مطالبی برگزیده از منتشرشدههای سال گذشته
معلوم نیست چرا ما آدمها، برای عمل به برنامههایمان، دوست داریم از ابتدای هفته، ماه، یا سال دست به کار شویم. انگار، با شروع سال نو، میشود دستها را به هم بزنیم، گردوخاک سال گذشته را بتکانیم و بعد هم با سرخوشیِ بیشتری بهسراغ اهدافمان برویم. در این صورت، حتماً «خواندن» را هم جزو برنامههای سال آیندهتان گذاشتهاید. پس برای اینکه خُلف وعده نکرده باشید، این شما و این بهارنامۀ ترجمان در سال ۱۳۹۸.
4 دقیقه
بالا رفتن از دیوارِ ذهن
هرچند دیوارها چیزهایی عینی هستند اما بیشتر قدرتِ آنها ریشه در جایی دیگر دارد. دیوار از دید کسانی که در طرف دیگرش ماندهاند حاوی نوعی دعوت است. دیوار باعث میشود هر چیزی در پسِ آن خواستنی به نظر برسد.
علایقِ غذایی بخشی از شخصیت شما نیستند
معمولاً گمان میکنیم تنفرِ ما از غذاهایی که الان حالمان را به هم میزنند، برای همیشه باقی خواهد ماند. اما میتوان ذائقه را با تمرین به تدریج تغییر داد. چنین کاری برای انسانهای امروزی که به خوردنِ غذاهای بیکیفیت و مضر عادت کردهاند، ضروری است.
بیابان، منظرهای محکوم به متروکشدن
روزگاری آبادیها تکامل انسان را تضمین میکردند. اما اکنون اعتیاد ما به استخرها و … بقایمان را تهدید میکند. ما اخیراً عادت به زیستن در واحه را به درون آپارتمان خود کشاندهایم. رانۀ انسانی ما برای تغییر دادن بیابان باعث بحران شدیدی شده است.
سانسورشدهترین نویسندۀ چین علیه مائو
در ۱۹۵۸، مائو بعنوان بخشی از سیاست «جهش بزرگ» علیه گنجشکها اعلان جنگ کرد. یان لیانک در کتاب کمپین علیه گنجشکها بیان میکند گنجشکها فقط بهمثابۀ طلایهدارانِ عصرِ بدبختی ظاهر میشوند.
از پشت شیشه، غمانگیز است
زمانی آکواریم راهی برای تأمل دربارۀ شگفتیهای حیات در دریا بود. اما کمکم تبدیل به چیزی مضحک شد. چرا مردم میخواهند ماهیها را در درون جعبه نگاه دارند؟ برند برونر، در اقیانوس در خانه با ترسیم تاریخ فرهنگی آکواریوم، چگونگی گسترش آن را توضیح میدهد.
سفرنامهٔ نائومی کلاین به واتیکان
کلاین از دعوت غیرمنتظرهاش به واتیکان بعنوان یک یهودی فمینیست سکولار میگوید. از چرخشهای رادیکال واتیکان: به چالش کشیدن انسانمحوری، جدی شدن تلقیهای سوسیالیستی از آموزههای مسیح و تغییر جغرافیای قدرتِ کلیسا.
نه این یهودستیزی نیست
چندی پیش سامرز، مدیر دانشگاه هاروراد، ادعا کرده بود که حمایت از جنبش بایکوت اسرائیل یهودستیزی است. اما جودیت باتلر، فیلسوف یهودی معتقد است با گسترش برچسبها، سخن منتقدانه از فضای عمومی حذف و محکومکردنِ خشونت ناممکن میگردد.
راز جهانشهریبودن هانا آرنت
از برخی لحاظ آرنت چهرهای مطرود بود: به عنوان یک یهودی در اروپای نازی، آوارهای در صفحۀ بازی ملت-دولتها و زنی در قلمرو فکری مردان؛ اما همین انزوا از او نه یک شهروند سادۀ دنیا بلکه یک جهانشهریِ نمادین ساخت.
مهدکودکی درون خانۀ سالمندان
صدای خندهٔ کودکان در آسایشگاه «ماونت» شهر سیاتل صدایی نیست که انتظار شنیدنش را داشته باشید. تلفیق مهدکودک و خانۀ سالمندان روندی پذیرفتهشده نیست. اما از روی واکنشهای فراوان به آن میتوان حدس زد که خیلیها آمادگی استقبال از آن را دارند.
ساحلت را دریاب
این پیامی است که هر روز در تبلیغات میبینیم: خودت و شادیت را دریاب. زیدی اسمیت، جستارنویس سرشناس انگلیسی میگوید این پیامها تنها حول محور امیال خودتان شکل گرفتهاند و در این بلندپروازی نوعی جامعهستیزی وجود دارد.
۱۵۸ فامیل
از ۱۲۰ میلیون خانوادۀ آمریکایی فقط ۱۵۸ خانواده، نیمی از پول کمپینهای انتخاباتی را فراهم کردهاند. اندکی از آنها در طیفهای سنتی عضویت دارند یا ثروتشان را از ارث بهدست آوردهاند. این ثروت حکایت از دگرگونی ترکیب نخبگان اقتصادی آمریکا دارد.
راه آهن چگونه شهر مدرن را به وجود آورد؟
راهآهن بیش از هر نهاد اجتماعی دیگری، نمایندۀ تجدد است. هیچ نوآوری تکنولوژیک دیگری نتوانسته به اندازۀ اختراع و بهکارگیری راهآهن موجب تغییر شود. کاری که خطوط آهن کردند فراتر از تسهیل مسافرت بود. آنها نحوۀ نگرش و تصورمان از دنیا را دگرگون کردند.
تمدنی بدون سوخت فسیلی
به فرض از بین رفتن تمدن فعلی، دیر یا زود نظم و صلح دوباره پدیدار خواهد شد. اما جامعۀ جدید تا کجا میتواند تمدن گذشته را بازسازی کند؟ آیا جامعهای که سوختهای فسیلی در اختیار ندارد میتواند «انقلاب صنعتی» خود را رقم بزند؟
با رازهای کودکان چه باید کرد؟
در دنیایی که شفافیت حاکم است، رازداری، مثل گذشته محترم نیست. کودکی، پر از رازداری است. والدین انتظار دارند همه چیز را دربارۀ زندگی فرزندانشان بدانند. آیا رازها جلوی شکوفایی کودکان را میگیرد؟ بههرحال رازها بخشی از فرایند بزرگشدن هستند.
تاریخ تلخ شِکر
پیش از آنکه تاریخِ فرهنگی فراگیر شود، سیدنی مینتز، استادِ دانشگاه ییل، کتابی نوشته بود به اسم شیرینی و قدرت. کتابی ژرف که با روایتِ سرگذشتِ شکر در جهان سرمایهداری، قربانیانِ تاریخ را به قهرمانانِ آن تبدیل کرده بود.
پساز چند دهه پیشرفت، جهان در مبارزه با فقر با ناکامی مواجه شده است
جوایز معتبر در حوزۀ اقتصاد بین چند مؤسسه متمرکز شدهاند، چرا؟
با پذیرش و درک بهتر شانس، میتوانیم در جریان زندگی همزیستی بهتری داشته باشیم