اگر می‌خواهید بیشتر با بچه‌هایتان باشید، نگاه منفی‌تان به بازی‌های رایانه‌ای را کنار بگذارید
تصویرساز: بندتو کریستوفانی.
معمولاً پدر و مادرها وقتی می‌بینند بچه‌شان غرق خواندن یک رمان شده، یا با دوستانش مشغول بازی است، خوشحال می‌شوند، اما به‌محض اینکه بینند فرزندشان مشغول بازی رایانه‌ای شده، احساس خطر می‌کنند. خیلی‌ها فرض می‌گیرند که بازی‌های رایانه‌ای جز ضعیف‌شدن چشم، اتلاف وقت و اعصاب‌خردی و بداخلاقی چیزی به بار نمی‌آورد. اما اگر این پیش‌فرض‌های منفی را کنار بگذاریم، خواهیم دید که این بازی‌ها برای بچه‌های امروزی فایده‌های بسیاری دارد. از تعامل و دوست‌یابی بگیرید، تا آموختن کار گروهی و هنر حل مسئله.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از کارا لین که پیش از این با عنوانِ «بازی‌های رایانه‌ای اتلاف وقت نیست، کافی است از بچه‌ها بپرسید» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
یک شب، پسرهایم را صدا کردم که بیایند تا شام بخوریم، ولی هیچ پاسخی نیامد.
اعتراف: با عصبانیت رفتم توی اتاقشان و دکمۀ خاموش کنسول بازی را زدم.
انگار دنیا به آخر رسید. صفحه که سیاه شد پسرها از خشم و غیظ می‌خواستند من را بخورند. آن‌ها را سر شام آوردم. واکنشم به رفتارشان معمولاً این است: «دارید عمرتان را با این بازی‌ها تلف می‌کنید».
اما آن شب تصمیم گرفتم به جای غرزدن کمی از کارشان سر در بیاورم. پرسیدم: «چرا این بازی این‌قدر برای شما مهم است؟»
خوشحالم که چنین سوالی کردم. پسرانم تعجب کردند و پرسیدند: «مامان، واقعاً دلت می‌خواهد بدانی؟»
گفتم: «بله!»
فایل صوتی نوشتار «بازی‌های رایانه‌ای اتلاف وقت نیست، کافی است از بچه‌ها بپرسید» را گوش کنید.
همدلی محورِ انسانیت ماست، اما خیلی اوقات با رنج‌هایش کنار نمی‌آییم
کار سخت بهتر از وانمودکردن به این است که داریم کار می‌کنیم
نتیجۀ تمجیدِ بی‌حدوحصرِ ویرجینیا وولف انبوهی از رمان‌های بد بوده است
عاشقان علم از نگاه مردمان عصر رنسانس چنین بودند: زودرنج، دمدمی‌مزاج، مجنون و افسرده
