مارجری تیلور، روان‌شناسِ رشد، درکِ ما را از همراهان خیالی زیرورو می‌کند
همراه خیالیْ دوستی است که کودکْ او را خلق می‌کند، مرتب دربارۀ آن حرف می‌زند و با او تعامل دارد. تحقیقات نشان می‌دهد دوسوم کودکان با همراهان خیالی رابطه دارند. حتی برخی از کودکان دنیایی دارند که دولت، شبکۀ حمل‌ونقل و تعطیلات خاص خود را دارد. مارجری تیلور، روان‌شناس رشد، در طی حدود سی سال پژوهش‌های مفصلی انجام داده است که درکِ ما از همراهان خیالی را تغییر می‌دهد.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از لرن جی. یانگ که پیش از این با عنوانِ «آیا باید نگران دوستان خیالی کودکان باشیم؟»، منتشر شده است.
اواخر دهۀ ۸۰ پل هریس، روان‌شناس دانشگاه هاروارد، پژوهشی در زمینۀ تخیل کودکان انجام داد. او در پژوهش خود جعبه‌ای خالی به بچه‌ها داده بود و از آن‌ها خواسته بود خیال کنند که هیولایی داخل آن است. هریس توضیح داد که بعضی بچه‌ها بااینکه دیده بودند جعبه خالی است، باز هم می‌ترسیدند به آن نزدیک شوند. پژوهش هریس این سؤال را برای مارجری تیلور، روان‌شناس رشد، مطرح کرد که آیا بچه‌هایی که دوستان خیالی دارند، فکر می‌کنند رفیقان نامرئی‌شان واقعی‌اند؟ بعدها تیلور کتابی با عنوان «همراهان خیالی و کودکانی که آن‌ها را خلق می‌کنند» نوشت. کتاب او حاوی تمام چیزهایی بود که تا آن زمان دانشمندان دربارۀ قوۀ خیال کودکان دریافته بودند.
فایل صوتی نوشتار «آیا باید نگران دوستان خیالی کودکان باشیم؟» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرین‌شات‌ها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما می‌شوند
