سرنوشت بعضی‌ها با چاق‌بودن گره خورده. اصلاً انگار روی پیشانی‌شان نوشته شده «محکوم به اضافه‌وزن». هرچند کم‌تر از لاغرها غذا می‌خورند و بیشتر از آن‌ها ورزش می‌کنند، آخر ماه که می‌روند روی ترازو، باز هم بازنده‌اند. اما افراد همیشه به‌این‌اندازه از چاقی وحشت نداشتند. یکی‌دو قرن پیش، چاقی نشانۀ اشرافیت و رفاه طبقۀ متوسط بود. بعدتر، که درآمدها قدری بالا رفت و غذاهای چرب را می‌شد ارزان‌تر از هر زمان دیگر خرید، چاقی تبدیل شد به یک بیماریِ همه‌گیر. وقتش رسید که صنعت مد و لباس وارد صحنه شود و از چاقی‌هراسی سود ببرد. حالا واقعاً چاقی، آن‌قدری که می‌گویند، بد است؟