«تهران دیگر جای زندگی نیست». برای رسیدن به چنین نتیجهای، کافیست نگاهی به بالای سرمان بیاندازیم. به آسمانِ تیرهای که کمر به قتلِعام ما بسته است. آسمانی که از دست رفته است. انگار دیگر هیچکس تهران را خانۀ خود نمیداند. اما آلودگی هوا تاریخی به درازای تاریخِ خانهسازی دارد.
جانشینسردبیر سایت و فصلنامۀ ترجمان
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از محمد ملاعباسی که پیش از این با عنوانِ «همه میمیرند: تاریخِ آلودگیِ هوا»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
اولین صورتِ «مرگ تدریجی به خاطرِ دود» به گذشتههایی دور بازمیگردد. در واقع، خلاصشدن از دود در محیط خانه، برای هزاران سال، مشکلِ بزرگی برای پدربزرگهای ما بوده است. دورانی که محیطِ درونِ خانهها که امروز محافظِ ما دربرابرِ آلودگی بیرون است، خود از آلودهترین مکانها بود. قبل از پیدایشِ زندگیِ شهریِ جدید، عمدتاً هوای بیرون از خانهها صاف و مطبوع بود. البته این به معنای آن نیست که مردمِ ساکن در شهرهای بزرگِ دورۀ پیشامدرن، هیچ تصوری از آلودگیِ هوای شهری نداشتند.
فایل صوتی نوشتار «همه میمیرند: تاریخِ آلودگیِ هوا» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد