آنچه در این نوبت گوش می‌کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از جردن مایکل اسمیت که پیش از این با عنوانِ «وقتی یالوم گریست»، منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را در اینجا بخوانید.

در بیمارستان وقتش را با تماشای فیلم‌های وودی آلن و خواندن رمان‌های نویسندۀ کانادایی، رابرتسون دیویس، گذرانده. صحبت از مرگِ خود آسان است برای کسی که در حلقۀ روان‌شناسی آمریکا این ایده را رواج داد که تعارضات انسان می‌تواند نتیجۀ دوراهی‌های حل‌نشدۀ وجودی‌اش باشد، که یکی از آن‌ها ترس از مرگ است. ما می‌توانیم ترس از مردن را در خودمان کم کنیم، از این طریق که بدون افسوس و حسرت زندگی کنیم،به تأثیرمان روی نسل‌های آینده فکر کنیم، و اضطرابمان از مرگ را با نزدیکانمان در میان بگذاریم. از یالوم پرسیدم دلمشغولی همیشگی‌اش در مورد مرگ آیا باعث آرام‌ترشدن فکر و خیالش شده، فکر و خیال اینکه ممکن است به‌زودی از دنیا برود. در جواب گفت: «به نظرم این دل‌مشغولی کار را راحت‌تر می‌کند».

فایل صوتی نوشتار «وقتی یالوم گریست» را گوش کنید.