چرا آدمها اینقدر کارهای عجیبوغریب میکنند تا اسمشان در کتاب رکوردهای گینس بیاید؟ چه ارزشی دارد که ۱۵۲ تا جوراب روی هم بپوشیم تا رکوردِ بیشترین جورابها را از آنِ خودمان کنیم؟ یا اینکه یک لیتر آبلیمو را با نی در ۴۱/۲۴ ثانیه بنوشیم؟ یان رابرتسون، استاد روانشناسی دانشگاه ترینیتی دوبلین و نویسندهٔ کتاب «تأثیر برندهشدن؛ بررسی موفقیت و شکست از دیدگاه علم اعصاب»، دلایلی برای شوقِ آدمها به رکوردزنی ذکر میکند.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از کری رام که پیش از این با عنوانِ «اسم من توی گینس ثبت شده»، منتشر شده است.
مردم برای آنکه به فهرست رکوردهای جهانی گینس راه پیدا کنند، در وضعیتهای فوقالعاده خطرناک، از خود شجاعت نشان میدهند. غذاهایی در اندازههای غولپیکر درست میکنند و کارهای خارقالعادهای با موی صورتشان میکنند. اما، جذابیت بهترینشدن در رقابتهای اختیاری در چیست؟
فایل صوتی نوشتار «اسم من توی گینس ثبت شده» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد