مدرسۀ ایدئال جایی است که در آن اجباری به شنیدن جوابی ناخواسته به سؤالی نپرسیده نباشد
از کلاس‌های مدرسه کدام یک در خاطرتان باقی مانده است؟ آن‌هایی که شما را به تفکر و تبادلِ نظر فرا می‌خوانْد یا آن‌هایی که مطالبِ موردنیاز برای آزمون را به خوردتان می‌داد؟ نظامِ آموزشی در سرتاسر جهان هر روز بیشتر از اندیشیدن فاصله گرفته و به‌سوی آزمون‌محوری حرکت می‌کند. این در حالی است که، در تفکر سقراطی، آموزش با طرح سؤال آغاز می‌شود، با پرسشگری ادامه می‌یابد و به‌سوی فهمی عمیق‌تر حرکت می‌کند.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از جان تیلور که پیش از این با عنوانِ «زندگیِ آزمون‌زده»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
بیایید با هم کلاس درس ایدئالِ من را تصور کنیم. وارد که می‌شوید، اولین چیزی که توجه شما را جلب می‌کند چیدمان کلاس است. خبری از ردیف میز و نیمکت‌ها در مقابل یک تخته‌سیاه نیست و، به‌جای آن، صندلی‌هایی راحت به‌شکل دایره‌ای بزرگ چیده شده‌اند. این چیدمان پیامی در خود دارد: اینجا فضایی برای بحث و تبادل آزادِ آراست. روی دیوار پوستری از برتراند راسل و این نقل‌قول از او وجود دارد: «اکثر مردم ترجیح می‌دهند بمیرند تا اینکه بیندیشند و اکثرشان هم می‌میرند و نمی‌اندیشند.»
فایل صوتی نوشتار «زندگیِ آزمون‌زده» را گوش کنید.
آسیب شناسی نسبتا درستی است. اما مشکلات بی شماری در جهت ساختن یک مدرسه مطابق ایده آل نویسنده دیده می شود. ساختار و مقاومت دوسویه ی دو بخش بالا و پایین در برابر فهم و تصور و تخیل آموزش و پرورش مطلوب ، ترس از تغییر و نگرانی نسبت به توطئه های فرهنگی غربی ، گردش پول در ساختار مافیایی فعلی که نسبت به همه ی آموزش و پرورش دولتی بسیار قابل تأمل است همه موانعی در راه بهبود این بیمار است.
راست‌افراطی: جست‌وجویی تباه در جهانی ویران‌شده
فرقه‌ها از تنهایی بیرونمان می‌آورند و تنهاترمان می‌کنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاش‌های این اقتصاددان بریتانیایی درهم‌آمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده می‌شود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد
