اگر از بچهها بپرسید: «وقتی بزرگ شدی میخواهی چهکاره شوی؟» معمولاً جواب آمادهای در آستین دارند: دکتر، معلم، پلیس و... پدر و مادرها معمولاً بچههایشان را تشویق میکنند که حتماً همان کاری که دلت میخواهد را به دست میآوری. اما این حرف آنقدرها هم واقعیت ندارد. شاید بگویید که برای روحیهدادن به بچهها لازم است، اما احتمالاً این فایده را هم ندارد، بلکه برعکس باعث میشود بچهها در برابر بیرحمیهای دنیای کار آسیبپذیرتر شوند.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از لسلی گرت که پیش از این با عنوانِ «تو میتونی عزیزم»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
در سال ۲۰۱۱، مطالعهای بر روی بیش از پنجهزار کودک در سرتاسر دنیا نشان داد که حدود نیمی از کودکان در کشورهای توسعهیافته آرزوی دکتر یا معلمشدن را دارند؛ بیش از یکچهارم کودکان آمریکاییْ رؤیای کارهایی مانند ورزش حرفهای، خوانندگی و بازیگری را دارند. وقتی بزرگترها این سؤال را میپرسند که «وقتی بزرگ شوی دوست داری چهکاره شوی؟» اکثر بچهها جوابشان آماده است: سازندۀ بازیهای کامپیوتری، فضانورد، خوانندهای جانشین ریحانا. آنگاه اکثر بزرگترها به آنها بهخاطر چنین رؤیای بزرگی تبریک گفته و دلگرمیشان میدهند که با تلاش سخت و نگرش «من میتوانم»، میتوانند هرچیز میخواهند باشند.
فایل صوتی نوشتار «تو میتونی عزیزم» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد