کارخانهای که ۱.۳ میلیون نفر در آن کار کنند حتماً باید شیوۀ مدیریت جالبی داشته باشد. همینطور است. یکی از تصمیمهای مدیریتیِ کارخانۀ فاکسکان، تولیدکنندۀ گوشیهای اپل در چین، نصب توریهایی است برای جلوگیری از خودکشی کارگران. اگر توریها نتوانند مانع خودکشی شوند، یک نفر میمیرد و فردایش هیچ خبری از ماجرا نخواهد شد. برایان مرچنت مخفیانه به فاکسکان سفر کرده و روایتی را از جنون و افسردگی کارگران این کارخانه برای ما بازگو میکند.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از برایان مرچنت که پیش از این با عنوانِ «زندگی و مرگ در شهر ممنوعۀ اپل» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.
مجتمع پتوپهن کارخانه، همۀ آن خوابگاههای خاکستری و انبارهای آفتابزده، در قاب حومۀ کلانشهر شنژن خوب مینشینند. کارگاه عظیم شرکت فاکسکان در لانگهوا یکی از تولیدکنندگان بزرگ محصولات اپل است. اینجا شاید مشهورترین کارخانۀ دنیا باشد، ولی شاید پنهانکارترین هم باشد که هیچکس راهی به آن ندارد. نگهبانان امنیتی در تمام نقاط ورود حضور دارند. کارکنان برای ورود باید کارت شناسایی خود را بکشند؛ اثر انگشت رانندگان کامیونهای حملونقل چک میشود. یک بار یک خبرنگارِ رویترز را بهخاطر اینکه از بیرونِ دیوارهای کارخانه عکس گرفته بود، از ماشین بیرون کشیدند و کتک زدند. علامتهای هشدار در فضای بیرون محوطه («این کارخانه قانوناً با تأیید دولت تأسیس شده است. ورود غیرمجاز ممنوع است. متخلفان برای پیگرد نزد پلیس فرستاده میشوند!») تند و تیزتر از علامتهایی است که بیرونِ بسیاری از مجتمعهای نظامی چینی نصب شدهاند.
فایل صوتی نوشتار «زندگی و مرگ در شهر ممنوعۀ اپل» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوسکننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرینشاتها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما میشوند