از چاقی و بیماری و اعتیاد، تا گرفتاریهای پیری و گزارشی خارقالعاده از تجربۀ مادری
لذت خواندنِ یکسری از جستارها گاهی تا چند سال زیر زبان آدم میمانَد. نوشتۀ لزلی جمیسون یکی از آنهاست. او از تجربۀ بارداریاش میگوید، تجربهای که شخصیتش را هفتهبههفته برای همیشه تغییر میداد. لو اورتنزیو هم پزشکی بود که بههوای نجات شهرش تا قعرِ اعتیاد پیش رفت؛ او گرفتار همان مخدرهایی شده بود که برای بیمارانش تجویز میکرد. تامی تاملینسون با روایتی طنزآمیز از رازهای چاقبودن پرده برمیدارد. آرتور کریستال، که ۷۱ سالش است، کلیشههای سرخوشانۀ پیری را میشکند و بدون شرمساری میگوید پیری میتواند دورانی غمبار باشد. انی بویر نیز نشان داده سرطان هرچقدر قوی باشد زورش به تخیلِ نویسندهای ادبی نمیرسد.
احساس میکردم داروهایی که قرار است مرا از مرگ برهانند، خودشان دارند جانم را میگیرند
عمر طولانی موهبت است، ولی آیا واقعاً قدردان آن خواهیم بود؟
او با مخدرهای ضددرد تا قعر جهنم رفت، ولی حالا بهدنبال نجات شهرش است
برای ما مهم است که محتوای ترجمان، همچون ده سال گذشته، رایگان بماند و در اختیار عموم باشد. اما این هدف بدونِ حمایت شما ممکن نیست. هر کمک کوچک نقشی بزرگ در این مسیر دارد. به جمع حامیان ترجمان بپیوندید.