چه دلیلی، به جز تفریح، موجب می‌شود افراد دیوار دستشویی‌ها را خط‌خطی کنند؟
لابد شما هم در دستشویی‌های عمومی با پدیدۀ «دستشویی‌نوشته» مواجه شده‌اید. سابقۀ این نوع دیوارنگاری به قرن اول میلادی برمی‌گردد و پژوهشگران معتقدند در میانِ انواع دیوارنگاری‌ها، آنچه دیوارنگاری دستشویی را متمایز می‌کند، محل خاصِ نوشتن افراد است؛ چون دستشویی‌های عمومی مکان‌های عجیب‌وغریبی هستند. جولی بِک، نویسندۀ بخش سلامت آتلانتیک، در یادداشت پیش‌رو نتایج مطالعات روان‌شناختی روی این دیوارنگاری‌ها را بررسی می‌کند.
آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از جولی بک که پیش از این با عنوانِ «در پسِ دستشویی‌نوشت‌ها»، منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.
سال‌هاست که دیوار دستشویی‌ها به مجله‌ای برای اظهارات بی‌نام و اغلب نامناسب شبیه شده است. این مجله کم‌شباهت به بخش نظرات اینترنت نیست. وقتی کسی روی دیوار دستشویی می‌نویسد، مخاطبینی با تنوعی حیرت‌آور دارد: نژادها، طبقات، مشاغل و مَناسب مختلف. بااینحال دربارۀ اینکه چرا افراد در توالت جملات طنزآمیزِ آلوده می‌نویسند و اسمشان را همراه قلب‌هایی به دور آن حک می‌کنند، دشوار می‌توان به نظریه‌ای جامع و واحد رسید؛ البته به‌جز جملۀ قانع‌نکنندۀ «به‌خاطر تفریح».
فایل صوتی نوشتار «در پسِ دستشویی‌نوشت‌ها» را گوش کنید.
اِد سایمون از ما می‌خواهد تا در تعریفمان از سبکِ خوب تجدیدنظر کنیم
تاریخ رسانه‌های جمعی راه‌حل‌هایی پیش پای ما می‌گذارد
آیا واقعاً به بازی‌های ویدئویی «معتاد» می‌شویم؟
چه شد که تریاک به سلاح امپراتوری‌ها علیه یکدیگر بدل شد؟
