مروری بر دو کتاب جدید که هشدار می‌دهند فاجعه از چیزی که فکر می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است
آتش‌سوزی در ایگل‌کریک واقع در ایالت اورگن آمریکا. عکاس: کریستی مک‌کلور.
یکی از درون‌مایه‌های رایج در فیلم‌های علمی-تخیلی سناریوهایی است که در آن فضایی‌ها، زامبی‌ها یا ربات‌ها می‌کوشند تا گونۀ بشر را نابود کنند. معمولاً در طول این فیلم‌ها میلیون‌ها نفر از انسان‌ها کشته می‌شوند، اما نهایتاً بشر پیروز می‌شود و جان به در می‌برد. اما در برابر وحشتناک‌ترین سناریوی پیش روی تمدن انسانی، بعید است پیروزی به این آسانی‌ها باشد: تغییرات اقلیمی دارند جهنمی را به پا می‌کنند که خاموش نخواهد شد. ناامید نباشید، اما بهتر است بترسید.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از آلن وایزمن که پیش از این با عنوانِ «زمین: خانه‌ای که سوزاندیم و خاکستر کردیم» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
شتاب غیرمترقبۀ رویدادها مُهر «باطل شد» بر وخیم‌ترین سناریوهایی زده است که دانشمندان اقلیم‌شناس در سال ۲۰۰۷ مطرح می‌کردند، یعنی همان سالی که برای اولین‌بار می‌شد بدون یخ‌شکن از گذرگاه شمال‌غربی رد شد. (امروز البته می‌توانید با قایق تفریحی از آنجا عبور کنید). در مخیلۀ هیچ‌کس نمی‌گنجید که دوازده سال بعد، سازمان ملل متحد گزارش بدهد فقط دوازده سال فرصت داریم تا جلوی فاجعۀ جهانی را بگیریم، و بگوید که از جمله باید مصرف سوخت‌های فسیلی را به نصف کاهش بدهیم. ملل متحد می‌گوید که از سال ۲۰۰۷ به این سو، هرچه کرده‌ایم خطا بوده است. نیروگاه‌های ذغال‌سنگ که پس از تصویب توافق‌نامۀ اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵ ساخته شدند، تا همین‌جای کار تولید برق ذغال‌سنگی روسیه و ژاپن را دو برابر کرده‌اند و ۲۶۰ نیروگاه دیگر در دست ساخت هستند.
فایل صوتی نوشتار «زمین: خانه‌ای که سوزاندیم و خاکستر کردیم» را گوش کنید.
محیط اطراف بیش از آنچه تصور می‌کنیم بر واکنش‌های ذهنی ما اثر می‌گذارد
اگر نمی‌توانید در جنگی پیروز شوید، می‌توانید معنی پیروزی را تغییر دهید
حدوداً بیست سال از تشخیص بیماری‌ام می‌گذرد، و من چیزهای بسیار زیادی آموخته‌ام
شاید بتوانیم با چیزهای جدید سازگار شویم، اما چیزهای قدیمی را چطور فراموش کنیم؟
