون که پیش ...