۲۵سال پیش، جوانان ایسلندی از نظر سوءمصرف مواد مخدر، الکل و استعمال دخانیات ناسالمترین جوانان اروپا بودند. اما این کشور توانسته است طی برنامهای طولانیمدت به شکلی اعجابآور مصرف الکل و مواد را میان جوانان کاهش دهد و استعمال دخانیات را به کمترین حد میان کشورهای اروپایی برساند. کلید این موفقیت تغییر دستهای از نگرشها و مواجهۀ رو در رو با مسئله بوده است: اگر جوانان به هروئین معتاد میشوند، چرا به ورزش و هنر نشوند؟
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از اما یانگ که پیش از این با عنوانِ «ایسلند چطور جوانانش را از الکل و مواد مخدر نجات داد؟»، منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
امروزه از جهت زندگی پاک نوجوانان، ایسلند در صدر کشورهای اروپایی است. درصد نوجوانان ۱۵ و ۱۶ سالهای که در یک ماه گذشته مست کردهاند از ۴۲% در سال ۱۹۹۸ به ۵% در سال ۲۰۱۶ کاهش یافته است. درصد کسانی که حداقل یکبار حشیش مصرف کردهاند از ۱۷% به ۷% رسیده است. آنهایی که هر روز سیگار میکشند از ۲۳% به فقط ۳% رسیده است.
فایل صوتی نوشتار «ایسلند چطور جوانانش را از الکل و مواد مخدر نجات داد؟» را گوش کنید.
من مدرس رشته حقوق هستم و از این فایل خیلی استفاده کردم نکته مهم اینه که در موقع به وجود آمدن یک معضل اجتماعی به جای انکار یا برخورد سخت و جرم انگاری ابتدا مشکل پذیرفته میشه و بعدا به کارشناس هاشون میگن که پیشنهاد بدین و سپس دولت با این تحقیقات بودجه میذاره و تبدیل به نوعی برنامه با پشتوانه فرهنگی و اجتماعی میشه به عبارتی به جای اینکه از حقوق و قانون انتظار اخلاقی سازی جامعه رو داشته باشن از پژوهش های علمی و گروههای اجتماعی و ... این انتظار وجود داره
تاریخ رسانههای جمعی راهحلهایی پیش پای ما میگذارد
آیا واقعاً به بازیهای ویدئویی «معتاد» میشویم؟
چه شد که تریاک به سلاح امپراتوریها علیه یکدیگر بدل شد؟
ما قبل از آنکه بتوانیم غذا بخوریم، خوردن پلاستیک را شروع میکنیم