بچهها آزمایشگاه تشخیصهای پزشکی پدر و مادرند. اگر ساکت و آرام باشند، به افسردگی و ناتوانی در تعامل متهم میشوند، اگر شور و شر زیادی به پا کنند، برچسبِ بیشفعالی میخورند. اگر نگران امتحانشان باشند «امتحانهراس» میشوند و اگر نگران نباشند «اختلال تمرکز حواس» در انتظارشان است. دوران کودکی طی این سالها به طور بیسابقهای پزشکینه شده است. اما آیا واقعاً این فرایند کودکان را توانمند میکند یا ناتوان؟
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از فرانک فوردی که پیش از این با عنوانِ «دوران کودکی دارد به نوعی بیماری روانی تبدیل میشود» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
افزایش تمایل به بازتعریف مسائل زندگی، مثلِ موضوعاتی که در مقولۀ سلامت روانی قرار میگیرد، اثری خاص و زیانبار بر کودکان و رشدِ آنها داشته است. از اواخر دهۀ ۱۹۷۰ این گرایش تدریجی و بالنده به وجود آمد که کودکان بهمنزلۀ موجوداتی ترسیم شوند که به طورِ خاص دربرابرِ لطمات هیجانی آسیبپذیرند. تا قبل از آن، باور عمومی بر آن بود که کودکان قادرند که در مواجهه با تجربههای هیجانی و دشوار، قوای خود را تجدید و ترمیم کنند. اما در اواخر قرن بیستم، به موازات گسترش پزشکینهشدنِ همۀ جنبههای حیات، جامعۀ انسانی مجذوب شکنندگی آشکار دوران کودکی شد.
فایل صوتی نوشتار «دوران کودکی دارد به نوعی بیماری روانی تبدیل میشود» را گوش کنید.
محیط اطراف بیش از آنچه تصور میکنیم بر واکنشهای ذهنی ما اثر میگذارد
اگر نمیتوانید در جنگی پیروز شوید، میتوانید معنی پیروزی را تغییر دهید
حدوداً بیست سال از تشخیص بیماریام میگذرد، و من چیزهای بسیار زیادی آموختهام
شاید بتوانیم با چیزهای جدید سازگار شویم، اما چیزهای قدیمی را چطور فراموش کنیم؟