• امروز از میراث هایدگر چه باقی مانده؟
_{هایدگر تنها متفکری نبوده که عقاید نژادپرستانه داشته است، اما هیچکس به اندازۀ او تاوان نداده است}

مارتین هایدگر بی‌تردید جنجالی‌ترین فیلسوف قرن بیستم است. تحلیل‌های او از موقعیت انسان در عصر جدید و چالش‌های او در مواجهه با فیلسوفان بزرگی مثل ارسطو و نیچه، جایگاه رفیعی میان فیلسوفان کلاسیک به او بخشیده است. اما بدنامی نازی‌گری و یهودستیزی چنان میراث او را تخریب کرده است که در چهلمین سال درگذشت او، هیچ بزرگداشتی برایش برگزار نخواهد شد.

• چرا هایدگر را با خیال راحت کنار نگذاریم؟
_{بررسی کتاب دفترچه‌های سیاه، یادداشت‌های شخصی مارتین هایدگر}

چرا هایدگر به نازیسم دل سپرد؟ این پرسش بار دیگر با انتشار دفترچه‌های سیاه جنجالِ جهان‌گیری به پا کرد. اما اگر مطابق دفترچه‌ها، هایدگر هم یهودستیز است و هم نازی، دیگر چه چیزی برای دانستن می‌ماند؟ چرا خاطرمان را مشغول فردی کنیم که افکاری چنان نفرت‌آور داشته؟ چرا او را به‌سادگی به کناری نیندازیم؟

• یک هایدگریِ خوب، هرگز نمی‌گوید متأسفم
_{چند پاسخ به مقالۀ گرگوری فرید دربارۀ دفترچه‌های سیاه هایدگر که جنجال بی‌پایانی به راه انداخته است}

انتشار دفترچه‌های سیاه هایدگر هنگامه‌ای در عالم فلسفه به‌پا کرده است. علت جاروجنجال‌ها این است که خطوطی پُر رنگ از یهودستیزیِ هایدگر در یادداشت‌ها مندرج است. گرگوری فِرِید، در مقاله‌ای که ترجمۀ آن را پیش از این در ترجمان منتشر کردیم، دفترچه‌های سیاه را بررسی کرد. نوشتۀ او واکنش‌های متعددی که برانگیخت که اینجا پاسخ پنج نفر از اساتید فلسفه و جامعه‌شناسی به این یادداشت را می‌خوانید.

• گناهان پدر: هایدگر و دانشجویان یهودی‌اش
_{بررسی کتاب فرزندان هایدگر: هانا آرنت، هربرت مارکوزه، هانس یوناس و کارل لویت نوشتۀ ریچارد ولین}

هایدگر، پیش‌ازاینکه رئیسِ نازیِ دانشگاه فرایبورگ شود، استاد و مراد چهار دانشجوی بااستعداد با پیش‌زمینۀ آلمانی‌یهودی شده بود: هانا آرنت، هربرت مارکوزه، هانس یوناس و کارل لویت. ریچارد ولین، استاد تاریخ و سیاست سیتی‌یونیورستیِ نیویورک، در کتابش، فرزندان هایدگر، ادعا می‌کند که کار این دانشجویان، نشان‌دهندۀ «پیش‌داوری‌هایی عمیق» دربارۀ غرب مدرن است و این نشان‌دهندۀ نسبِ هایدگریِ آنها است.

• عصر قرائت وجودی از فلسفۀ هایدگر به سرآمده است؟
_{نقدی رادیکال بر تفسیرهای متعارف مفسران آثار هایدگر}

آثار هایدگر بخشی ضروری از فلسفۀ آلمانی است. پرفسور توماس شیان، استاد مطالعات ادیان در دانشگاه استنفورد که بیش از نیم قرن به مطالعه هایدگر اشتغال داشته است در آخرین اثرش حجم انبوهی از دستاوردهای پیشین خود را بی‌ارزش قلمداد کرده است. او معتقد است که درگیری هایدگری‌ها با مفهوم وجود، از بدفهمی آنان ناشی شده است.