گزیدهای از مطالب تاریخ و سیاست در سال ۱۴۰۳
آنچه در این پرونده میخوانید: همه ناراضیاند؛ اما آیا این خشم عمومی منجر به بهبود وضع جامعه خواهد شد؟، نوشتۀ دیوید بروکس؛ فرق یورش وحشیانه با اعتراضِ بحق چیست؟، نوشتۀ آدام گوپنیک؛ آنقدر کشتهایم که اگر دست از کشتن برداریم، نابود میشویم، نوشتۀ عومر بَرتوف؛ چرا قوانین بینالمللی علیه نسلکشی در جلوگیری از تکرار این جنایت ناتوان بودهاند؟، نوشتۀ لیندا کینستلر؛ چرا دائماً وضعیت امروزمان را با اتفاقاتی در گذشتههای دور مقایسه میکنیم؟، نوشتۀ مارک فیشر؛ «فرهنگ یادآوری»چطور آلمان را در صهیونیسم غرق کرد؟، نوشتۀ هانس کودنانی؛ در باب انتقامجویی یهودی، نوشتۀ شاکار پینسکر؛ زمان به نفع فلسطین است، نوشتۀ رشید خالدی؛ استعمارزدایی امروزه چه معنایی دارد؟، نوشتۀ لیدیا واکر.
بدبینی و اظهار شدید نارضایتی به معیاری برای زندگی اخلاقی تبدیل شده است
از انقلاب فرانسه تا حمله به کنگره آمریکا: نگاهی به پیچیدگیهای ماهیت جمعیت
چطور جامعۀ اسرائیل با جنایتهای ارتش خود در غزه و لبنان کنار میآید؟
کنوانسیون نسلکشی گویا طوری طراحی شده است که فقط هولوکاست را مصداق این جنایت بداند
توسیدید، تاریخنگار باستانی، به منبع الهامی برای فهم وقایع سیاسی امروز تبدیل شده است
آلمانیها خودشان را مسئول تکرار نشدن هولوکاست میدانستند، اما نظام سیاسی آلمان حالا مسئول دفاع از اسرائیل شده است
چطور انگیزۀ انتقامجویی در میان یهودیان اسرائیلی از نازیها به اعراب فلسطینی منتقل شد؟
اسرائیل هیچوقت حمایت افکار عمومی را از دست نداده بود، این بار چرا
این روزها جوهرۀ استعمارزدایی به دست فراموشی سپرده شده است
برای ما مهم است که محتوای ترجمان، همچون ده سال گذشته، رایگان بماند و در اختیار عموم باشد. اما این هدف بدونِ حمایت شما ممکن نیست. هر کمک کوچک نقشی بزرگ در این مسیر دارد. به جمع حامیان ترجمان بپیوندید.