در هر جمعی، چند نفری هستند که به اصطلاح «مجلسگردانی» میکنند. حرف میزنند، سؤال میپرسند، بحث میکنند و سر و صدا راه میاندازند. اما در کنار آنها، چند نفری هم پیدا میشوند که ترجیح میدهند در حاشیه بمانند و لب به سخن باز نکنند. درونگرایانی که مشغول خیالها و گشتزنیهای ذهنی خودشانند و انگیزهای برای معاشرت یا مبارزه با دیگران ندارند. سوزان کین، مادرخواندۀ درونگراها، دربارۀ این خاموشان مینویسد.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از لیدیالایل گیبسون که پیش از این با عنوانِ «خاموشانِ جهان متحد شوید» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.
کین فکرش را نمیکرد که کتابش ممکن است مهم باشد. البته نه از آغاز. در اوایل دهۀ ۲۰۰۰ ایدۀ کتاب ساکت را زیرورو میکرده و با ادبیاتی مبهم دربارۀ تاریخ اجتماعی و روانی درونگراها سروکله میزده است؛ میگوید آن زمان «فکر میکردم دارم روی پروژهای بهشدت خاص کار میکنم و اگر بتوانم قراردادی ببندم و چند نسخه از کتاب فروخته شود، شانس آوردهام.» اما بعد کارگزارش با ناشران نیویورک تماس گرفت و «آنها بگویینگویی شیفتۀ کار شدند.» (شاید میتوانستند با موضوع آن همزادپنداری کنند: کین الآن میگوید «همانطور که میتوانید تصور کنید، اکثر دبیران بنگاههای نشر درونگرا هستند.») حراجی برگزار شد و جنگ پیشنهادِ قیمت در گرفت، که درنهایت رندوم هاوس آن را برد. کین به یاد میآورد که «مثل رؤیایی دیوانهوار بود.» و بعد زمان نوشتن رسید. برای رسیدن به مقصودْ هفت سال زمان و نسخۀ دومی لازم بود که باید از صفر شروع میشد.
فایل صوتی نوشتار «خاموشانِ جهان متحد شوید» را گوش کنید.
با سلام و عرض خدا قوت، واقعا سپاسگزارم از این همه تلاش و کوشش مفید و موثر و به روز برای فرهنگ و دانش این سرزمین. مطالبی که انتخاب می کنید به راستی در لبه ی علم هستند. متاسفانه هر چه گشتم، موفق نشدم گزینه ی donate را در وب سایتتون پیدا کنم، لطفا اضافه کنید. با تشکر مجدد محسن م.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوسکننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرینشاتها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما میشوند