تنبیه به‌عنوان کیفری بازدارنده به کار می‌رود و نه به‌عنوان عملی انتقام‌جویانه و از روی خشم
مارتا نوسبام، استاد حقوق و اخلاق دانشگاه شیکاگو، معتقد است، در میان تمام احساساتمان، هیچ احساسی به‌اندازۀ خشم نیازمند بازاندیشیِ جدی و روشن نیست. از نظر او، خشم هر روز اکثر ما را در چنگالش اسیر می‌کند: در روابط شخصی‌مان، در محل کار، و البته در زندگی سیاسی‌مان. نوسبام در کتاب جدیدش، «خشم و گذشت»، به بررسی خشم در زندگی روزمره و سیاست می‌پردازد. او به‌دنبال راه‌حلی است که در تصمیم‌گیری‌های دشوار اخلاقی ما را از گرداب خشم نجات دهد.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از مارتا نوسباوم که پیش از این با عنوانِ «هیچ احساسی به‌اندازۀ خشم نیازمند بازاندیشی نیست»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را در اینجا بخوانید.
ماندلا واقع‌بین بود. او مانند گاندی تصور نمی‌کرد که می‌توان با خنده هیتلر را به آدم دیگری بدل کرد و می‌دانست که در شرایط استراتژیک اگر سیاستِ عدم‌خشونت شکست بخورد، می‌توان از خشونت استفاده کرد. «نه» به خشم لزوماً به‌معنیِ «نه» به خشونت نیست، گرچه گاندی تصور می‌کرد این دو به یک معنایند. البته گاندی می‌دانست معنای ملتِ واحد چیست و باید چه روحی را در کالبد یک ملتِ نوخاسته دمید.
فایل صوتی نوشتار «هیچ احساسی به‌اندازۀ خشم نیازمند بازاندیشی نیست» را گوش کنید.
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
آیا کرونا رابطۀ ما با حیوانات را تغییر خواهد داد؟
اسکرین‌شات‌ها هم مایۀ شگفتی و هم مایۀ وحشت ما می‌شوند
