زیستشناسان به ما نشان دادهاند که تجربۀ شادی، غم یا عشق، با کم و زیاد شدن هورمونهای بخصوصی در بدن در ارتباط است. بااینحال، هنوز ابعاد زیادی از واکنشهای بدنی ما در مواجهه با تجربههای عاطفی شدید، مثل ازدستدادن همسر یا عزیزانمان، ناشناخته است. شواهد نشان میدهد دلبستگیها عاطفی چنان قدرتمند است که حتی میتواند به فرد این توانایی را بدهد که لحظۀ مرگ خود را عقب یا جلو بیندازد.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از کریستن ویر که پیش از این با عنوانِ «ازدستدادن کسی که عاشقش هستید واقعاً میتواند کشنده باشد» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
مرگ بر اثر دلشکستگی یکی از مضامین ثابت ادبیات است؛ حتی شکسپیر هم از «غم مرگبار» مینویسد. تخریب عاطفی ناشی از ازدستدادن یک عزیز قطعاً مثل دردی جسمانی باشد. اما آیا ممکن است دلشکستگی واقعاً باعث مرگ شود؟ از قضا بله، مرگ بر اثر «سندروم دلشکستگی» یا کاردیومیوپاتیِ ناشی از استرس امکانپذیر است. مطالعات داغدیدگی نتیجۀ محکم دیگری هم دربارۀ اثرات استرس بر سلامت به دست آوردهاند. اما دانشمندان میگویند غم مرگبار تنها مربوط به استرس نیست؛ با مطالعۀ این نوع غم میتوان چیزهای زیادی دربارۀ پیوندهای فیزیولوژیک عشق فهمید، پیوندهایی که موهبت تکامل بوده و وقتی درهم شکسته شود به بهترین شکل میشود آنها را درک کرد.
فایل صوتی نوشتار «ازدستدادن کسی که عاشقش هستید واقعاً میتواند کشنده باشد» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوسکننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟