تجاوز به یک متصدی مشروبفروشی در نیویورک و کشتهشدن او، پدیدهای بود که نخستین بار در سال ۱۹۶۴ توجه عدۀ زیادی را به خود جلب کرد. گرچه این داستانِ رسانهای ارزش و اعتبار خود را طی سالیان متمادی از دست داد؛ واقعۀ مذکور برای ایجاد روایتی به کار گرفته شد که تا امروز پابرجا مانده است. در آن دوره دو روانشناس اصطلاح «بیتفاوتی شاهدان» را ابداع کردند. آنان این اصطلاح را برای این ساختند که انفعال شاهدان را در برابر جنایات خشونتآمیز توصیف کنند.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از دوایر گان که پیش از این با عنوانِ «نگاه بیرحم شاهدان»، منتشر شده است.
گزارش تفصیلی نیویورکتایمز از یک ماجرای قتل در سال ۱۹۶۴ با این اظهارات هولناک آغاز میشد: «۳۸ نفر از شهروندان آبرومند و قانونمندِ محلۀ کوئینز، بیش از نیمساعت قدمزدنِ قاتل را نظاره میکردند. آنان شاهد بودند که او چطور طی سه حمله، زنی را با چاقو زخمی کرد.» گرچه این داستانِ رسانهای ارزش و اعتبار خود را طی سالیان متمادی از دست داد؛ واقعۀ مذکور برای ایجاد روایتی به کار گرفته شد که تا امروز پابرجا مانده است. این روایت میگوید اوضاع جامعه بهنحو گریزناپذیری رو به وخامت میرود. ایامی که همسایه به همسایه کمک میکرد، جزو روزهای خوش زمان قدیم محسوب میشود. درست یا غلط، این داستان تبدیل شد به دو چیز: نخست، الگویی فرهنگی برای سنگدلی و بیرحمیِ انسان در برابر انسان؛ دوم، روندی برای معنابخشی به زمانۀ مدرن.
فایل صوتی نوشتار «نگاه بیرحم شاهدان» را گوش کنید.
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد