برخلاف آنچیزی که در فیلمهای سینمایی گانگستری میبینید، آدمکشی کار آسانی نیست. کارامدی سلاحهای گرم و علیالخصوص تپانچهها بسیار پایین است. در واقع تنها ۳۰درصد از ترورهایی که با سلاحگرم انجام میشود به نتیجه میرسد. مشکلات دیگری هم هست: آدمهایی که اشتباهی کشته میشوند، قاتلهایی که بعد از قتل نمیدانند چه کنند و احساسات و عذابوجدان و اینطور چیزها. راهحل جدید دولت آمریکا پهپاد است. حالا با پهپادها دوران جدیدی از ترور آغاز شده است.
آنچه در این نوبت گوش میکنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از نلی بولز که پیش از این با عنوانِ «بهتر است قبل از آدمکشی کمی مطالعه کنید» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
تروریستها دائماً کشندگی آلات قتالۀ خود را بیشازحد تصور میکنند و کشتن یک انسان را از آنچه واقعاً هست آسانتر میپندارند. پژوهشی در باب ترور کتابچهای است دربارۀ قتلهای محرمانۀ سیاسی که سازمان سیا آن را بدون درج نام نویسنده منتشر کرد. این کتابچه که در سال ۱۹۵۳ نوشته و در ۱۹۹۷ از حالت طبقهبندی خارج شد، به عنوان یک «سند آموزشی» برای عملیات بی.پی.ساکسِس (اسم رمز یکی از عملیاتهای سیا در دوران آیزنهاور با هدفِ براندازی دولت گواتمالا) ایجاد شده بود. سیا قصد داشت رئیسجمهور منتخب گواتمالا، خاکوبو آربنز را ترور کند و نهایتاً در کودتای ۱۹۵۴ رژیمی نظامی را برپا کرد که جان دهها هزار نفر را گرفت. اما پژوهشی در باب ترور فقط نوعی راهنمای عملی نیست، بلکه کاوشی دانشورانه و بعضاً هولناک دربارۀ ترورهای سیاسی است که نویسندۀ آنْ نوزده صفحه را به تعمق در مورد ظرافتهای آدمکشی اختصاص میدهد.
فایل صوتی نوشتار «بهتر است قبل از آدمکشی کمی مطالعه کنید» را گوش کنید.
درمورد صدا با نظر آقای رضا موافقم ولی ای کاش روی لحن و نحوهی خواندن هم کمی کار میشد. بصورت کلی عرض میکنم. هم خوانندهی فعلی متن و هم خانمی که قبلا پادکستها را میخواندند. هر دو واقعا مشکل لحن دارند. انگار معنای چیزی را که میخوانند واقعا متوجه نشده و فقط روخوانی میکنند. در هرحال تمام قد از زحماتی که میکشید، چه برای جمعآوری و ترجمه، چه خواندن و آپلود و ... سپاسگزاری می کنم. بینهایت فایلهای مفیدی را در اختیارمان قرار میدهید تا در این آشفتهبازار کمبود محتوای خوب و مفید، کمی هم یاد بگیریم و لذت ببریم. قدردان زحماتتان هستیم و خدا قوت...
اِد سایمون از ما میخواهد تا در تعریفمان از سبکِ خوب تجدیدنظر کنیم
تاریخ رسانههای جمعی راهحلهایی پیش پای ما میگذارد
آیا واقعاً به بازیهای ویدئویی «معتاد» میشویم؟
چه شد که تریاک به سلاح امپراتوریها علیه یکدیگر بدل شد؟