پروندهای دربارۀ «انزوا، تنهایی و خلوتگزینی»
در روزگار ما رسانههای اجتماعی ارتباط با دیگران را از همیشه آسانتر کردهاند، اما بسیاری از ما همچنان احساس تنهایی میکنیم و حتی دوست نداریم دربارۀ احساسات و تجربۀ خودمان از تنهایی با دیگران صحبت کنیم. گویی سخنگفتن از تنهایی مثل اعتراف به شکست شرمآور است. در بیشترِ تاریخ نیز پدیدۀ تنهایی موقعیت مبهم و مرموزی داشته است و کمتر از آن گفتهاند، اما در سالیان اخیر پژوهشگران و نویسندگانی از حوزههای گوناگون به رمزگشایی از زوایای ناپیدای تنهایی مشغول شدهاند. در پروندۀ «هیچکس تنها نیست» سراغ موضوع تنهایی رفتیم و ردپایش را در حوزههای گوناگون زندگی فردی و اجتماعیمان دنبال کردیم.
8 دقیقه
♦ برای مطالعۀ هر یک از مطالب، بر روی تیتر آنها کلیک کنید.
سرمقالۀ سیزدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان
• تنهایی نگاه است نه کلمه
• تنهایی و طبیعت بشر، نوشتۀ جان کاسیوپو
وقتی تنها میمانیم، تمام قوای جسمی ما بسیج میشوند تا رابطۀ اجتماعی جدیدی را شروع کنیم
• جان کاسیوپو: تنهایی مثل کوه یخ است، نوشتۀ جان کاسیوپو
احساس تنهایی مُسری، ارثی و بسیار فراگیر است، اما راههایی برای درمان آن وجود دارد
• افسردگی شاید با قرص درمان شود، تنهایی چطور؟، نوشتۀ لارا انتیس
همانطور که تشنگی علامت کمآبی است، تنهایی هم نشان میدهد دچار فقدان رابطهاید
• استخوان شکسته و قلب شکسته برای مغز فرقی نمیکند، نوشتۀ الیسکا دِرمِنژیسکا
طردشدن فقط به سلامت ما آسیب نمیرساند بلکه میتواند کشنده باشد
• میان انزوا و تنهایی، نوشتۀ دونالد هالی
آیا چیزی میتواند جای همسری استثنایی را که بیستسال با او زندگی کردهاید پر کند؟
• در خلوت افکارم، بیش از هر زمان دیگری احساس سرزندگی میکنم، نوشتۀ اریکا بوئیست
آیا فکر تنها بودن وحشتزدهتان میکند یا حس خاصبودن به شما میدهد؟
• بزرگترین چیزی که مردان میانسال را تهدید میکند، دخانیات یا چاقی نیست؛ تنهایی است، نوشتۀ بیلی بیکر— اختصاصی فصلنامه
اگر اعتراف به تنهایی بکنی، مثل این است که اعتراف کردهای باختهای
• کناره بگیر و از تنهایی نترس، نوشتۀ ویلیام دریزویتس— اختصاصی فصلنامه
حتی اگر فرهنگ امروزی ما با خلوتگزیدن دشمن باشد، هنوز میتوانیم راهمان را از آن جدا کنیم
• ما قبل از شبکههای اجتماعی هم تنها بودهایم، نوشتۀ لوک فرناندز و سوزان جِی. مَت— اختصاصی فصلنامه
فناوریهای ارتباطی در کنار مطالعات روانشناختی جدید احساس ما به تنهایی را عوض کردهاند
• معرفی مطالب پروندۀ هیچکس تنها نیست
مطلب «تنهایی و طبیعت بشر»، فصل اول کتاب جان کاسیوپو، استاد دانشگاه شیکاگو است. کاسیوپو که همکارانش در دانشگاه شیکاگو او را به «دکتر تنهایی» لقب دادند، عصبشناسی بود که دههها روی تنهایی تحقیق کرد و نتایج تحقیقاتش را در قالب چندین مقاله و کتاب منتشر کرد. در این مطلب او از درد اجتماعی تنهایی و انزوا سخن میگوید. استفانی کاسیوپو، همکار و همسر جان کاسیوپو، از پژوهشگران مطرح در زمینۀ مطالعات تنهایی است. او افکار جسورانهای در سر دارد و برای تنهایی به دنبال درمانی دارویی میگردد. در مطلب «افسردگی شاید با قرص درمان شود، تنهایی چطور؟» با کارهای استفانی آشنا میشویم. مطلب «برای مغز فرقی ندارد که استخوانت شکسته یا قلبت» تجربۀ طردشدن و انزوای اجتماعی را واکاوای میکند و از رابطۀ رنج روحی تنهایی با دردهای جسمی میگوید.
مطلب «ما قبل از شبکههای اجتماعی هم تنها بودهایم» با مروری بر تاریخ ادبیات و فناوری نتیجه میگیرد، ظهور فناوریهای ارتباطی بیش از آنکه در تنهایی ما تاثیر داشته باشند احساس ما نسبت به تنهایی را تغییر دادهاند. تنهایی علاوهبر اینکه حجم قابلتوجهی از پژوهشهای علمی را به خود اختصاص داده، از جمله موضوعاتی است که راه خود را به ادبیات، تاریخ و هنر نیز باز کرده است. مطلب «کناره بگیر و از تنهایی نترس» سراغ سنتهای ادبی و عرفانیای رفته است که در آنها کنارهگیری از اجتماع و انزوا را با آغوش باز میپذیرند. و نهایتاً در سه مطلب پایانی پرونده تجربههایی فردی از تنهایی خواهیم خواند. «بزرگترین چیزی که مردان میانسال را تهدید میکند دخانیات یا چاقی نیست، تنهایی است» با لحنی طنزآمیز از تجربۀ مردان میانسال و نوع ویژۀ تنهاییشان میگوید. دونالد هال، شاعر معروف و برجستۀ آمریکایی، در مطلب «میان انزوا و تنهایی» از تنهایی مردی میگوید که بیش از بیست سال است همدمش را از دست داده و اریکا بیوست، گزارشگر گاردین، در گزارشی مفصل از زندگی پنج نفری میگوید که هر کدام دورهای عجیبی از تنهایی را پشت سر میگذارند.
•••
پروندۀ «هیچکس تنها نیست» اولین بار در سیزدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان منتشر شده است و شامل نه مطلب میشود. شش مطلب را اکنون میتوانید دریافت کنید؛ برای مطالعۀ هرکدام کافی است روی عنوان آن کلیک کنید. سه عنوان از مطالب این پرونده نیز فقط با خرید فصلنامۀ ترجمان قابل دریافت است. هر شماره از فصلنامه علاوهبر پروندۀ ویژه شامل مطالب متنوع دیگری نیز میشود. گزینش این مطالب به نحوی است که اختصاص به زمان خاصی نداشته باشد و همچنان پس از چندسال ارزش مطالعه داشته باشد. برای خرید نسخۀ کاغذی این فصلنامه، به فروشگاه اینترنتی ترجمان مراجعه کنید. آنجا میتوانید فهرست کامل عناوین هر شماره را ببینید و فصلنامهها را بهصورت تکی یا دورۀ کامل، همراه با تخفیف،خریداری کنید.
► برای خرید یا مشاهدۀ محصولات روی هر کدام از لینکهای زیر کلیک کنید:
• خرید سیزدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان
• خرید دورۀ کامل فصلنامۀ ترجمان، شماره ۱ تا ۲۲
• مشاهده و دریافت فهرست سیزدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان
• مشاهدۀ و خریداری سایر محصولات انتشارات ترجمان
فصلنامۀ ترجمان چیست، چه محتوایی دارد، و چرا بهتر است اشتراک سالانۀ آن را بخرید؟
فصلنامۀ ترجمان شامل ترجمۀ تازهترین حرفهای دنیای علم و فلسفه، تاریخ و سیاست، اقتصاد و جامعه و ادبیات و هنر است که از بیش از ۱۰۰ منبع معتبر و بهروز انتخاب میشوند. مجلات و وبسایتهایی نظیر نیویورک تایمز، گاردین، آتلانتیک و نیویورکر در زمرۀ این منابعاند. مطالب فصلنامه در ۴ بخش نوشتار، گفتوگو، بررسی کتاب، و پروندۀ ویژه قرار میگیرند. در پروندههای فصلنامۀ ترجمان تاکنون به موضوعاتی نظیر «اهمالکاری»، «تنهایی»، «مینیمالیسم»، «فقر و نابرابری»، «فرزندآوری» و نظایر آن پرداختهایم. مطالب ابتدا در فصلنامه منتشر میشوند و سپس بخشی از آنها بهمرور در شبکههای اجتماعی و سایت قرار میگیرند، بنابراین یکی از مزیتهای خرید فصلنامه دسترسی سریعتر به مطالب است.
فصلنامۀ ترجمان در کتابفروشیها، دکههای روزنامهفروشی و فروشگاه اینترنتی ترجمان بهصورت تک شماره به فروش میرسد اما شما میتوانید با خرید اشتراک سالانۀ فصلنامۀ ترجمان (شامل ۴ شماره)، علاوه بر بهرهمندی از تخفیف نقدی، از مزایای دیگری مانند ارسال رایگان، دریافت کتاب الکترونیک بهعنوان هدیه و دریافت کدهای تخفیف در طول سال برخوردار شوید. فصلنامه برای مشترکان زودتر از توزیع عمومی ارسال میشود و در صورتیکه فصلنامه آسیب ببیند بدون هیچ شرط یا هزینۀ اضافی آن را تعویض خواهیم کرد. ضمناً هر وقت بخواهید میتوانید اشتراکتان را لغو کنید و مابقی مبلغ پرداختی را دریافت کنید.
آنچه سرمایهداری را از پا درآورده خودِ سرمایه است
عجیبها در همه جای دنیا دارند به هم شبیهتر میشوند
امروزه روانشناسان معتقدند نوستالژی احساسی تقریباً همگانی و اساساً مثبت است
آیا روانکاوان حق دارند هر طور که دلشان میخواهد دربارۀ مراجعانشان بنویسند؟