• چرا فقرا این‌قدر تصمیم‌های بد می‌گیرند؟
تلاش‌ها برای مبارزه با فقر معمولاً با سوءتفاهمی بزرگ مواجه است: اینکه فقرا خودشان باید خودشان را نجات دهند
وقتی کسی می‌خواهد لاغر شود، یکی از اولین توصیه‌هایی که به او می‌کنند این است که شام نخور. کاری که برای اکثر افراد سخت نیست. اما فرض کنید چنان فقیرید که «نمی‌توانید» شام بخورید. آن‌وقت است که از صبح ذهنتان درگیر این مسئله است که برای شام باید چکار کنم؟ این تجربه چیزی است که نویسندگان یک کتاب جنجالی به آن می‌گویند کاهش «پهنای باند ذهنی»، چیزی که باعث می‌شود فقرا مداوماً تصمیمات بد بگیرند.
• فقر احمق می‌کند
آیا افراد فقیر به این خاطر فقیر هستند که تصمیمات بدی می‌گیرند؟
اگرچه تمام مشکل افراد فقیر مربوط به کمیابی نیست؛ کمیابی می‌تواند نشانگر نوع ذهنیتی باشد که افرادِ درگیر با فقر از خود نشان می‌دهند. سندیل مولایناتان، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، و الدار شفیر، استاد روان‌شناسی دانشگاه تاد، کتابی با عنوان کمیابی نوشتند که این مسائل را بررسی می‌کند. کار آنها این طرز فکر قدیمی را تغییر داده است که افراد فقیر به این خاطر فقیر هستند که تصمیمات بدی می‌گیرند. در واقع افراد به این خاطر تصمیمات بدی می‌گیرند که فقیر هستند. امروزه اقتصاد رفتاری به شاخه‌ای مهم در اقتصاد تبدیل شده است و کارهایی مانند کار مولایناتان و شفیر نشانگر قدم‌های منطقیِ بعدی در این حوزه است.
• چرا فقرا فقیر باقی می‌مانند؟
برای پس‌اندازکردنِ پول باید پول خرج کرد
ما دقیقاً می‌دونیم که هر دلار چه ارزشی داره: هر دلار یعنی تعداد دفعاتی که باید یه‌‌وری از پنجرۀ باجۀ فروش رو به بیرون خم بشی و دوباره برگردی تو، هر یه دلار یعنی تعداد پله‌هایی که می‌تونی جارو بکشی، هر یه دلار یعنی تعداد جعبه‌هایی که می‌تونی پر کنی. برنده‌شدن غیرممکنه مگه اینکه خیلی خوش‌شانس باشی. برای اینکه بتونی اوضاع زندگیت رو ردیف کنی باید یه موقعیت خوب برات جور بشه و باید بتونی واسه یه مدت طولانی توی اون موقعیت بمونی تا بتونی روی پای خودت وایستی.
• آیا می‌توان فقر را در مغز کودکان دید؟
پژوهشگران به‌دنبال اثبات رابطۀ مستقیم فقر و رشد ناکافی مغز در کودکان هستند
شواهد روزافزونی وجود دارد که نشان می‌دهد بزرگ‌شدن کودکان در فقر می‌تواند رشد فیزیکی مغز آنها را کاهش دهد. حال مطالعه‌ای عظیم در آمریکا به‌دنبال مشخص‌کردن رابطۀ علت و معلولی در این مورد بوده و راه‌های نوینی را برای کمک به فقیرترین کودکان ارائه می‌دهد. فقیرترین کودکانی که خارج شدنشان از زیر خط فقر می‌تواند مساوی دستیابی‌شان به ظرفیت‌های ذهنی بیشتر و دستیابی به توانایی‌های گسترده‌تر باشد.
• در دیزنی فقرا شادند
مطالعه‌ای دربارۀ نظام طبقاتی در بزرگ‌ترین فیلم‌های دیزنی و پیکسار
امروزه کمتر کسی باور دارد که فیلم‌ها و کارتون‌ها صرفاً برای سرگرمی ساخته می‌شوند. وجه ناخودآگاه آموزشیِ این آثار، به‌ویژه روی کودکان به‌قدری مشهود است که جمعی از روان‌شناسان دانشگاه دوک را بر آن داشته که کلیشه‌های طبقاتی موجود در فیلم‌های بزرگ دیزنی و پیکسار را مطالعه کنند. جسی استراب، استادیار جامعه‌شناسی دانشگاه دوک و همکارانش با بررسی ۳۶ اثر پرفروش دیزنی، تحلیلی طبقاتی از آنها ارائه کرده‌اند.
.jpg)
