دیگران ناشیانه رانندگی می‌کنند، بچه‌تان شبانه‌روز خانه را به هم می‌ریزد، رئیس شرکت بد حرف می‌زند. کاسۀ صبر هر کسی در این موقعیت‌ها لبریز می‌شود. انگار هیچ کاری جز فحش دادن یا فریاد کشیدن نمی‌تواند آدم را از شرّ آن وضعیت خلاص کند. این روزها، می‌شود خشم را از نگاه خیلی‌ها خواند. جهان، از نزاع‌های سیاسی گرفته تا دعواهای خانوادگی پر شده است از پرخاش‌های کوچک و بزرگ. اما خشم هم می‌تواند جنگی جهانی به راه بیندازد و هم می‌تواند جلوی ناعدالتی‌ها را بگیرد. چگونه می‌توانیم خشم درست را از نادرست تشخیص بدهیم؟