گزیده‌های ترجمان در سال ۱۳۹۴؛ اقتصاد

چه چیز موجب سرمایه‌داری شد؟
فرقی نمی‌کند با چه عینکی به سرمایه‌داری نگاه کنیم، مسلم است که زادگاه آن اروپا است. اما چرا این پدیده در اروپا زاده شد و به دیگر مناطق جهان گسترش پیدا کرد؟ جرمی آدلمن، استاد دپارتمان تاریخ دانشگاه پرینستون، منشأ سرمایه‌داری را بررسی می‌کند.

پرونده کتاب: صنعت شادی
صنعت شادی، عنوان کتاب جدید و جنجالی ویلیام دیویس است. دیویس در پی این است که دولت و تجارت‌های بزرگ چگونه به ما بهروزی فروختند؟ او می‌گوید کارفرما‌ها بیشتر از هر وقت دیگری، دغدغۀ شادی کارمندانشان را دارند و این طبیعی نیست.

از زورو تا زامبی: ظهور و سقوط جنبشِ وام‌های خوداشتغالی
۳۰ سال پیش، ظاهراً راه حل بی‌نقصی برای مسئلۀ فقر پیدا شد؛ اعتباراتِ‌خُرد. وام‌هایی برای افراد فقیر تا با خوداشتغالی، درآمدزایی کنند. مفهوم اعتباراتِ‌خُرد که روزگاری آن را زوروی فقرا می‌دانستند به جایی رسیده است که به آن «سیاست زامبی» می‌گویند.

آیا افول اقتصادهای غربی شکستِ علم اقتصاد است؟
مشکل اقتصادهای غربی یا اصلاً مشکل اقتصاد چیست؟ بستگی دارد دربارۀ خیر حرف بزنیم یا عدالت. برخی اقتصاددانان با اخذِ نگاهِ فایده‌گرایانۀ بنتام، بازتوزیع درآمد را توصیه می‌کنند و برخی به آثار رالز گرایش دارند. ادموند فِلپس، نوبلیست اقتصاد، پاسخ می‌دهد.

تفاوت‌های اقتصاد سیاسی پیکتی با آدام اسمیت
پیکتی با نوشتن سرمایه در قرن ۲۱ به خوبی متوجه گرایش عمومی به اقتصاد سیاسی کلاسیک شد. به همین دلیل برخی او را آدام اسمیت قرن جدید نامیدند. اما آنچه به اقتصاددانان کلاسیک بها داد توجه آنها به مسائل فلسفی و اخلاقی بود، چیزی که پیکتی از آن غافل شد.

چرا باید به اقتصاددانان اعتماد کنیم؟
چرا اقتصاددانان سر هیچ مسئله‌ای با هم اتفاق نظر ندارند؟ هاوسمان، اقتصاددان مشهور، در این مصاحبه از پیچیدگی‌هایی سخن می‌گوید که سرِ راه اجماعِ علمی اقتصاددانان است. علم اقتصاد درگیرِ منافع است. لذا هیچ‌وقت به راحتیِ شیمی‌دان‌ها نمی‌توان به توافق رسید.

گردش به چپ ستاره‌های اقتصاد
برخی به استفادهٔ مفرط از ریاضی در اقتصاد به اعتراض کرده‌اند. ولی هدف آنها هیچ ربطی به روش‌شناسی ندارد. آن‌ها می‌خواهند اقتصاد به چپ متمایل شود. در طرف راست طیف کدام اقتصاددان محبوب می‌تواند با کروگمن و پیکتی برابری کنند؟

به چالش‌کشیدن الیگارشی
در ۱۹۹۱، رابرت رایش، کتاب مهم، کارِ ملت‌ها، را منتشر کرد. او نابرابری را مسئله‌ای فنی با راه‌حلی فن‌سالارانه می‌انگاشت. کروگمن این کتاب را تنها برای زمانۀ خود کتاب خوبی می‌داند. رایش در اثر جدیدش، نجات سرمایه‌داری، به جنگ طبقاتی دعوت می‌کند.

دیدگاهی عملی برای جامعه‌ای برابر
آنتونی اتکینسن اقتصاددانی منحصر به فرد است. او در اعتراض به روند غالب علم اقتصاد مسئلهٔ نابرابری را اولویت کارهایش قرار داده و نشان می‌دهد اقتصاد بیش از هر علمی اخلاقی و اجتماعی است. توماس پیکتی کتاب جدید اتکینسن، نابرابری، را بررسی کرده است.

برده‌داری و سرمایه‌داری
آمریکا، نمونۀ آرمانی جامعۀ سرمایه‌داری و همزمان نمونه‌ای از مشارکت تمام‌عیار در نظام برده‌داری است. ارتباط میان برده‌داری و سرمایه‌داری یکی از کلیدهای فهم ریشه‌های جهان مدرن است.