در پربازدیدهای این ماه می‌خوانید: «مادر اولین کسی است که ‘شرمندگی از ظاهر’ را به دخترش یاد می‌دهد» نوشتۀ هانا سلیگسان، «برای تغییرکردن باید شخصیتتان را تغییر دهید، نه رفتار روزمره‌تان را» نوشتۀ الیاس انتیلا، «چاق‌بودن عادی است، به همین دلیل نمی‌خواهیم چاق باشیم» نوشتۀ کریستوفر فورث و «تقدیم به پدرم، که نسبتی با من نداشت» نوشتۀ ریچل کوک.
وقتی که دختران و زنان احساس بدی دربارۀ تنشان داشته باشند، چه کسی سود می‌برد؟
آرمان‌شهرگرایی، پزشکی و صنعت مدرن دست به دست هم داده‌اند تا فهم ما از چاقی تغییر کند
صدها هزار نفر از ما کسانی را پدر و مادر خودمان می‌دانیم که در واقع نسبتی با ما ندارند
