چرا بچه‌دار نشدن مُد شده است؟

دقیقا.. اجباری نباشه و براساس عقلانیت و علایقش زندگی کنه.. کشورهای پیشنهادیتون جای تعمق داره.. تعصبات مذهبیتون شاید دلیلش باشه. و مهاجرت بحث کاملا پیچیده ایه که دلیلش فقط فرزندآوری نیست.. ولی بر فرض تنها دلیل آن اگه من به خاطر فرزندآوری مهاجرت کنم، مادرم هم به خاطر من باید مهاجرت کنه؟ مادربزرگم چی!!؟؟ و.... منطقتون تعصب داخلشه

دقیقا؛ یک خودخواهی فطری،که اصلا به فکر نسل آینده نیست، حتی فرزند خود. در جواب این سوال هم فقط فرافکنی

سلام جناب مانا.کامنت هاتون جالب بود. این ایمیل من هست. اگر امکان داره پیام بدید تا صحبت کنیم sobhan.h1373@gmail.com

به نظرم کسی نمی‌تونه برای بچه دار شدن یا نشدن کسی نسخه‌ای بپیچه. برای نجات محیط زیست و یا هر چیز دیگه‌ای که به دست بشر در حال نابودی است راه‌های متعددی وجود دارد که هر کسی راه خودش را اگر بخواهد می‌تواند انتخاب کند. شاید ناامیدی از نسل بشر، عده‌ای را به بچه نیاوردن سوق داده است، و برخی دیگر را به مبارزه با آلاینده‌های محیط زیست. به هر حال روشهای متفاوتی برای بهبودی آینده وجود دارد. به نظر من اگر کسی بتواند تولید بهتر از مثل داشته باشد زادآوری برای او انتخاب مناسبی است. دلیلی ندارد تنها به دلیل شوق پدر بودن یا مادر بودن دست به زادآوری بزنیم. هنر اصلی شاید این باشد که بتوانیم بهتر از خودمان را تولید کنیم، وگرنه اضافه کردن یک نفر دیگر به این دنیا که مثل خودمان باشد انتخاب درستی نیست. نباید رشد و پرورش کودک را دست کم گرفت. واقعا اگر از عهده آن بر نمی‌آییم بهتر است راه چاره‌ای بیندیشیم. آنهایی که میل به تولید مثل دارند بهتر است علم فرزندآوری، فرزندپروری و آموزش اخلاقی را یاد بگیرند. در غیر این صورت چه سود از انبوه تولید مثل. همه بلدند بچه بیاورند ولی همه نمی‌توانند درست تربیت کنند. و آیا امروزه که ارتباط متقابل و تنگاتنگی در تمامی امور جهان وجود دارد تولید مثل ناآگاهانه تأثیری روی بدتر شدن جهان ندارد. گاهی فکر می‌کنم بچه آوردن فقط یک ایده و انگیزه‌ی شخصی نیست. ما موجودات اجتماعی هستیم و اگر نتوانیم برای بهبود وضعیت اجتماعی اقدامی انجام دهیم نه آوردن نه نیاوردن بچه دردی از هیچ کسی دوا نخواهد کرد.

فلسفه زندگی بودن را با نبودن برابر نمی داند. زندگی با همه محدودیت هایش محاسن و تجربیات خارق العاده زیبایی دارد، چرا یک نفر دیگر را در این تجربیات شریک نکنیم؟

توی متن درباره‌ی تریز شکتر و در قسمتی از فیلمش نوشته شده اما من نتونستم این شخصیت و فیلمشون رو پیدا کنم ممنون می شم اگه کسی اطلاعاتی پیدا کرد با من به اشتراک بذاره :))) fa.nouripour@gmail.com

متاسفانه رفقا تنها از یک زاویه دارن به این موضوع نگاه میکنند. بچه دار شدن از چند جهت فواید جسمی و روحی و تربیتی و ... برای زن و شوهر داره. جدیدا تحقیقات علمی دنیا نشون داده که سلامت جسمی و طول عمر مادران خصوصا کسانی که زاد و ولد متعدد داشته اند بمراتب بیشتر است. (لطفاً سرچ کنید: تاثیر زاد و ولد در سلامت مادران) بگذریم از اینکه همین پدر و مادر شدن چقدر موجب رشد تربیتی و سازندگی اجتماعی افراد جامعه و مسئولیت پذیری آنها میشه. منتهی از همه مهمتر، فرزندان موجب انس و آرامش پدر و مادر در زمان پیری و کهولت سن هستند. الان در جوامع غربی بخاطر همین خانواده گریزی و فرزند ستیزی، سالخورده های بسیاری در تنهایی می‌میرند و بعد از مدتها با بوی گند آنها،همسایه ها تازه متوجه مرگشان میشوند. (چندین خبر و گزارش در اینترنت در این بابت هست و همچنین بیان شده که این مرگ در تنهایی به وفور در حال گسترش در جوامع غربی و مدرن است) نصف عمر انسان در مسن بودن و کهولت است و در این سن به شدت نیاز به مانوس بودن دارد و فرزندان و نوه ها با تمام اختلاف عقیده ها، بهترین و زیباترین مایه های انس انسانی و آرامش قلبی انسان هستند و کسانی که در جوانی خود را از فرزند محروم میکنند باید منتظر پیری همراه با غربت و مرگ در تنهایی باشند

غريزه عقل همان طبيعتى است كه همه سنگش را به سينه مى زنيم. تمام موجودات را عقل طبيعت به وجود آورده و رفتارها را يادشان داده. مشكل دقيقا همان عقل مصنوعى ما است. ذهنيات و توهماتى كه نامش را عقل مى گذاريم و ما را وادار مى كند به داشتن و مصرف بيشتر و محروم كردن ديگران از بودن.

راه حل ديگر زندگى مينيمال و مسئوليت پذيرانه است. ما كه نگران مصرف يك انسان ديگر هستيم آيا نگران مصرف بيش از حد و نامتناسب خود هم هستيم؟ آيا حاضريم از تعدد پوشاك و اكسسورى و تغذيه خود بكاهيم؟ و اگر نيستيم و همه چيز براى ما خوب و براى ديگرى بد است پس تفكر ما ناشى از خودخواهى است و نه نگرانى محيط زيستى.

چه کسی جز این مردم جنگ راه می اندازند همسایه شما که سر یک پلاستیک زباله عربده می کشه مقصرش دولته؟؟/ نه برار من...درد یه جای دیگس... خارج هم همینه فرهنگ حلقه مفقوده است...

کسانی که ترسو هستند نمی خواهند بچه بیاورند شاید در خودشان توان و لیاقتی را که دیگران که سالم زیسته اند احساس نمی کنند .این درد بچه نمی خواهیم را هم اضافه کنید به روحیه تنبلی بعضی ما ایرانی ها.... دوست دارند پز روشنفکری بدهند و لی حال تن دادن به کار نداریم....مشکل محیط زیست هم اینقدر علم پیشرفت می کنه حل میشه دیگه دغدغه تون چیه ... اگه هم لطفا یک کم از برج عاجتون بیایید بیرون و تن به کار (کار.......) بله کار شریف بدهید بچه هاتون هم خوشبخت می شوند

از آنطرف نمی تونیددختر و پسرتان را هم مجبور کنید که بی حجاب باشه و دینی نخونه بچه بیاورید آزادش بگذارید مطابق فطرتش زندگی کند

دل زمین خیلی جا داره...

نه. دنیا کبود است. مردم حق دارند. دنیا را کبودش کرده اند. کاری به جهان بینی آدم ها نسبت به ماهیت خلقت ندارم آن چیز دیگری است. خود من نگاهم به خلقت مثبت است. اما دنیا را کبودش کرده اند. مساله این است که آنها که مسئول بخش بسیار بزرگی از این کبودی هستند؛ لوله تفنگ را تا می کنند برمی گردانند سمت خود ما. مثلا شما زباله خشک و ترتان را تفکیک کنید و دیگر کاری به تولید انبوه پلاستیک و پسماندها نداشته باشید. دنیا نا امن است؟ خب بچه دار نشوید. بعد از چند صباحی هم این دنیای نا امن را ترک کنید و بروید. دیگر نگران چه هستید؟ خب لعنتی!حکومت!دولتمرد!قدرتمند! تو وظیفه داری امنیت بچه ها را تامین کنی. زندگی حق ماست. جنگ ها را چه کسانی راه انداخته اند در طول تاریخ؟ مردم را چه کسانی به جان هم میاندازند؟ چرا من دست و پایم را جمع کنم؟ تو دست و پایت را جمع کن. چرا همیشه ما مقصریم؟ مردم خودشان را گم کرده اند. مردم مفهوم وجودشون را گم کرده اند. مردم مردم را گم کرده اند

چقدر توی این متن، زیبا و چند جانبه این موضوع بچه رو بررسی کردین، آفرین بودن یا نبودن مساله اینست

اصلا مگه ماها هستی رو به وجود آوردیم که ماها بخواهیم معدومش کنیم؟!!! آدم دلش واسه این آدمی زاد طفلک و این تلاش مذبوحانه ش واسه مرکز عالم بودن میسوزه درسته هی میگن انسان مسئوله مسئوله ولی اونقدرا هم دیگه قدرت و اختیار نداریم والا همه چیزم دست ما نیست از وجودتون شرمنده نباشید

چه متعصب! ماهان! شما نمیتونی ادعا کنی به ذات و سرشت هستی پی بردی و ذات هستی جز رنج و شکنجه چیز دیگه ای نیست این تعصبه که آدم بخواد دیدشو تعمیم بده هر کس نگاهی داره اتفاقا بزرگترین خیانت و جنایت اشاعه این جور نگاهاست

خوب مهاجرت کن جایی که خبری از حجاب و خوندن کتب دینی نباشه مثل چین یا کره شمالی و تا حدودی کوبا...

سلام از مقاله و ترجمه اش سپاسگزارم. بسیار مفید بود. از بحث ذیل آن هم بسیار لذت بردم. انشاالله بخش کامنتهای ترجمان هم کم کم مثل خودش بدل به محمل تفکر و گفتگوی علمی شود. فقط خواستم به دوستان عرض کنم مقاله، یک پژوهش نیست. بلکه از سایتی برگرفته شده که به روشنی هدف خودرا ترویج انسان گرایی اعلام کرده است: spiked is the magazine that wants to change the world as well as report on it. We are committed to fighting for humanism, democracy and freedom ماغالبا با سایتهای علمی یا عامیانه در ایران مانوس هستیم، این مدل کمی علمی-کمی عامه پسند-با هدف هنجاری را کمتر دیده ایم.

به قول کارگردان محبوبم دیوید لینچ دنیا همون چیزیه که تو هستی. این دنیا نیست که دچار بیهودگی و پوچی وحشتناک شده شما هستید آقای مولانا میگه پیش چشمت داشتی شیشه کبود زان سبب عالم کبودت می نمود دنیا یه نوری داره و یه ناری ببین چی هستی و داری چی می بینیش

حجم نظرات خانمهایی که با بچه دار شدن مشکل دارن قابل توجهه! نتیجه پنجاه سال شستشوی مغزی جریانهای فمینیستی برای تشویق زنان به تحصیل و کار و اولویت دادن شغل به خانواده، همه به کام سرمایه داری!

فکر می کنم جامعه سرمایه داری به برده های بیشتری نیاز داره تا به حیات خودش ادامه بده. بچه دار نشدن بهترین راه برای پایان دادن به این بردگی تاریخی

کسی که به ذات هستی و سرشت زندگی پی ببرد محال ممکن است انسان دیگری را به تجربه کردن آن دعوت کند. این نمیدانم چند هزار سالی که بشر آمده و رفته است مگر چه اتفاق خاصی افتاده است؟ به جز کشتن و شکنجه و آزار و افزودن درد و رنج هم نوع خود و دیگر موجودات، چه گلی به سر آفرینش زده است؟ هیچ هیچ هیچ. الان هم که دچار یک پوچی و بیهودگی وحشتناک شده است که هیچ چیز نمی تواند آن را درمان کند. بازگشت به گذشته هم که ممکن نیست. الان و در حال حاضر بزرگترین خیانت و جنایت، به وجود آوردن کسی است که بیاید و از نزدیک این جهنم را ببیند.

به نظرم تحلیل شما کاملا درست است. برای من قابل تصور نیست هیچ جنبش و تفکری را بشر به راه بیندازد و به منفعت خودش نباشد!

اگه بچه نميخواهيد ديگه از فشاري كه بهتون وارد مياد منت سر عالم و آدم نذاريد ، والا توي بچه دار شدنم خبر خاصي نيست

يكي كه به خاطر اينده بچه هاي ديگران بچه دار نميشه اون يكي به خاطر نجات كره زمين اون يكي به مرحله اي از تكامل رسيده كه ژن هاش تو مشتشه محكم و مالياتشم ميده خخخ... بابا شماها به تكامل رسيده ها و فداكاراي كي بوديد؟خخخخ اين حرفاي بي پر و پايه چيه مي زنيد؟

با اینکه با بچه دار شدن مخالفم باید بگم این کمپین هایی که مقاله درباره ش گفته بود به نظرم خیلی لوس بازی و ادا اصوله. من به دلایل شخصی بچه دار نمیشم و با این کارم گلی به سر دنیا نمی زنم کسی هم که بچه دار میشه گلی به سر دنیا نزده آدمی که با تصمیمش کنار اومده باشه از این اداها در نمیاره

"این برچسب فرهیخته روشنفکر را از روی پیشانی شان" بنده به این برچسب افتخار میکنم. بچه نمیارم، اما به فکر محیط زیستم، در مصرف آب و سوخت صرفه جویی میکنم، مالیات و عوارض رو هم با گشاده رویی پرداخت میکنم. با بچه ها مهربانم و در برابر تمام کودکان خودم رو مسئول میدونم،کودکان هم مرا دوست دارند. من به مرحله ای از تکامل رسیدم که اختیار تولید مثل و وراثت ژن هایم دست خودم است. جناب مانا ، عصبانی نباش، عصبی بودن بر تولید مثل اثر منفی دارد جانم

اگر کسی از روی بی فکری در حالی که از هیچ نظر شرایطش را ندارد تولید مثل کند می توانیم بگوییم غریزی رفتار کرده امانسان خردمندی که تصمیم میگیرد بچه دار شود می داند باید از نظر اقتصادی مهیا باشد. باید از نظر روانی ظرفیتش را بالا ببرد باید شخصیتش را ارتقاء بدهد. همه اینها خیلی سخت است. باید بلند شوی حقت را از جامعه و خودت مطالبه کنی. و کجاست حال این کارها؟ پس بهتر و راحت تر همان که هی حرف بزنیم و نظریه بپردازیم و به هم بپیچیم. اگر فکر می کنید توان ساختن یک انسان را دارید با تشکیل خانواده ، جامعه های مدنی کوچک تشکیل بدهید. این واحدهای کوچک اگر درست و حسابی باشند جامعه را رفته رفته دگرگون میکنند و خود شما را تبدیل به موجودی عمیق تر و مصمم تر خواهند کرد

این نوشته به طور واضحی یک طرفه و بدون بررسی دو طرف معادله، سعی بر نتیجه گیری یک طرفه با دیدگاه سنتی دارد. آموزش برای نسل های گذشته مبنی بر تاکید بر غریزه و دیدگاه های مذهبی برای داشتن فرزند بوده ولی نسل های جدید با دسترسی نا محدود به اطلاعات فرای سنت و مذهب، فرصت بیشتری برای مراجعه به منطق بدون قضاوت شدن دارند و خواهند داشت.

کاش واقعا دسترسی به جریان آزاد اطلاات داشتید. برای دسترسی به جریان تزاد اطلاعات اول باید آزاد بود در غیر این صورت تبدیل به یک فلش مموری خواهید شد. یک انبان پر از دیتا که توان تحلیل داده ها را ندارد. انسان مدرن با خردش تصمیم به بچه دار شدن میگیرد. انسان مدرن غرایز و امیالش را سرکوب نمیکند. انسان مدرن خودش را سوهان نمی کشد که منطبق شود بر فلان نظریه فلان فیلسوف که اتفاقا خیلس هم مد شده. انسان مدرن یک جاهایی تصمیم میگیرد مثل انسان غار نشین غریری رفتار کند. بو بکشد پا بکوبد به شهودش احترام بگذارد.

این دیگر بستگی به جهان بینی شما دارد اگر عظمنی که می بینید برای شما معنایی ندارد خب بچه دار نشوید اصراری در کار نیست. در ضمن من نمی فهمم چرا برای مخالفت با نظر دیگران یک انگ سهل الوصول مذهبی یا سنتی بودن می زنید و خلاص؟ اصلا چه اشکالی دارد کسی در تحلیلش از گزاره های سنتی و مذهبی استفاده کند؟ اگر منطقی است چرا نباید پذیرفته شود؟ تنها به این دلیل بی اساس که مایه ای مذهبی یا سنتی دارد؟ مگر قرار است هر چه به گذشته برمیگردد یا ارجاعاتی به مسائل این چنینی دارد حذف شود؟ خیر. قرار است نقد و بازبینی شود. جرح و تعدیل شود. این از ویژگی های مدرنیته است. قرار نیست هر چه آدمی به دست آورده کنار گذاشته شود قرار نیست دست آوردهای بشر با انگ سنت نادیده گرفته شود.

چقدر حب و بغض دارید!!!!! این حجم از واکنش عجیبه!

همینکه شما لذت ببرید کافیست؟ مهم نیست آینده ی بچه ها قراره چطور باشه؟ بدون آب و هوای پاک؟ تازه با فرض اینکه از تمکن مالی کامل برخوردار باشند. واقعا تنها لذت بردن شما اهمیت دارد؟!

نویسنده هیچ دلیلی برای تقبیح بچه دار شدن نداره، فقط می خواد مخالفت کنه، چون درگیر باور های کلیشه ای و احساسی خودشه.

رویای شما چیست؟! مادربودن در این زمانه با زمانهای گذشته بسیار متفاوت است. هر پدیده ایی را بایستی در "بستر تاریخی "آن به آن نگریست.

فرزندآوری در زمانه و عصری که ما زندگی می کنیم باید بر اساس تعقل باشد و نه احساسات! این همه هيجان!! باید همه جوانب را در نظر گرفت. شرایط اقتصادی ,اجتماعی,فرهنگی و...

مقاله رو خوندم به این نیت که ببینم چه دلایل معقولی برای بچه‌دار شدن وجود داره که من ازش غاقل بودم، ولی عوضش دلایلم برای بچه‌دار نشدن مرتب و تقویت شد. از نویسنده به خاطر نظمی که به ایده‌های پراکنده‌م (مبنی بر بچه‌دار نشدن) داد ممنونم :)

جالب بود و نکات خوبی داشت. اما انتقاداتی هم بهش وارده. اول از همه این که عنوان مقاله بچه‌دار نشدنه، اما نیمه اول به این می‌ پردازه که زنان تصمیم می‌گیرن بچه‌دار نشن، تاسف مادرانه چیه و ... . در حالی که اتفاقاً همین دیدگاه که بحث فرزندآوری و پرورش فقط باید زنانه دید یکی از اساسی‌ترین مشکلاته. مادر با توجه به ویژگی‌هاش مخصوصاً در ماه‌ها وسال‌های اول شاید نقشش بیش‌تره. اما نمیشه پدر رو از این معادله حذف کرد و همه بار رو روی دوش مادر انداخت. پدر هم به اندازه مادر در قبال فرزندآوری و پرورشش مسووله. به علاوه مشخصه که فرزند آوردن برای مادران شاغل یعنی وقفه در کار. این به خودی خود بد نیست. اما اگر حکومتی به دنبال افزایش فرزندآوریه وظیفه‌اش حمایت از به ویژه زنان در این مسیره. (دولت سوئد در این زمینه مثال خوبیه) ًدوم این که انتقاد می‌کنه که عده‌ای فرزندآوری رو مایه شرم والدین دونستن. این یک سر طیفه. سر دیگه طیف اون‌هایی هستن که فرزند نداشتن رو مایه شرم می‌دونن. این تصمیم، یک تصمیم کاملاً شخصیه و کس دیگه‌ای اجازه قضاوت نداره. مادری نقش بسیار بسیار ارزشمندیه. در کنارش، نمیشه زن رو صرفاً به مادر تعریف کرد. یک زن، دقیقاً مثل یک مرد می‌تونه فارغ از روابطش با بقیه (فرزند، همسر، پدر، برادر و ...) هم تعریف بشه. خجالت دادن و سرکوفت زدن به کسانی که بچه‌دار نمی‌شن نتیجه همین رویکرده. سوم، در بحث محیط زیست: بله، فرزند داشتن بزرگ‌ترین ردپای کربنی یک فرده و زمین گنجایش رشد فعلی جمعیت در جهان رو نداره. واقعیت اینه که گرمایش زمین با همین روند به زودی زمین رو به جایی که مناسب زندگی این همه جمعیت نیست تبدیل می‌کنه. اما گروهی که به این دلیل بچه‌دار نمی‌شن تعدادشون فوق‌العاده کمه. به حدی که آوردنشون در این مقاله جای تاسف داره. و چهارم این که تجربه فرزند داشتن منحصر به به دنیا آوردن فرزند نیست. و این که انسان به دلیل فرار از مسوولیتش فرزند نمی‌آره فقط یکی از علله. در نهایت این که فرزند آوردن یک انتخاب شخصیه. به خودی خود نه ارزشه، نه ضد ارزش. هر فردی خودش تعیین می‌کنه چی می‌خواد.

سیاره رها شده در این کهکشان همراه با حضور انسان چه معنایی دارد؟

عالی بود، لطفا مطالب اینچنینی رو ادامه بدید، در ضمن یکسری از نظرات در زیر مطلب طوریه انگار زوری در کاره، هرکس دوست داشته باشه بچه‌دار بشه، هرکس ندارم نشه، دیگه حمله و ضد حمله به گروهی که با فکرش موافق نیستیم نداره که، هرکس دوست داره می‌تونه کلی بچه‌دار بشه و بعد خفه‌شدنش رو بر اثر تغییرات اقلیمی ببینه تا بعد متوجه بشه ای‌کاش بچه‌دار نمیشد.

چرا اینقد فلسفی حرف میزنید با این طرز تفکر اونایی که دوس ندارن بچه دار بشن همون بهتر که منقرض بشن خخخخخ با تشکر

موافقم

تحلیل جامعی بود و از اصل مقاله مفیدتر!

دقیقا سوال مهم همین است و همچنان بدون پاسخ!

اصلا گیریم که همین الان همه تصمیم گرفتند که بچه دار نشوند یا اصلا دست به خودکشی جمعی زدند؛ تن مبتلای زمین چه معنایی خواهد داشت؟ سیاره ای رها شده در این کهکشان چه معنایی خواهد داشت بدون حضور آدمی؟ این نگرانی های محیط زیستی چه معنایی خواهد داشت؟ گروهی از دانشمندان می گویند دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای کمتر از آن است که گرمایش جهانی را توجیه کند. در این متن نقل قولی آورده شده که چون بچه ها در هند و پاکستان از گرما جان داده اند پس ما بچه دار نمیشویم . که چه؟ که گرمایش جهانی متوقف بشود؟ در طول تاریخ مسکونی شدن زمین می توان به دوره هایی از گرمایش جهانی اشاره کرد. فعالیت های خورشیدی، فوران اتشفشان های بزرگ، چرخه های میلانکوویچ، گردش دماشوری اقیانوس و برخورد سیارک ها یا دنباله دارها از دلایل این گرمایش می تواند باشد. هر چند که انسان هم نقش موثری دارد ولی باز هم این ربطی به بچه دار شدن یا نشدن من و شما ندارد. پرورش دام عامل هجده درصد از مجموع گازهای گلخانه ای است. این همه کارخونه های تولید پلاستیک! هزار چیز دیگهکه همه ش مربوط میشه یه زیاده خواهی یک مشت آدم که براشون مهم نیست بچه ها در هند و پاکستان می میرند در حالیکه می توانند جلوگیری کنند از این اتفاقها . بعد این وسط بچه دار نشدن ما شده مشکل؟ نه. برای اینکه اونا که جهانو می چرخونن به تنها چیزی که فکر می کنن پوله . جایی که باید اعتراض کنیم و تغییر یدیم اینجا نیست جای دیگری است. بچه دار نشدن برای قبول مسئولیت نسبت به محیط زیست یک واکنش نادرست نسبت به یک کنش درسته. کم تر گوشت بخوریم کمترمصرف کنیم گیاه بخوریم کمتر عافیت طلب و راحت طلب باشیم کمتر تن بپرورانیم آن وقت می بینم در این جهان جا برای همه هست. زندگی موهبت است شخصا از اینکه این اقبال را پیدا کردم که جهان را نگاه کنم به جهانم معنا بدهم تغییر و رشد را ذره ذره در وجودم احساس کنم ،اشک بریزم، بخندم ، حیرت کنم بترسم و امیدوار باشم و بیش از همه قصه بی نظیری را از سر بگذرانم بسیار خوشحالم. خوشحالم از اینکه در تلاشم این احساس را به فرزندم منتقل کنم تا او هم چیزی به آن اضافه کند و به فرزندش ببخشد که آدمی همین گونه از غار درآمد و جهان را ذره ذره شناخت و شناساند. نسل پس نسل جهان را مز ه مزه کرد و پرده از پس پرده براشت و هر باز چیزی بر ما آشکار شد. چیزی که برای آشکار شدن به حرکت و سفر طولانی انسان در زمان احتیاج داشت و دارد به نسل های پی در پی آدمیان. پس چرا و چرا باید این حرکت را متوقف کرد؟ برای اینکه زندگی رویایی خود را زیست کنیم؟ رویای ما چیست؟

" اگر از بچه دار شدن دست بکشند دنیا جای بهتری خواهد شد" دنیا برای چه کسی بهتر خواهد شد؟ نگرانی انسان برای دنیای بدون انسان خنده دار نیست؟ چرا خنده دار است پس مساله این نیست که آدمی منقرض شود. مساله این است که جمعیت کنترل شود. این ایدئولوژی ها هم با همه رنگ و لعابشان همان دستورالعمل های همیشگی هستند که بنا به مصالحی به مردم دیکته می شوند: الان بچه دار نشوید. حالا بچه دار شوید. حالا کم بچه دار شوید. حالا زیاد. ما هم بگوییم چشم. چون با سواد و فرهیخته هستیم. یا بی سواد و عامی. هر کداممان را یک جور راه می برند. من انسان این وسط چه کاره ام؟ یک روز با ایسم های دهن پر کن ، یک روز با زور و خشونت، یک روز تشویق و ترغیب برایمان تکلیف تعیبن می کنند و در همه وجوه زندگی مان دست می برند. من هم به عنوان یک مادر با انگشت اتهام این جور آدم ها مواجه شده ام . تو همچه دنیایی بچه؟ اسمشان را میگذارم نوکران بی جیره و مواجب افرادی که از اشاعه این قبیل ایدئولوژی ها منفعت می طلبند. ربات هایی که نمیدانند آب به آسیاب سیاست های سودجویانه و منفعت طلبانه می ریرند. آدم هایی که ضعف ها و بلاتکلیفی هایشان را با سرپوش بشر دوستی و دغدغه های محیط زیستی پنهان می کنند. به همان انداره که پذیرش بچه دار شدن به تحمیل اجتماع هولناک است به همان اندازه نیز هولناک است بچه دار نشدن تحت تاثیر تبلیغات این چنینی. مشخص است که هویت ما ربطی به پدر یا مادر بودن ما ندارد اما زن مادر و مرد پدر به همین دلیل ساده که فرزندی در این جهان دارد و فرزندش احتمالا فرزندی خواهد داشت نگران آینده است نگران محیط زیست ، نگران منابع نگران انسان و انسانیت. بله بچه داشتن سخت است مسئولیت متوجه آدم میکند خیلی جاها باید بجنگی مبارزه کنی تغییر بدهی. جاهایی که اگر پدر یا مادر نبودی فکرش را هم نمی کردی بایستی و فریاد برنی. بایستی اعتراض کنی. اصلا نایش را هم نداشتی. " اگر بچه نداشتم زندگی رویایی ام را می زیستم" این زندگی رویایی چیست که شما نمی توانید در کنار بچه تان آن را تجربه کنید؟ حالا تمام آدم هایی که بچه ندارند زندگی رویایی شان را زیست میکنند؟ اگر مبخواهی بچه دار شو و اگر نمی خواهی نشو هیچ کس پاسخگوی تو نخواهد بود اگر احساس کنی همه وجوهت را تمام و کمال زندگی نکرده ای. " وحشت هایی که در پدیده مادری پیش میاید" آخر اگر مادر نباشی وحشتی پیش نمیاید. دنبال چه هستید؟ جهانی خالی از وحشت؟ خالی از نگرانی؟ خالی از مشقت؟ خب چرا نمی روید یک گوشه نمی میرید؟ جهان خالی از اینها جهان مرگ است. زندگی آغشته به همه اینهاست با بچه و بی بچه جهان زشتی و زیبایی توامان است. " کاش مادری برای همیشه نیست و مالود میشد" یعنی انسان معدوم میشد؟ خودشان هم میدانند با این قبیل حرف ها نمی توانند آدمی را معدوم کنند اما حداقل می توانند جمعیت زیادی را با خودشان همراه کنند. آدمهایی که حاضرند هر کاری بکنند اما این برچسب فرهیخته روشنفکر را از روی پیشانی شان حذف نشود. آدم هایی که باید خود را وقف پیشرفت و آرمانهای خود یا در واقع منفعت دیگری کنند. دیگری قدرتمندی که شیوه طببعی زندگی مردم را دستکاری میکند. مردمی که مرعوب و منکوب هیبت نام ها و برندها و ایدئولوژی ها میشوند. گروه اندکی که شیوه تفکر جماعت زیادی را تعیین می کنند. آنها رسانه و قدرت و نظریه پرداز ودانشمند در اختیار دارند. آنها بچه دارند و ثروت دارند و نگران منابع خود و فرزندانشان هستند. این توصیه شیوه های غلط مدیریت جهان است که مدام به ساختن پول ببشتر فکر میکند و جهان را نا امن کرده و ربطی به بچه دار شدن یا نشدن من و شما ندارد

با تشکر از ترجمان بابت این ترجمه ی این مطلب، از جمله مطالبی بود که بخش نظرات به اندازه ی خود مقاله پر بار و مفید بود.

من در ۳۶ سالگی پدر دوفرزندهستم شوروشعف واشتیاق درونم موج میزنه،از سن ۲۰ سالگی ببعد اکثر دوستان هم سنم میگفتن احتیاج به کسی دارن که پدر صداشون کنه،حس مادر وپدر بودن و انتقال زیبایی ها نیکی ها و خرد به یک فرشته کوچک وتبدیل اون به یک انسان متعالی بهترین حس دنیاست،با سگ وگربه نمیشه عوضش کرد،نمیشه سرکوبش کرد از جای دیگه بروز پیدا میکنه،حس لذت جویی بشر رو به نابودی میکشونه،منم دوست داشتم با همسرم دوتایی خوشبگذرونیم ولی تصمیم گرفتیم عشقمون رو به نسلهای بعد هدیه بدیم،وچه کسی بهتراز فرزند.

من با فرانک فوردی مخالفم، این جنبشها ارتباطی با بی معنا بودن زندگی آنها ندارد. دلایلی که جنبش های محیط زیستی می آورند کاملا منطقی است و اتفاقا به دلیل دوست داشتن زندگی است. در سیاره ای که شرایط زیستی مختل شود زندگی هم ممکن نیست. و نکته ای که در آخر متن درباره روح بشر می گوید به دلیل این است که روح را منحصر به بشر می داند، روح فقط متعلق به بشر نیست.

نویسنده به هیچ عنوان تصویر کاملی از مسائل مربوط به فرزندآوری در غرب ارائه نکرده، مسائلی از قبیل کاپیتالیسم که تمایل دولت ها برای سرمایه‌گذاری عام المنفعه در پرورش کودک رو کم می کنه و زن رو درگیر انتخاب بر سر دوراهی پیشرفت شغلی یا فرزند پروری قرار میده، بدون اینکه رسیدن به هر دو رو با زیر ساخت‌های اجتماعی که به عنوان مثال کشور سوئد که دولت کاپیتالیسم نداره فراهم می کنه میسر کنه. ضمن اینکه با تغییر شکل جوامع از حالت سنتی به خانواده مدرن یا به اصطلاح خانواده هسته ای، کار مراقبت کودک بین چند زن مثل گذشته تقسیم نمیشه و در شکل مدرن خانواده بدون فرهنگ سازی از سنین کودکی برای تقسیم کار خونه، در خانواده ای که هم مرد و هم زن شاغل هستند میل به فرزندآوری در هر دو و به خصوص زن کم میشه. کتابهای زیادی درباره این مسئله و راه های برون رفت از اون نوشته شده و پیوندی که نویسنده بین فرار از مادر شدن و جهان بینی های مربوط به شاخه ای خاص از فعالیت های زیست محیطی و یا اقلیت های تندرو برقرار کرده به نظر مغرضانه و از قضا هم سو با سیاست های دولت های کاپیتالیستی و ضد زن هست. صرف تظر از اینکه نویسنده به بررسی جامعه شناسی و تاریخی این مسئله در کشور خودش نپرداخته، در هر جامعه ای با توجه به نوع حکومت، فرم خانواده و متوسط طول عمر جامعه و .... این به اصطلاح فرار از مادر شدن علل متفاوتی داره که امیدوارم قصد مترجم از ترجمه این متن تعمیم رویکرد اون به مسئله کاهش تمایل به فرزندآوری در جامعه خودمون نباشه.

متن به طرز غیر منصفانه ای تلاش کرده تا بچه دار نشدن رو یک امر غیر منطقی و جوگیرانه توصیف کنه،درحالیکه با اوضاع الانِ بشریت،و اخلاقاً،بچه دار نشدن اصلا امری غیر منطقی و جوگیرانه نیست،بلکه واقعیت از منظر دیگری هست

هنوز اکثریت مطلق مردم بچه‌دار میشوند و هیچ کسی هم از آن‌ها نمی‌پرسد چرا. چون غریزه خیلی خیلی خیلی قوی‌تر از عقل است. اگر کسی بتواند غریزه را کنترل کند و تصمیم به بچه‌دار شدن را با عقل بسنجد خیلی محتمل است که به این نتیجه برسد که بهتر است بچه‌دار نشود. نویسنده این یادداشت و همفکران او باید از خودشان بپرسند چرا تصمیم دیگران برای بچه‌دار نشدن آن‌ها را پریشان میکند؟!

من خودم از اون دسته آدم هایی هستم که تصمیم بر بچه دار نشدن دارم دلیل شخصی من هم زندگی در ایرانه.. نمیتونم به زمانی فکر کنم که دخترم رو مجبور به حجاب کنم یا پسرم رو مجبور به خوندن دینی! اما فکر نمیکنم دلیل کلی «بی‌ایمان شدن به روح بشر» باشه.. اگه اینطور بود در زمان جنگ جهانی یا حتی جنگ ایران و عراق خودمون باید ضدزاد و ولد اتفاق می افتاد.

من درمورد شرایط کشور خودم نظر میدم، باوجود آلودگی هوا، محصولات تراریخته که روز به روز بیشتر میشه، شرایط بد مدارس دولتی، عوامل زیاد استرس زا تو کشور ما، بچه آوردن عین خیانت به روح اون بچه است.

این متن بیشتر توهم توطئه به نظر میومد تا یه متن منطقی یا علمی! فقط دلایل دیگران برای بچه نخواستن رو گفته و تقبیح کرده! ولی ما هیچ توضیح و دلیلی ندیدیم که چرا بچه آوردن قرن‌هاست که فضیلته و اجبار بشر متاهل! دغدغه محیط زیستی و اقتصادی و ‌... انسان‌گریزی نیست، واقع گراییه. این که کره زمین داره از جمعیت منفجر می‌شه واقعیته، اینکه منابع زمین داره به پایان می‌رسه و زمین به سرعت داره تبدیل به جایی غیر قابل سکونت می‌شه واقعیته طوری که بشر داره کم‌کم به فکر زندگی در سیاره‌های دیگه میفته. از سمت دیگه اینکه قرن‌ها بشر محکوم بوده به بچه‌دار شدن و هر زن و مردی که ازدواج می‌کردن به خاطر فشار عرف و جامعه حتی اگر دوست نداشتن هم مجبور به بچه‌دار شدن بودن، یک واقعیته. و خیلی هم خوبه که این تابو داره می‌شکنه که اگر زوجی فکر می‌کنن پدر و مادر خوبی نخواهند شد یا شرایط بچه‌دار شدن ندارن بتونن بدون ترس از قضاوت دیگران و طرد شدن توسط جامعه انصراف خودشون رو از فرزندآوری اعلام کنن. اینطوری شاید کودکان طلاق، کودکان کار و کودکان افسرده و دارای بیماری‌های روانی کمتری رو شاهد باشیم. بهتره با هر پدیده جدیدی به خاطر این که مخالف نظر ماست مقابله نکنیم و به نظر دیگرانی که مثل ما فکر نمی‌کنن احترام بذاریم.

بازیابی اعتمادمان به روح بشر و فضایل قدیمی بشری، بهترین پادزهر برای این چرخش علیه بچه‌‌دار شدن است. منظور از اعتماد به روح بشرو فضایل قدیمی؛ در واقع فریب دادن خود است و بازگشت به عقب. مقاله بیشتر این روش زندگی رو تایید کرده(بدون بچه)

متن خوب و روانی بود. استفاده کردم. و امیدوارم فرزند نداشتن مد نشه.

وقتی علم میگه زمین جایی برای بیشتر از نه میلیارد انسان نداره، و با این سرعت که جمعیت مرتب در حال افزایشه خیلی زود سقف نه میلیارد رو رد می‌کنه، به نظر میرسه راهکاری به جز این جنبش‌ها وجود نداره. واقع بینی به معنای بدبینی نیست.

حالا ایا نویسنده این مقاله تونسته معنایی برای زندگی پیدا کنه؟ که بیارزه با بچه اوردن ادامه بدیم؟

دوست عزیز، امیدوارم شور و شعف شما همیشه پایدار بماند و از وجود فرزندانتان لذت ببرید. اما تصمیم به بچه دار نشدن هیچ ارتباط مستقیمی با لذت جویی و یا حیوان دوستی ندارد. چنین تصمیمی اگر چه یک تصمیم کاملا شخصی است، هر شخصی بنابر "موقعیت" زندگی خود تصمیم به بچه دار شدن یا نشدن می گیرد و "موقعیت" زندگی ما خود امری شخصی نیست و زوایای اجتماعی، اقتصادی، و تاریخی گوناگونی دارد که نویسنده متن به آنها نپرداخته است. و اما کسانی که تصمیم به بچه دار تشدن نی گیرند، حتی اگر در یک جامعه باشند، لزوما به دلایل مشابهی این کار را نمی کنند. بسیاری از زوج هایی که تصمیم به بچه دار نشدن می گیرند از قضا در عرصه اجتماعی زندگی خود افراد پرمشغله ای هستند که حتی به فکر آن لذت جویی های فردی که به قول شما زندگی بشر را نابود می کند نمی افتند و شاید برخی از همین ها از قضا آدم های بسیار بچه دوستی باشند، و نه به قول شما سگ دوست و گربه دوست، ولی به جای فکر کردن به تکثیر ژن خود، در حال فراهم کردن بستری بهتر برای فردای فرزندانی باشند که دیگران به دنیا آورده اند. و اما گروهی دیگر، که احتمالا اکثریت جامعه را تشکیل می دهند، کسانی هستند که می خواهند بجه دار شوند اما نه به هر قیمتی. زوج های شاغلی که نه پدر و مادری دارند که توان کمک کردن به آنها در پرورش کودک را داشته باشند و نه توان مالی گرفتن مراقب را دارند، و نه می توانند اعتماد به شیرخوارگاه های غیر استاندارد کنند. زنانی که اگر مادر شوند یا باید دست از شغل خود بشویند و خانه تشین شوند یا باید کودک شش ماهه را آواره مهدکودکهای غیر استاندارد کنند یا به دست کارگرانی فاقد تخصص بسپارند. اگر لخظه ای فکر کتید که گروهی از همین زن ها چند سال دیگر معلم فرزندان شما خواهند شد و یا شاید الان باشند بیشتر نگران بعد اجتماعی نداشتن زیرساخت های لازم برای مراقبت از کودک زنان شاغل می شوید تا اقلیتی که صرفا به دلیل اینکه دلشان می خواهد از زندگی لذت شخصی ببرند بچه دار نمی شوند به هر حال شور و شعف درونی حق هر انسانی است و شاید شما آن را در وجود فرزندان خود، دیگری در شغل خود و دیگری در سفر می بیند و انتخاب همه قابل احترام است مسئله این است که همه ما، چه زن و چه مرد، باید از لحاظ امکانات اجتماعی بتوانیم تعادلی از این هر سه را در زندگی خود داشته باشیم هم زندگی خانوادگی هم لذت شخصی هم زندگی اجتماعی. اما گاهی "موقعیت" زندگی تاریخی و اجتماعی ما با واقعیت زندگی شخصی ما دست به دست هم می دهند و ایجاب می کنند بین این سه دست به انتخاب این یا آن بزنیم، و چه قدر زندگی در شرایط سخت برای همه سخت تر می شود وقتی به انتخاب های این یا آن یکدیگر برجسب بزنیم، گیریم در لفافه.

اشاره ی خوبی به نقش حکومت ها کردید

بچه نخواستن يك حركت از سمت غريزه به سوي عقلانيته.

اعتراض برخى دوستان، به منع ديگران از بچه‌دار نشدن با توسل به فشارهاى اجتماعيه

امروزه با رشد نسبى عقلانيت و دورى از داورى بر مبناى باورهاى دينى، "اعطاى حق حيات" به اندازه‌ى "سلب حق حيات" موضوعى چالش‌برانگيز شده است. عمده‌ى موافقان زادآورى و مخالفان سقط جنين و "مرگ با ترحم"، عقايد توحيدى و دينى را ملاك قضاوت خود قرار مى‌دهند.

اگه قرار بود بخاطر بچه داشتن سر کار نرید و سالعای سال از صبح تا شب فقط مسئول نگهداری از بچه ها باشید مطمئن باشید که اینهمه شوق و ذوق بچه نداشتید. حالا بماند که خودتون قرار نبود اونهارو بدنیا ببارید البته که همه مردها ذوق پدر شدن دارن چون از اینهمه فقط افتخار پدر بودنش مال پدرهاست و هر چی رنج و پسرفت و بازموندن از کار و فعالیت و حضور اجتماعیه مال مادرها

به نظرم اینها همه ش حرف هست و به روحیات طرف کار داره- بعضی خانم ها عاشق بچه هستند و بعضی تمایل درونی خاصی ندارند (شاید غریزی باشه) و این روحیات باعث میشه به دلایل مختلف استناد کنند ....

آفرین. بیشتر اظهار دلخوری بود تا نقد.

این مقاله اگرچه در ظاهر در نقد دیدگاه‌‌های ضدفرزندآوری است، اما در عمل، یک معرفی کامل و بلیغ از این دیدگاه‌ها ارائه کرده اما مقاله رو با نقدی احساسی و سردستی به اتمام رسانده است. البته شاید چاره‌ای هم جز این نداشته و بهتر از این هم نمی‌شد نقد کرد این دیدگاه‌ها را. در جامعه مصرف‌گرای امروز، افزایش جمعیت به معنی افزایش نیاز به غذا، پوشاک و ... است و این یعنی تولید و سلاخی دام بیشتر، مصرف بیشتر آب، تخریب بیشتر جنگل‌ها، مصرف بیشتر پلاستیک و آلودگی اقیانوس‌ها، گرمایش بیشتر زمین، و در نهایت، از بین رفتن این گهواره امن و مهربان آدمی.

همیشه خوبه که آدم به تصمیم هایش و دلیل آنها بارها و بارها فکر کنه تا تبدیل به ایدیولوژی نشه. این مقاله از این جهت مفید بود. ولی باز من قانع نشدم و فکر میکنم در شرایط فعلی بچه نیاوردن یا کم آوردن درست تر است.

به جای «فلانی این ایده را تایید کرد که..» می‌شه نوشت «فلانی تأیید کرد که...» فارسی بنویسیم.

سلام به‌نظر من، نباید برای دیگران نسخه پیچید! این مسئله، در هر رابطه‌ای، «فقط به همان زوج مربوط است»؛ نه دیگران! هیچ دینی، حدّی برای تکثیر تعیین نکرده است. این یعنی اختیار! پ.ن: عرضِ بنده، سؤالی نیست! پس لطفاً جواب مرا ندهید! اگر نظری دارید، مرحمت فرموده، و مستقل بنویسید! ممنون از ترجمان و دوستانِ فهیم