علاقه پیدا نمی‌شود، بلکه به مرور پرورش می‌یابد
کارمند حراجی ویولن متعلق به آنتونیو استرادیواری، هنرمند قرن هجدهمی، را بالای سر گرفته. عکاس: کارل دسوزا.
«علاقه‌ات را پیدا کن؛ اگر آنچه را دوست داری انجام بدهی پیدا کنی، آن وقت دیگر مجبور نیستی حتی یک روز هم در زندگی‌ات کار کنی». حتماً شما هم جملاتی از این دست را شنیده یا خوانده‌اید. جملاتی که نقل محافل و سمینارهای موفقیت است و کتاب‌های روان‌شناسی عامه‌پسند را پر کرده است. مطالعات اخیر برخی روان‌شناسان برجسته نشان می‌دهد که ممکن است زمانش رسیده باشد که شیوۀ تفکرمان را دربارۀ علایقمان تغییر دهیم.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از اُلگا کازان که پیش از این با عنوانِ «’علاقه‌ات را پیدا کن’ توصیۀ مزخرفی است» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
کارول دِوِک، استاد روان‌شناسی دانشگاه استنفورد، به یاد می‌آورد که اخیراً در سمیناری از دانشجویان مقطع کارشناسی پرسید: «چند نفر از شما منتظرید که علاقه‌تان را پیدا کنید»؟ دوک به من گفت: «تقریباً همه دستشان را بالا بردند و در چشمانشان نگاه‌های خیال‌انگیز پیدا شد». در اینباره طوری صحبت می‌کردند که انگار «قرار است مثل موجی آن‌ها را درنوردد». شالاپ. هورا! به دامشان انداخت! آیا برای علاقه‌شان انگیزه‌ای نامحدود خواهند داشت؟ با جدیت سرشان را به نشانۀ موافقت تکان دادند. دوک گفت: «متأسفم که امیدتان را ناامید می‌کنم، اما معمولاً این‌جور نیست».
فایل صوتی نوشتار «’علاقه‌ات را پیدا کن’ توصیۀ مزخرفی است» را گوش کنید.
به نظرم این ویدیو هم جالب باشد. رویاهایتان را دنبال نکنید. هیچ تضمینی وجود ندارد که چیزی که در 20 سالگی رویای ما بوده در 40 سالگی هم رویای ما باشد. https://www.aparat.com/v/l8Zvu اگر بنا رو بر مفید بودن و خیررساندن و ارزش آفرینی و به بهترین شکل بگذاریم هر کاری که بکنیم به آن علاقه پیدا می کنیم. اگر چه نظام ارزشگذاری وارونه جامعه باعث شده همه علاقه ها به اشتباه به یک سری رشته های خاص منحرف شده.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرین‌شات‌ها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما می‌شوند
