این روزها کمتر این واقعیت را پنهان می‌کنیم که همزمان حواسمان به جاهای مختلف است
بعضی‌ها خیلی خوب بلدند هم به چشم‌های طرف مقابلشان خیره شوند و هم با موبایلشان تایپ کنند. معمولاً وقتی از این مهارت استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم هم در گفت‌وگوهای دوستانه شرکت کنیم و هم همیشه در دسترس باشیم. اما چنین کاری عملاً نشدنی است. برخی مطالعات نشان می‌دهند وقتی دو نفر با هم صحبت می‌کنند صِرف وجود یک گوشی همراه بین آن‌ها هم موضوع صحبتشان را تغییر می‌دهد و هم میزان ارتباطی را که بین خودشان احساس می‌کنند.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از شری ترکل که پیش از این با عنوانِ «گوگل کردن کافی است، بیایید خودمان صحبت کنیم»، منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.
دانشجویان دانشکده به من می‌گویند بلدند که چطور به چشم‌های یک نفر نگاه کنند و همزمان روی موبایلشان مطلبی را تایپ کنند، و کسی هم متوجه نشود که حواس‌شان به هر دو کار هست. می‌گویند این مهارت را در دبیرستان یاد گرفته‌اند، که مجبور بودند بدون این که معلم متوجه شود پیامک بفرستند. حالا از این مهارت وقتی استفاده می‌کنند که می‌خواهند هم پیش دوستان‌شان باشند و هم، به‌قول بعضی‌ها، ’جای دیگر‘.
فایل صوتی نوشتار «گوگل کردن کافی است، بیایید خودمان صحبت کنیم» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرین‌شات‌ها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما می‌شوند
