دستچینی متنوع از بهترین مطالب منتشرشده در سال ۱۳۹۴
در ویژهنامۀ امروز چه چیز موجب سرمایهداری شد؟ نوشتۀ جرمی آدلمن؛ پرونده کتاب «صنعت شادی»؛ تفاوتهای اقتصاد سیاسی پیکتی با آدام اسمیت؛ مصاحبۀ گری گاتینگ با هاوسمان، اقتصاددان مشهور؛ بررسی پل کروگمن بر کتاب «نجات سرمایهداری» نوشتۀ رابرت رایش و چند مطلب دیگر را بخوانید.
3 دقیقه
_jpg22222222222222222222222222222222222222222222222.jpg)
فرقی نمیکند با چه عینکی به سرمایهداری نگاه کنیم، مسلم است که زادگاه آن اروپا است. اما چرا این پدیده در اروپا زاده شد و به دیگر مناطق جهان گسترش پیدا کرد؟ جرمی آدلمن، استاد دپارتمان تاریخ دانشگاه پرینستون، منشأ سرمایهداری را بررسی میکند.

صنعت شادی، عنوان کتاب جدید و جنجالی ویلیام دیویس است. دیویس در پی این است که دولت و تجارتهای بزرگ چگونه به ما بهروزی فروختند؟ او میگوید کارفرماها بیشتر از هر وقت دیگری، دغدغۀ شادی کارمندانشان را دارند و این طبیعی نیست.
.jpg)
۳۰ سال پیش، ظاهراً راه حل بینقصی برای مسئلۀ فقر پیدا شد؛ اعتباراتِخُرد. وامهایی برای افراد فقیر تا با خوداشتغالی، درآمدزایی کنند. مفهوم اعتباراتِخُرد که روزگاری آن را زوروی فقرا میدانستند به جایی رسیده است که به آن «سیاست زامبی» میگویند.

مشکل اقتصادهای غربی یا اصلاً مشکل اقتصاد چیست؟ بستگی دارد دربارۀ خیر حرف بزنیم یا عدالت. برخی اقتصاددانان با اخذِ نگاهِ فایدهگرایانۀ بنتام، بازتوزیع درآمد را توصیه میکنند و برخی به آثار رالز گرایش دارند. ادموند فِلپس، نوبلیست اقتصاد، پاسخ میدهد.

پیکتی با نوشتن سرمایه در قرن ۲۱ به خوبی متوجه گرایش عمومی به اقتصاد سیاسی کلاسیک شد. به همین دلیل برخی او را آدام اسمیت قرن جدید نامیدند. اما آنچه به اقتصاددانان کلاسیک بها داد توجه آنها به مسائل فلسفی و اخلاقی بود، چیزی که پیکتی از آن غافل شد.

چرا اقتصاددانان سر هیچ مسئلهای با هم اتفاق نظر ندارند؟ هاوسمان، اقتصاددان مشهور، در این مصاحبه از پیچیدگیهایی سخن میگوید که سرِ راه اجماعِ علمی اقتصاددانان است. علم اقتصاد درگیرِ منافع است. لذا هیچوقت به راحتیِ شیمیدانها نمیتوان به توافق رسید.

برخی به استفادهٔ مفرط از ریاضی در اقتصاد به اعتراض کردهاند. ولی هدف آنها هیچ ربطی به روششناسی ندارد. آنها میخواهند اقتصاد به چپ متمایل شود. در طرف راست طیف کدام اقتصاددان محبوب میتواند با کروگمن و پیکتی برابری کنند؟

در ۱۹۹۱، رابرت رایش، کتاب مهم، کارِ ملتها، را منتشر کرد. او نابرابری را مسئلهای فنی با راهحلی فنسالارانه میانگاشت. کروگمن این کتاب را تنها برای زمانۀ خود کتاب خوبی میداند. رایش در اثر جدیدش، نجات سرمایهداری، به جنگ طبقاتی دعوت میکند.

آنتونی اتکینسن اقتصاددانی منحصر به فرد است. او در اعتراض به روند غالب علم اقتصاد مسئلهٔ نابرابری را اولویت کارهایش قرار داده و نشان میدهد اقتصاد بیش از هر علمی اخلاقی و اجتماعی است. توماس پیکتی کتاب جدید اتکینسن، نابرابری، را بررسی کرده است.

آمریکا، نمونۀ آرمانی جامعۀ سرمایهداری و همزمان نمونهای از مشارکت تمامعیار در نظام بردهداری است. ارتباط میان بردهداری و سرمایهداری یکی از کلیدهای فهم ریشههای جهان مدرن است.
فناوریهای ارتباطی چگونه ما را به جان هم میاندازند؟
پیشگوها شکست میخورند و باز برمیگردند. شاید مسئله اصلاً آینده نباشد، ترسی باشد که از حال داریم
در تنش میان میراث قدیم و خواستههای جدید، روانکاوی در پی بازتعریف خود است