ذهنیت متداولْ جامعۀ خوب را جامعه‌ای می‌داند که اکثریتِ مردمِ آن خوش‌بین باشند. اما آلن دوباتن، که شهرتش بیشتر به تلاش برای واردکردن فلسفه به زندگی روزمره برمی‌گردد، دقیقاً برعکس فکر می‌کند. او معتقد است بدبینیِ عمیقْ عنصر اصلی بقای هر جامعۀ خوبی است. دوباتن می‌گوید در دل بدبینی ایده‌ای نهفته است که اگر به‌صورت بی‌رحمانه‌ای آن را بپذیریم، ممکن است اتفاقات عجیبی بیفتد. پیامد طولانی‌مدت چنین ایده‌ای جامعه‌ای خواهد بود که، به‌نحو متناقض و شگفت‌آوری، مردمانی بانشاط‌تر، منطقی، نجیب و عاقل خواهد داشت.