امروزه برای اکثر پدر و مادرهای طبقۀ متوسط، تربیت فرزند، مثل یک پروژۀ کلان و طولانیمدت است. باید با محاسبات دقیق، برایش برنامهریزی کرد، مراحل مختلفش را کنترل کرد و نهایتاً به محصولِ از پیش معلوم آن دست یافت. اما تاریخ تربیت نشان میدهد هیچگاه فرزندان همان چیزی نمیشوند که مدنظر والدینشان بودهاند و چه بهتر که نمیشوند. زیرا عمدۀ پیشرفتهای انسانی حاصل ابداعات و تغییر رویههای پیشبینینشده بوده است.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از آلیسن گوپنیک که پیش از این با عنوانِ «بیانیهای علیه تربیت فرزند»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
چرا دوران نابالغی و کودکیمان، باوجود هزینههایی که برایمان دربردارد، اینقدر طولانی است؟ دوران طولانیِ کودکیِ انسان (و زحمت زیاد مراقبت از کودکان که ملازم آن است) یکی از عوامل کلیدی موفقیت تکاملی انسان است. ما انسانها بیشتر از هر حیوان دیگر به توانایی یادگیریمان وابستهایم. باور کنونی این است که مغز بزرگ و توانایی بالای یادگیریمان در وهلۀ اول برای رویارویی با تغییر، تکامل یافتهاند.
فایل صوتی نوشتار «بیانیهای علیه تربیت فرزند» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد