مرگ فیدل کاسترو در موقعیت نمادینی رخ داده است. روزگاری دولت ایالات متحده ترور کاسترو را بهعنوان «راهحل بیولوژیک» مسائل کارائیب دنبال میکرد. ازقضا گویا مرگِ او بعد از دورۀ طولانی بیماریاش نیز نمادی از مرگ تدریجی چپ و آرمانهای انقلابی سوسیالیسم است. درهرصورت، کاسترو مظهر شیوهای از زندگی و حکمرانی بود و حالا در روز مرگ این رهبر انقلابی عدهای جشن، و دستهای عزا بهپا کردهاند.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از روری کارول که پیش از این با عنوانِ «جهان به مرگ کاسترو عادت کرده بود»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
بنا به اعلام تلویزیون دولتی کوبا، فیدل کاسترو در نودسالگی جان سپرد و بهاینترتیب مُهر خاتمه بر فصلی از تاریخ این کشور و آمریکای لاتین خورد. این نماد انقلابی و یکی از مشهورترین و جنجالیترین رهبران دنیا از بیشمار سوءقصد ایالات متحده و اعلامیههای فوت زودهنگام جان سالم به در بُرد، اما بالاخره پس از مبارزۀ طولانیمدت با بیماری تسلیم مرگ شد. بهخاطر سن و وضع سلامت رئیسجمهور سابق، مدتها بود که انتظار صدور این اعلامیه میرفت. بااینحال، خبر فوت او شوکهکننده بود: «فرمانده»، آن نماد منازعۀ مسلحانه در سراسر جهانِ درحالتوسعه، دیگر نیست. دوستان و دشمنان مدتها بود که هول و اشتیاق این خبر را داشتند.
فایل صوتی نوشتار «جهان به مرگ کاسترو عادت کرده بود» را گوش کنید.
آقای ابراهیمی. صدای شما خیلی واضح و خوب است و کلمات را درست ادا میکنید. اما نحوهی روایت شما بخصوص در آغاز مطلب بیشتر به درد خواندن داستان برای بچهها میخورد. در برخی جملهها صدا رو خیلی بالا و پایین میبرید یا پیچشهایی به آوای جمله میدهید که توسط مجریان برنامههای کودکان استفاده میشود تا مقالهی علمی.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد