♦ برای مطالعۀ هر یک از مطالب این پرونده، بر روی تیتر آن‌ها کلیک کنید.
• نمی‌توانیم با همۀ مردم دنیا همدلی کنیم
ایدۀ همدلی با همۀ انسان‌ها، محدودیت‌های روان‌شناختی انسان را نادیده می‌گیرد
قبل‌ترها برای اینکه آدمی اخلاقی باشید، باید حواستان به خانواده‌تان می‌بود، از بچه‌محل‌هایتان در مقابل بقیه دفاع می‌کردید و حداکثر در شهری غریب، به داد همشهری‌هایتان می‌رسیدید. دیگر نه خبری می‌شنیدید از مردمی که در اقصی نقاط دنیا قربانی جنگ و قحطی و سیل و زلزله شده‌اند، نه لازم بود با آن‌ها همدلی کنید. اما حالا به یمنِ گسترش ارتباطات، چنان حجمی از همدلی و شفقت از آدم‌ها خواسته می‌شود، که فراتر از حد توانایی آن‌هاست.
• خطرات نیّاتِ خیر
روان‌شناسی در دانشگاه ییل فکر می‌کند به جای همدلی باید شفقت داشت
آیا امکان دارد که همذات‌پنداری با دیگران آسیب‌هایی در پی داشته باشد؟ آیا اصلاً کسی هست که مخالف همدلی باشد؟ بله، پل بلوم، استاد روان‌شناسی دانشگاه ییل. نویسندۀ کتابی جدید با عنوان علیه همدلی، نشان می‌دهد همدلی، هر قدر هم خیرخواهانه باشد، راهنمای مناسبی برای استدلال اخلاقی نیست. از آن بدتر، هر چقدر افراد داوری‌های اخلاقی خود را بر مبنای همدلی قرار دهند، حساسیتشان نسبت به رنجِ تعداد زیادتری از مردم کاهش پیدا می‌کند. بنا به گفتۀ بلوم، بیشتر ما کاملاً دربارۀ همدلی در اشتباه هستیم.
• علیه همدلی
مروری بر کتاب علیه همدلی؛ دفاعیه‌ای بر دلسوزی عقلانی نوشتۀ پل بلوم
به‌نظر پل بلوم، استاد روان‌شناسی دانشگاه ییل، همدلیْ یکی از گاوهای مقدس فرهنگ ماست که باید با ملاطفت به مسلخ برده شود. او متذکر می‌شود که بیش از ۱۵۰۰ کتاب در سایت آمازون فهرست شده که «همدلی» در عنوان اصلی یا فرعی آن‌ها جای گرفته است. با‌این‌حال، در بسیاری از موارد، همدلی می‌تواند ما را از موضوع اصلی غافل کند، باعث شود که بسیاری را فدای یک نفر کنیم یا نزدیکانمان را ناعادلانه به دیگران ترجیح دهیم.
• #ایران_تسلیت
هر روز بحران جدیدی در کمین نشسته و هر ساعت فاجعۀ تازه‌ای در راه است
سالی که گذشت پر از بحران بود؛ سال قبل چطور؟ و سال قبل‌ترش؟ به هر طرف نگاه می‌کنیم، بحران‌ها احاطه‌مان کرده‌اند. شاید روزهای آرام زندگی ما صرفاً در مقابل روزهای پر از بحران چنین آرام به نظر می‌رسند و بحران‌های زندگی ما تمامی ندارد. هر روز بحران جدیدی در کمین نشسته است و هر ساعت، فاجعۀ تازه‌ای در راه است. اما از طنز ماجرا، این بحران‌ها با همان سرعتی که فوران می‌کنند، عادی می‌شوند و از یادها می‌روند. مشکل کار کجاست؟
• دن آریلی: چطور برای حفظ انسانیت از انسان‌بودن فرار می‌کنیم؟
همدلی محورِ انسانیت ماست، اما خیلی اوقات با رنج‌هایش کنار نمی‌آییم
حتماً تابه‌حال شده که تلویزیونْ تصویر آدم‌هایی قحطی‌زده را نشان دهد و ما هم بی‌هوا چشممان به آن بیفتد و ضعف سراسر وجودمان را فرابگیرد. ما جرئت نداریم حتی در فیلم‌ها نگاهشان کنیم، چه برسد به اینکه واقعی باشند. چرا؟ چون نمی‌شود آن‌ها را در قابِ تصویر ببینیم و ننشینیم زارزار گریه کنیم، وگرنه آدم سنگدلی خواهیم بود و خب چنین آدمی لایق اسم «انسان» نیست. اما نگاهشان نمی‌کنیم، چون می‌خواهیم از زیر بار «همدلی» شانه خالی کنیم، از زیر بار «انسان‌بودن».
• قدرتْ مغز صاحبش را می‌خورد
قدرتمندان چگونه توانایی‌های ذهنی‌ای را از دست می‌دهند که برای رسیدنشان به قدرت ضروری بوده‌اند
برای رسیدن به قدرت ذکاوت لازم است. باید موقعیت‌شناس باشی و ذهن دیگران را بخوانی و واکنش‌های بجا و مناسب نشان بدهی. اما اگر چنین است، پس چرا دنیا مملو است از قدرتمندانی که انگار بویی از عقل و منطق به مشام آن‌ها نخورده است؟ مجموعه‌ای از تحقیقات نشان می‌دهد صاحب قدرت بودن، تأثیرات عمیقی بر ذهن ما و کارکردهایش می‌گذارد.
• والدین خوب بودن باعث نابودی فیزیولوژیکی شما می‌شود
پژوهشگران طی تحقیقاتی رابطۀ سلامت روان فرزندان را با سلامت جسم والدینشان بررسی کرده‌اند
روش‌های خانواده‌درمانی، معمولاً به والدین یاد می‌دهند که چگونه هرچه‌بیشتر با فرزندانشان همدلی کنند. همدلی‌کردن ما را مجبور می‌کند احساسات خود را کنار بزنیم و توجهمان را به احساسات دیگران معطوف کنیم. گروهی از پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن هزینه‌های پنهان همدلی والدین را بررسی کرده‌اند. گویا زمان آن رسیده است که والدین دریابند برای داشتن خانواده‌ای از هرلحاظ سالم، همدلی به‌تنهایی کافی نیست.
