خلق فضاهایی برای مصرف لزوماً در جهت پیشبُرد نیروهای بازار آزاد نیست
مراکز خرید بزرگ در آمریکا و چین دستهدسته تعطیل میشوند، در هند ابزار توسعهاند، در برزیل محل اجتماعات اعتراضی و در نایروبی هدف عملیاتهای تروریستی. این محلها از نظر جغرافیدانان و تاریخنگاران، هوشمندانهترین فُرم معماری نئولیبرالیسم، ابزارهای محصورکردن و تفکیک قلمروِ عمومی، ترکیب فراغت و مصرف، و نابودسازی خردهفروشان مستقلاند. ولی همیشه که اینطور نبوده است. مراکز خریدْ نوعی ماقبلتاریخ از جنس سوسیالیستی هم دارند که کمتر از آن میدانیم، بازهای که عمدتاً به دست فراموشی سپردهایم.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از سم ودرل که پیش از این با عنوانِ «مراکز خرید: پدیدهای با خاستگاه سوسیالیستی»، منتشر شده است. نوشتار این نسخه صوتی را اینجا بخوانید.
در دهۀ ۱۹۶۰، مخلوقات گروئن مایۀ وحشتش میشدند. مراکز خرید، همراه با بزرگراهها و رهنهای ارزانقیمت، با حمایت دولت فدرال، جزئی از آن معماری شده بودند که برتری سفیدپوستان ساکن حومۀ شهر را نشان میداد. گروئن در سال ۱۹۶۸ به اتریش برگشت و با خشم مشغول پروژهای شد که میخواست عرصۀ وین را به عابران پیاده برگرداند. او دو سال قبل از فوتش در سال ۱۹۸۰ گفت: «من را اغلب پدر مراکز خرید مینامند. میخواهم از این فرصت استفاده کنم و یکبار برای همیشه منکر این پدری شوم. من به این طفلهای حرامزاده پول نمیدهم. آنها شهرهایمان را ویران کردند.»
فایل صوتی نوشتار «مراکز خرید: پدیدهای با خاستگاه سوسیالیستی» را گوش کنید.
تاریخ رسانههای جمعی راهحلهایی پیش پای ما میگذارد
آیا واقعاً به بازیهای ویدئویی «معتاد» میشویم؟
چه شد که تریاک به سلاح امپراتوریها علیه یکدیگر بدل شد؟
ما قبل از آنکه بتوانیم غذا بخوریم، خوردن پلاستیک را شروع میکنیم
