نویسندۀ «فضیلت کناره گرفتن» می‌گوید: افسارزدن بر تمایلمان برای تجربۀ همه‌چیز شاید شادترمان کند
تصویر جلد شمارۀ مۀ ۲۰۰۸ مجلۀ نیویورکر. تصویرساز: اریک دروکر.
تصویری که زمانۀ ما از آدم موفق ساخته است، کسی است که صبح تا شب کار می‌کند تا پول دربیاورد و بعد آن پول را خرج کالاهای پرزرق و برق و سفرهای ماجراجویانه کند و دوباره بیشتر کار کند تا بیشتر پول دربیاورد تا بیشتر خرج کند. این چرخه پایانی ندارد. جایی وجود ندارد که اگر به آن برسی، دیگر بتوانی نفس راحتی بکشی و آرام بگیری. سوند برینکمن، فیلسوف دانمارکی، می‌گوید شاید وقت آن رسیده است که بایستیم و راه دیگری را پیش بگیریم.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی گفت‌وگویی است با سوند برینکمن که پیش از این با عنوانِ «هنر ظریفِ کمتر کارکردن» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
مشخصۀ زندگی مُدرن آن است که همیشه سر خط باشی، همواره بکوشی حداکثر تجربۀ ممکن را در حداقل زمان ممکن بگنجانی. ولی جایی می‌رسد که این تعقیب دیوانه‌وار، نتیجۀ معکوس می‌دهد. یک عالَم اتفاق با سرعتی زایدالوصف می‌افتند و نمی‌شود پابه‌پای آن‌ها پیش رفت. کتاب جدید فیلسوف دانمارکی سِوِند برینکمن، لذت دست کشیدن، توصیۀ مفیدی دارد: دست بکش. سعی نکن همه‌کار بکنی و عوضش کارهای کمتری بکن. در حقیقت، گاهی بهتر است که عقب بمانی، که از همانجا که هستی لذت ببری.
فایل صوتی نوشتار «هنر ظریفِ کمتر کارکردن» را گوش کنید.
لش نوعی حس جسورانه و خلاقه داشت که به او می‌گفت دیگر کار از کار گذشته است
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
