آرتور شوپنهاور میگوید زندگی همچون آونگی میان رنج و ملال در نوسان است. از نداشتن چیزها رنج میبریم و وقتی هم که به آنها میرسیم ملول و خسته میشویم. جان استوارت میل، فیلسوف فایدهباور انگلیسی، طی یک فروپاشی روانی در دوران جوانیاش به این ملال پی برد. آیا میتوان نوعی از خوشبختی، شادی و لذت را در جهانی آرمانی یافت که در آن همۀ چیزهایی که میخواهیم برآورده شدهاند؟
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از آدام اتینسون که پیش از این با عنوانِ «آیا زندگیِ بدون کشمکش ارزش زیستن دارد؟»، منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.
در جهان «کامل» یک چیز بیگانۀ آزاردهنده نیز وجود دارد. بنا بر فهم متعارف از وضعیت انسانی، این بخشی از این وضعیت است که شکافی وجود داشته باشد بین آنچه جهان هست و آنچه ما تصور میکنیم باید باشد، بین آنچه بدان مجبوریم و آنچه آن را میخواهیم، بین آنچه هستیم و آنچه دوست داریم باشیم. ما تلاش میکنیم که این شکاف را کم کنیم. اما حضور همیشگی آن بخشی از زندگی است آن طور که ما آن را میشناسیم. و در حد مشخصی حتی از آن استقبال میکنیم.
فایل صوتی نوشتار «آیا زندگیِ بدون کشمکش ارزش زیستن دارد؟» را گوش کنید.
اِد سایمون از ما میخواهد تا در تعریفمان از سبکِ خوب تجدیدنظر کنیم
تاریخ رسانههای جمعی راهحلهایی پیش پای ما میگذارد
آیا واقعاً به بازیهای ویدئویی «معتاد» میشویم؟
چه شد که تریاک به سلاح امپراتوریها علیه یکدیگر بدل شد؟