تنهایی جذام قرن بیستویکم است که قربانیان خود را ذرهذره میخورد و از میان میبرد
ما هوش استثنائی را مزیتی حسرتبرانگیز میشماریم. پس چرا خیلی از نابغهها بدبختاند؟
تنهایی جذام قرن بیستویکم است که قربانیان خود را ذرهذره میخورد و از میان میبرد
ما هوش استثنائی را مزیتی حسرتبرانگیز میشماریم. پس چرا خیلی از نابغهها بدبختاند؟
تنهایی جذام قرن بیستویکم است که قربانیان خود را ذرهذره میخورد و از میان میبرد
تنهایی جذام قرن بیستویکم است که قربانیان خود را ذرهذره میخورد و از میان میبرد