ملال، درست مثلِ درد، تجربه‌ای ناخوشایند است که لازم است آن را بچشیم تا بتوانیم واقعاً خوب زندگی کنیم.
ملال تجربۀ مشترک همۀ ما است. صف‌های طولانیِ اتوبوس، کلاس‌های خسته‌کنندۀ مدرسه و دانشگاه، انتظار در اتاق‌های ادارات و... ملال از جان ما چه می‌خواهد؟ آیا ممکن است ملال فایده‌ای داشته باشد؟ افراد زیادی برای ملال، دفاعیات فلسفی اقامه کرده‌اند. آندرئاس الپیدورو، استادیار فلسفهٔ دانشگاه لوئیس‌ویل کنتاکی در این یادداشت می‌گوید ملال زنگ هشدار است. پس به‌جای وررفتن با گوشی، درباره‌اش فکر کنید.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است ازآندرئاس الپیدورو که پیش از این با عنوانِ «زندگی بدون ملال، کابوس خواهد بود»، منتشر شده است.
زندگی‌ای را تصور کنید که ملال در آن جایی ندارد. شاید در نگاه نخست، چنین تصوری برایمان خوشایند و حتی آرمانی به نظر برسد؛ اما باید بیشتر دقت کنیم. حرف از زندگی‌ای نمی‌زنیم که در آن موقعیت‌های ملال‌آور وجود ندارد. فردی همچون گیبسن فقط به این دلیل از درد رها است که نمی‌تواند آن را تجربه کند. اما همچنان امور خطرناک و آسیب‌رسان در چنین زندگی‌ای وجود دارد. به همین نحو، در زندگیِ کسی که نمی‌تواند ملال را تجربه کند، ملالی وجود نخواهد داشت؛ اما تنها به این دلیل که نمی‌تواند ملال را تجربه کند.
فایل صوتی نوشتار «زندگی بدون ملال، کابوس خواهد بود» را گوش کنید.
راست‌افراطی: جست‌وجویی تباه در جهانی ویران‌شده
فرقه‌ها از تنهایی بیرونمان می‌آورند و تنهاترمان می‌کنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاش‌های این اقتصاددان بریتانیایی درهم‌آمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده می‌شود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد
