برای پساندازکردنِ پول باید پول خرج کرد
مردم فقیرها رو آدمهایی فرض میکنن که اساساً نمیتونن زندگیهاشون رو اداره کنن. دلیل این طرز فکر اینه که زندگیهای ما خیلی بیثبات به نظر میرسه. قضیه همینه: همه فکر میکنن ما فقیریم چون بیثباتیم نه که بیثباتیم چون فقیریم. خب حالا بذارید یک بار هم راجعبه این حرف بزنیم که توصیههای مالی فقط به درد آدمایی میخوره که در عمل از قبل پول دارن. نه کسی که آه در بساط نداره.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از لیندا تیرادو که پیش از این با عنوانِ «چرا فقرا فقیر باقی میمانند؟»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
ما دقیقاً میدونیم که هر دلار چه ارزشی داره: هر دلار یعنی تعداد دفعاتی که باید یهوری از پنجرۀ باجۀ فروش رو به بیرون خم بشی و دوباره برگردی تو، هر یه دلار یعنی تعداد پلههایی که میتونی جارو بکشی، هر یه دلار یعنی تعداد جعبههایی که میتونی پر کنی. برندهشدن غیرممکنه مگه اینکه خیلی خوششانس باشی. برای اینکه بتونی اوضاع زندگیت رو ردیف کنی باید یه موقعیت خوب برات جور بشه و باید بتونی واسه یه مدت طولانی توی اون موقعیت بمونی تا بتونی روی پای خودت وایستی.
فایل صوتی نوشتار «چرا فقرا فقیر باقی میمانند؟» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد
