بیش از سیصد میلیون نفر در سراسر جهان، به درجات مختلف، با افسردگی دست به گریبانند. بسیاری از آنها در کشورهایی بحرانزده و فقیر زندگی میکنند که خشونت و گرسنگی در آنها تجربهای روزمره است. مناطقی که در آنها معضلات روانی همهگیر است، اما امکاناتی برای مشاوره و درمان وجود ندارد. یک روانشناس در زیمبابوه، بعد از خودکشی یکی از بیمارانش، ناگهان راهکاری مبتکرانه به ذهنش رسید: آیا میشود از مادربزرگهای محلی برای درمان جوانان افسرده کمک گرفت؟ نتیجه شگفتانگیز بود.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از ریچل نووِر که پیش از این با عنوانِ «چطور مادربزرگها توانستند جلوی افسردگی را در زیمبابوه بگیرند؟» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
چیباندا میگوید: «بعضی کشورها حتی یک روانپزشک هم ندارند». او در اندیشهبارانی برای حل این مشکل، راهحلی باورنکردنی به ذهنش رسید: مادربزرگها. چیباندا و تیمش، از سال ۲۰۰۶، بیش از ۴۰۰ مادربزرگ را در زمینۀ گفتوگودرمانیِ مبتنی بر شواهد آموزش دادهاند. این مادربزرگها در بیش از هفتاد منطقۀ زیمبابوه گفتوگودرمانیِ رایگان ارائه میکنند. این برنامه که موسوم است به «نیمکتِ دوستی»، تنها در سال ۲۰۱۷، به بیش از ۳۰هزار نفر یاری رساند. این روش بهطورتجربی تأیید شده است و تا کشورهای دیگر، از جمله آمریکا، نیز گسترش یافته است. چیباندا معتقد است که هر منطقه، شهر، یا کشوری که بخواهد خدماتی بسیار اثربخش، دسترسپذیر و ارزان در زمینۀ سلامت روانی به اهالی خود ارائه دهد، میتواند از این برنامه بهعنوان الگوی اصلی استفاده کند. بهقول چیباندا: «فقط تصور کنید که بتوانیم در تکتکِ شهرهای مهم دنیا شبکهای جهانی از مادربزرگها ایجاد کنیم!»
فایل صوتی نوشتار «چطور مادربزرگها توانستند جلوی افسردگی را در زیمبابوه بگیرند؟» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوسکننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرینشاتها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما میشوند